ถนนคนเดินเมืองโบราณเฉาเวย

วันที่ 21 พ.ค.67 เพจเฟซบุ๊ก ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต โพสต์ภาพ พร้อมกลอนระบุว่า...

ถนนคนเดินเฉาเวย

๏ ผ่านประตูเปิดกว้างเส้นทางเยือน

ถวิลเยื้อนใจแย้มมาแต้มยิ้ม

ผู้เห็นรูปรอยลักษณ์สลักพริ้ม

ถึงภาพพิมพ์พานีที่พึงใจ

๏ งามเสถียรท่องไปด้วยใจฝัน

ช่วงแห่งวันอิ่มอ่อนสลอนไสว

ชื่นชายเพราะลมเย็นระเนนไกว

ยังโคจรหมุนไปเหมือนไหลย้อน

๏ ฉันมีเพียงปากกามาวาดคำ

บทท่องจำฤดีกานท์แห่งกาลก่อน

ลูกผู้ชายใจรักเป็นนักกลอน

จึงเว้าวอนยลยินระรินย้อย

๏ ผู้ผ่านมาบันเทิงสำเริงสรวล

เพลงที่ครวญบทเก่าเหมือนเศร้าสร้อย

แสดดอกงิ้วหว่ามไหวคนไหนคอย

แม้เพียงน้อยเจ้าจะหล่นอยู่บนดิน

๏ เราพบกันรักกันทุกวันผ่าน

ฝันผลิบานคิดอยู่มิรู้สิ้น

ยังแง่งามแห่งชีวีของชีวิน

รักด้วยศิลป์เติมแต่งแปลงระบาย

๏ ผู้คนผ่านมา-ผ่านไปในถนน

ทางไม่เคยวกวนทุกหนสาย

เพียงภายนอกซ่อนเปลือกอย่าเลือกราย

ได้เริงร่ายเพ้อฝันกลางวันเอง ๚

มหา สุรารินทร์

ถนนคนเดินเมืองโบราณเฉาเวย เมืองสวี่ชาง มณฑลเหอหนาน

16 มีนาคม 2567 /12.30 น.

ถนนคนเดินเมืองโบราณเฉาเวย ด้านขวามือจากหอชุนชิวเป็นถนนคนเดินเฉาเวยหรือโจวุยแล้วแต่จะเรียกคึกคักไปด้วยผู้คนแต่งชุดโบราณชนเผ่าจอมยุทธมาเดินเที่ยวรวมไปถึงชุดไทยก็มี(แต่ถ่ายไม่ทัน)อยู่ในเขตเมืองสวีซางหรือเมืองฮูโต๋จัดอยู่ในกลุ่มเมืองหลวงโบราณปลายราชวงศ์ฮั่นต้นราชวงศ์วุยสมัยสามก๊กมีร้านรวงอาหารของกินของที่ระลึกชุดเช่ามากมายตลอดถนนรวมไปถึงร้านหนังสือแผงลอยวันนี้ผู้คนค่อนข้างเยอะเพราะเป็นวันเสาร์เดินไปก็เพลิดเพลินเจริญตาสบายๆเพราะอากาศกำลังพอดี