เมื่อวันที่ 16 ก.ค.66 เพจ P.khondee ( พี่คนดี กวีสมัครเล่น) ได้โพสต์ข้อความและบทกลอน “ความเสี้ยนของส้มซ่า“ ระบุว่า

“นักการเมืองชอบอ้างว่าต้องทำภารกิจบางอย่าง ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้  เพราะได้สัญญากับประชาชนไว้

แต่ตอนหาเสียง  พวกเขาได้สัญญาไว้ตั้งหลายอย่าง นะ

ทำไมบางอย่างก็มุ่งมั่น บางอย่างก็ไม่สน

ตกลงแล้วที่ต้องทำ คือปัญหาของประชาชน หรือตนเอง กันแน่

กรณีแดงซ่า

แก้รถติดได้ในสามเดือน ได้รับการเฉลยว่า หมายถึงแผนระยะสั้น

รถไฟฟ้า ยี่สิบบาท ได้รับการเฉลยว่า ทำไม่ได้เพราะเป็นรัฐบาลผสม

ค่าแรงขั้นต่ำ 300 ทั่วประเทศ ได้รับการเฉลยว่า ทำได้แค่บางเขต

แต่  เรื่องจำนำข้าว  ต้องมุ่งมั่นทำให้สำเร็จ เพราะสัญญากับประชาชนไว้

( ไม่ใช่ตั้งใจมาคอร์รัปชั่นหรอกหนา)

กรณีส้มซ่า

เบี้ยคนชรา 3000  ได้รับเฉลยว่า จะกว่าจะได้ต้องปีสุดท้าย

ค่าแรงขั้นต่ำ 450 ทันที ได้รับเฉลยว่า ทันทีไม่ได้ต้องปรึกษาผู้มีส่วนเกี่ยวข้องก่อน

ปริญญาตรี เรียนฟรี  ได้รับเฉลยว่า เป็นแค่เป้าประสงค์ในระยะยาว

แต่ เรื่องแก้ 112 หรือถ้าไม่ได้ก็ยกเลิก ต้องมุ่งมั่นทำให้ได้ เพราะสัญญากับประชาชนไว้ (ไม่ใช่มาเปลี่ยนแปลงการปกครอง และ ปกป้องพวกตนที่ทำผิดหรอกหนา)

สิบสี่ สิบห้า ล้านเสียง ที่เขาเลือกท่านมา อาจจะชอบนโยบายโน่นบ้างนี่บ้าง นอกจากเขาจะไม่ได้ตามที่ต้องการแล้ว ยังถูกพวกท่านจับเป็นตัวประกันตลอดไป ยังไงก็ไม่เข็ด

265/2023 ความเสี้ยนของส้มซ่า

     อ้างสัญญา ประชาชาติ ไม่อาจปรับ

แม้ยอมรับ ว่าบางอัน นั้นไม่ไหว

แต่บางอัน ที่มุ่งมั่น ดันต่อไป

เพราะใจใคร หรือเพราะว่า ประชาชน

     พฤติกรรม เป็นอย่างไร คนไทยเห็น

ว่าสิ่งใด ใครใฝ่เข็น ให้เป็นผล

ถ้าส้มซ่า อยากจะเปลี่ยน เสี้ยนส่วนตน

อย่าอ้างคน ว่าอยากเปลี่ยน เสี้ยนเหมือนกัน

     ถ้าทุกคน เขาเห็นด้วย คงช่วยแล้ว

แต่ความเสี้ยน ยังไม่แคล้ว เป็นความฝัน

เพราะสิ่งที่ ส้มคลั่งหนัก อยากผลักดัน

คือด้อยค่า สถาบัน อยู่อันเดียว

      กับแดงซ่า ดูว่าเหมือน เพื่อนพี่น้อง

ยังสยอง เมื่อต้องดอง ต้องข้องเกี่ยว

ฟลุ้กเป็นหนึ่ง จึงเชิดขิง หยิ่งจริงเชียว

เริ่มจะถูก เพื่อนโดดเดี่ยว เสียวเต็มทน

    มีคดี ให้สะสาง เป็นหางว่าว

จึงร้อนเร่า เฝ้าประสงค์ ลงถนน

หรือมุ่งมั่น ฝันใฝ่หา จลาจล

เพื่อหวังผล ให้เมกา มาแทรกแซง”