ดนตรี / รุ่งฟ้า ลิ้มหัสนัยกุล หนึ่งในหนังการ์ตูนคลาสสิคจาก วอลท์ ดิสนี่ย์ ที่เป็นที่รักยิ่งของคนดู ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ มีอายุครบ 25 ปีเต็มแล้ว-เมื่อนับจากวันที่ออกฉายครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน 1994 ทำรายได้สูงถึง 968.5 ล้านเหรียญสหรัฐทั่วโลก ติดอันดับ 45 หนังทำเงินตลอดกาล (ณ วันนี้) และต่อยอดความสำเร็จแตกหน่อตามมาอีกหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นละครเวที, วิดีโอ เกมส์, หนังที่แยกตัวละครเอกในเรื่องมาขยาย, ซีรี่ส์ทางโทรทัศน์, หนังสามมิติ และล่าสุดกับการนำกลับมาทำใหม่ในแบบ live-action ที่เพิ่งฉายไปเมื่อกลางเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมานี้เอง ไม่เพียงแค่ตัวหนังที่ประสบความสำเร็จ สามารถคว้ารางวัลลูกโลกทองคำ สาขา Best Motion Picture – Musical or Comedy มาครอง หากยังรวมไปถึงอัลบั้มซาวน์ดแทร็คที่มีเพลงฮิทอย่าง “Circle of Life”, “Hakuna Matata” และ “Can You Feel the Love Tonight” ซึ่งทั้งสามเพลงนี้เป็นการทำงานร่วมกันของ ทิม ไรซ์ กับ เซอร์เอลตัน จอห์น ล้วนได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล ออสการ์ สาขา Best Original Song และได้รางวัลมาครองจากเพลงสุดท้าย ขณะเดียวกัน ฮานส์ ซิมเมอร์ คนทำดนตรีประกอบก็ได้รางวัลจากเวทีเดียวกันในสาขา Best Original Score นอกจากนั้น ซาวน์ดแทร็คชุดนี้-เอาแค่เฉพาะในสหรัฐอเมริกาก็ขายไปได้มากกว่า 10 ล้านชุด ทำให้มันกลายเป็นซาวน์ดแทร็คหนังการ์ตูนขายดีที่สุด และยังไม่มีใครขึ้นมาเทียบเคียงได้เลย คงไม่แตะตัวหนังฉบับล่าสุด เพราะยังไม่มีโอกาสชม แต่ขอพูดถึงซาวน์ดแทร็คดีกว่า เนื่องจากได้ฟังเต็มๆแล้ว พบว่ามีทั้งส่วนที่ชอบ และไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ คนทำงานหลักอย่าง ฮานส์ ซิมเมอร์ ยังคงรับหน้าที่หลักใน The Lion King ฉบับใหม่ ทั้งในฐานะคนเขียนสกอร์และโปรดิวเซอร์ รวมทั้ง เซอร์เอลตัน จอห์น กับ ทิม ไรซ์ ที่กลับมาเขียนเพลง “Not Too Late” เพิ่มให้ มี ฟาร์เรล วิลเลี่ยมส์ มาช่วยดูแลการผลิต ทำให้ซุ่มเสียงโดยรวม-แม้จะให้ความรู้สึกคุ้นเคย แต่ก็มีความรู้สึกแปลกใหม่ผสมปนเปอยู่ด้วย เพลงเกือบทั้งหมดเป็นเพลงเก่าจากต้นฉบับการ์ตูน ยกเว้น “Not Too Late” ที่นำมาใช้เป็นเพลงปิด และ “Spirit” เพลงใหม่อีกเพลงที่เขียนและร้องโดย บียอนเซ่ (ซึ่งรับหน้าที่พากย์เสียง นาลา ด้วย) ถูกนำมาเรียบเรียงตกแต่งใหม่ได้ซุ่มเสียงที่ร่วมสมัยมากขึ้น ทั้งดนตรีและเสียงร้อง มีความหรูหราและมีสัมผัสป็อปเต็มที่ อารมณ์คล้ายเพลงละครและเพลงป็อป มากกว่าการเล่าเรื่องและสร้างบรรยากาศแบบเดิม ถ้าจะมีอะไรที่ไม่ชอบใจอยู่บ้าง ก็คงเป็นอารมณ์บางอย่างที่ขาดหายไปอย่าง “Be Prepared” เพลงเอกของ สคาร์ อาผู้ชั่วร้ายของ ซิมบา ที่ไม่ค่อยน่ากลัวขนหัวลุกแสดงความร้ายกาจเท่าต้นฉบับ หรือ “Can You Feel the Love Tonight” ที่บรรยากาศโรแมนติคอ่อนหวานที่เคยรักชอบในแบบเดิมกลับถูกทำลายด้วยวิธีร้องที่เยอะเกินไปของ บียอนเซ่ แต่ยังดีที่กลุ่มเพลงน่ารัก “I Just Can’t Wait to be King” / “Hahuna Matata” / “The Lion Sleeps Tonight” รักษาอารมณ์ขันสนุกๆ น่าเอ็นดูเอาไว้ได้ เช่นเดียวกับความยิ่งใหญ่ใน “Circle of Life” อาจจะไม่ค่อยอิ่มเอมอย่างที่คาดหวัง แต่ก็ยังอยู่ในระดับ “ดี” ตามมาตรฐานของทีมดนตรีทุกคนที่มีส่วนร่วมในงานชุดนี้