ลานบ้านกลางเมือง/บูรพา โชติช่วง : จัดเป็นชุมชนที่สร้างจุดขายท่องเที่ยวเชิงวิถีถิ่น ด้วยการสร้างงานศิลปะสไตล์สตรีทอาร์ตร่วมสมัยในแบบฉบับวิถีเท่ชุมชน
ชุมชนที่ว่านี้คือ บ้านขี้เหล็กใหญ่ หมู่ที่ 7 ตำบลหนองพันทา อำเภอโซ่พิสัย จังหวัดบึงกาฬ ได้รับความสนใจจากคนต่างถิ่นไปเยือนอยู่มิขาด ด้วยเพราะความโดดเด่นของงานศิลปะ ภาพวาดแนวสตรีทอาร์ต (Street Art) ตามบานประตู ผนังบ้านของแต่ละหลัง ราว 45 หลังคาเรือน และรอบถนนหมู่บ้าน มีนาข้าวเป็นฉากภูมิทัศน์ของชุมชน
ธีมภาพวาดหลักๆ สตรีทอาร์ต รูปพญานาค แนวศิลปะร่วมสมัย ออกไปทางละมุนละไมน่ารัก เช่น พญานาคสีสันความสนุกของคนอีสานตอนบน พญานาคสนใจธรรมะ พญานาคขับรถไถนา พญานาคกินไอครีม พญานาคนอนเฝ้าบ้าน ฯ เป็นใครที่ไปเดินเที่ยวหรือปั่นจักรยานชมต้องเซลฟี่คู่กับภาพวาด
นอกจากภาพวาดแนวสตรีทอาร์ตแล้ว ยังมีพิพิธภัณฑ์ชุมชนจัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ชีวิตประจำวันของคนท้องถิ่น คุณสุทธิพงษ์ สุริยะ เป็นผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ชุมชนมีชีวิต ใช้บ้านของตนเองเป็นแหล่งเรียนรู้ ควบคู่ไปกับการดำเนินชีวิต บ้านหลังนี้จึงเสมือนพิพิธภัณฑ์มีชีวิต ให้ผู้มาเยือนได้ทัศนศึกษาไปในตัว
สุทธิพงษ์ สุริยะ ชายวัย 49 ผู้ปลุกชุมชนบ้านขี้เหล็กใหญ่ บ้านเกิดของตนเองให้มีชีวิต เล่าว่า ได้น้อมนำแนวทางพัฒนาชุมชน ตามรอยพระราชดำริ ในหลวงรัชกาลที่ 9 โดยใช้ทรัพยากรท้องถิ่น คนในชุมชนมาร่วมสร้างร่วมมือกันให้เกิดความเข้มแข็ง มีความเป็นตัวตนของตนเอง ด้วยการใช้ศิลปะมาสร้างจุดขาย นำอัตลักษณ์ของชาวอีสานที่ศรัทธาพญานาค มาสร้างงานศิลปะร่วมสมัยแนวสตรีทอาร์ต วาดตามผนังบ้าน อาคารปูนวัด ร้านค้า และแผ่นสังกะสีรายทางรอบชุมชน ได้รับความร่วมมือจากเครือข่ายศิลปิน สถาบันการศึกษาต่างๆ ทั้งส่วนกลางกรุงเทพและต่างจังหวัดมาร่วมกันสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ เพื่อใช้สื่อสารอัตลักษณ์ความเป็นวิถีถิ่น วิถีเท่แบบร่วมสมัย
นอกจากสร้างงานศิลปะแนวสตรีทอาร์ตให้เป็นแลนมาร์คท่องเที่ยวชุมชนบ้านขี้เหล็กใหญ่แล้ว สุทธิพงษ์ได้เสริมภาพชุมชนให้มีชีวิต ทุกหลังคามีรายได้เสริมนอกเหนือจากอาชีพเกษตร ด้วยการจัดตั้งศูนย์อาชีพยั่งยืน ทั้งการทำอาหารถิ่น เช่น แจ่วบองปลาร้า ข้าวต้มผัด ข้าวป่าน วิถีบุญประเพณีทำขันหมากเบ็งจากดอกพุด ผลิตงานฝีมือหัตถกรรมจักสาน เช่น กระติ๊บข้าว จักสานนี้ออกแบบลวดลายได้มากกว่า 50 แบบ เป็นต้นว่ากระเป๋า ให้ดูเป็นสากลมากขึ้น และจัดเลี้ยงพาแลง (อาหาร) บายศรีสู่ขวัญ ต้อนรับผู้เข้ามาทัศนศึกษาพิพิธภัณฑ์และชุมชน
“ผมต้องการทำให้คนต่างถิ่นได้เห็นเสน่ห์ชุมชนที่มาจากรากที่แท้จริง ปัจจุบันต้องยอมรับว่าเป็นเทรนด์ของคนไทยที่ถวิลหาแนววิถีถิ่น เราจึงสร้างจุดขายแนวใหม่ที่ทำให้สามารถเรียนรู้และเข้าใจชุมชนได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้ ยังจัดรูปแบบเส้นทางท่องเที่ยว ส่งเสริมพลังคนรุ่นใหม่ มัคคุเทศก์น้อยนำชมสตรีทอาร์ทรอบหมู่บ้าน และพยายามสร้างเครือข่ายจิตอาสาจากมหาวิทยาลัยต่างๆ ทั่วประเทศ เครือข่ายศิลปินมาร่วมสร้างสรรค์ผลงานรูปภาพแนวร่วมสมัยให้มากขึ้น ภายในเดือนตุลาคมนี้จะมี 100 ชิ้นงานรอบถนนหมู่บ้าน”
สุทธิพงษ์ สุริยะ ผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ชุมชนมีชีวิตบ้านขี้เหล็กใหญ่ บอก “สิ่งที่คิดไว้จะทำให้เป็นจริง คือส่งเสริมการทำเกษตรนวัตกรรมชุมชนอย่างยั่งยืนแบบสมาร์ทฟาร์ม ตามแนวพระราชดำริในหลวงรัชกาลที่ 9 นอกจากนี้ในชุมชนทำโฮมสเตย์เพื่อให้ชาวบ้านมีรายได้ จะฟื้นฟูวิถีชีวิตกลุ่มชาติพันธุ์ “โซ่” ในอำเภอโซ่พิสัย สูญหายไปแล้ว” และทิ้งท้ายที่จะทำให้คนภายนอกรู้จักชุมชนนี้มากขึ้น ใช้โซเชียลมีเดียเป็นช่องทางทั้งโพสต์และแชร์เพื่อบอกต่อๆ กัน
ด้าน วิมลลักษณ์ ชูชาติ ผอ.สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย(สศร.) กล่าวว่า สศร.จะสนับสนุนการพัฒนาออกแบบสินค้าชุมชนให้สวยงามและร่วมสมัย จะประสานศิลปินมาร่วมกันการสร้างงานสตรีทอาร์ต สร้างอัตลักษณ์ สร้างจุดแข็งศิลปะชุมชน จะทำให้นักท่องเที่ยวเดินทางมาเที่ยวชม
ใครมีแพลนไปเที่ยวบึงกาฬ แวะไปสัมผัสวิถีถิ่นบ้านขี้เหล็กใหญ่ เซลฟี่สตรีทอาร์ตกันได้
นอกจากภาพวาดแนวสตรีทอาร์ตแล้ว ยังมีพิพิธภัณฑ์ชุมชนจัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ชีวิตประจำวันของคนท้องถิ่น คุณสุทธิพงษ์ สุริยะ เป็นผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ชุมชนมีชีวิต ใช้บ้านของตนเองเป็นแหล่งเรียนรู้ ควบคู่ไปกับการดำเนินชีวิต บ้านหลังนี้จึงเสมือนพิพิธภัณฑ์มีชีวิต ให้ผู้มาเยือนได้ทัศนศึกษาไปในตัว
สุทธิพงษ์ สุริยะ ชายวัย 49 ผู้ปลุกชุมชนบ้านขี้เหล็กใหญ่ บ้านเกิดของตนเองให้มีชีวิต เล่าว่า ได้น้อมนำแนวทางพัฒนาชุมชน ตามรอยพระราชดำริ ในหลวงรัชกาลที่ 9 โดยใช้ทรัพยากรท้องถิ่น คนในชุมชนมาร่วมสร้างร่วมมือกันให้เกิดความเข้มแข็ง มีความเป็นตัวตนของตนเอง ด้วยการใช้ศิลปะมาสร้างจุดขาย นำอัตลักษณ์ของชาวอีสานที่ศรัทธาพญานาค มาสร้างงานศิลปะร่วมสมัยแนวสตรีทอาร์ต วาดตามผนังบ้าน อาคารปูนวัด ร้านค้า และแผ่นสังกะสีรายทางรอบชุมชน ได้รับความร่วมมือจากเครือข่ายศิลปิน สถาบันการศึกษาต่างๆ ทั้งส่วนกลางกรุงเทพและต่างจังหวัดมาร่วมกันสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ เพื่อใช้สื่อสารอัตลักษณ์ความเป็นวิถีถิ่น วิถีเท่แบบร่วมสมัย
นอกจากสร้างงานศิลปะแนวสตรีทอาร์ตให้เป็นแลนมาร์คท่องเที่ยวชุมชนบ้านขี้เหล็กใหญ่แล้ว สุทธิพงษ์ได้เสริมภาพชุมชนให้มีชีวิต ทุกหลังคามีรายได้เสริมนอกเหนือจากอาชีพเกษตร ด้วยการจัดตั้งศูนย์อาชีพยั่งยืน ทั้งการทำอาหารถิ่น เช่น แจ่วบองปลาร้า ข้าวต้มผัด ข้าวป่าน วิถีบุญประเพณีทำขันหมากเบ็งจากดอกพุด ผลิตงานฝีมือหัตถกรรมจักสาน เช่น กระติ๊บข้าว จักสานนี้ออกแบบลวดลายได้มากกว่า 50 แบบ เป็นต้นว่ากระเป๋า ให้ดูเป็นสากลมากขึ้น และจัดเลี้ยงพาแลง (อาหาร) บายศรีสู่ขวัญ ต้อนรับผู้เข้ามาทัศนศึกษาพิพิธภัณฑ์และชุมชน
“ผมต้องการทำให้คนต่างถิ่นได้เห็นเสน่ห์ชุมชนที่มาจากรากที่แท้จริง ปัจจุบันต้องยอมรับว่าเป็นเทรนด์ของคนไทยที่ถวิลหาแนววิถีถิ่น เราจึงสร้างจุดขายแนวใหม่ที่ทำให้สามารถเรียนรู้และเข้าใจชุมชนได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้ ยังจัดรูปแบบเส้นทางท่องเที่ยว ส่งเสริมพลังคนรุ่นใหม่ มัคคุเทศก์น้อยนำชมสตรีทอาร์ทรอบหมู่บ้าน และพยายามสร้างเครือข่ายจิตอาสาจากมหาวิทยาลัยต่างๆ ทั่วประเทศ เครือข่ายศิลปินมาร่วมสร้างสรรค์ผลงานรูปภาพแนวร่วมสมัยให้มากขึ้น ภายในเดือนตุลาคมนี้จะมี 100 ชิ้นงานรอบถนนหมู่บ้าน”
สุทธิพงษ์ สุริยะ ผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ชุมชนมีชีวิตบ้านขี้เหล็กใหญ่ บอก “สิ่งที่คิดไว้จะทำให้เป็นจริง คือส่งเสริมการทำเกษตรนวัตกรรมชุมชนอย่างยั่งยืนแบบสมาร์ทฟาร์ม ตามแนวพระราชดำริในหลวงรัชกาลที่ 9 นอกจากนี้ในชุมชนทำโฮมสเตย์เพื่อให้ชาวบ้านมีรายได้ จะฟื้นฟูวิถีชีวิตกลุ่มชาติพันธุ์ “โซ่” ในอำเภอโซ่พิสัย สูญหายไปแล้ว” และทิ้งท้ายที่จะทำให้คนภายนอกรู้จักชุมชนนี้มากขึ้น ใช้โซเชียลมีเดียเป็นช่องทางทั้งโพสต์และแชร์เพื่อบอกต่อๆ กัน
ด้าน วิมลลักษณ์ ชูชาติ ผอ.สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย(สศร.) กล่าวว่า สศร.จะสนับสนุนการพัฒนาออกแบบสินค้าชุมชนให้สวยงามและร่วมสมัย จะประสานศิลปินมาร่วมกันการสร้างงานสตรีทอาร์ต สร้างอัตลักษณ์ สร้างจุดแข็งศิลปะชุมชน จะทำให้นักท่องเที่ยวเดินทางมาเที่ยวชม
ใครมีแพลนไปเที่ยวบึงกาฬ แวะไปสัมผัสวิถีถิ่นบ้านขี้เหล็กใหญ่ เซลฟี่สตรีทอาร์ตกันได้