John Wick Chapter 3 / เส้นทางสู่สวรรค์ เริ่มต้นจากนรก

เจาะเฟรม / การะเกด ไม่น่าเชื่อว่า เราจะเดินผ่านเข้าไปในโลกของนักฆ่าโดยผ่านลูกหมาหนึ่งตัวกับรถอีกหนึ่งคัน John Wick เป็นชื่อของนักฆ่าที่วางมือจากวงการ ไปมีครอบครัว แต่อยู่กับแฟนไม่นานแฟนก็มาตายจากเหลือเพียงลูกหมาหนึ่งตัวเอาไว้ดูต่างหน้า แต่มันมาเป็นเรื่องเพราะลูกชายเจ้าพ่อที่กร่างไม่รู้นิ้วโป้งนิ้วก้อย อยากได้รถของจอห์นวิค แถมไปยุ่งกับลูกหมาของเขา ก็เลยโดนเขาตามล้างชนิดพาพ่อซวยไปด้วย เรื่องรถนะไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องลูกหมานี้ให้อภัยไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่แค่ลูกหมา แต่มันคือสิ่งที่ที่ภรรยามอบให้ และเขามีหน้าที่จะต้องปกป้องคุ้มครองมันตลอดกาล ความมันมันอยู่ที่จอห์นวิคกลับมาทวงแค้นอย่างไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหม นั่นจึงทำให้เราได้ดูหนังบู๊มันส์ๆชนิดยิงไม่ยั้ง ฆ่าไม่เลี้ยงแบบเอามันเข้าว่า ไม่แย่แสเหตุผล มันคือความสนุกที่พาเราเข้าไปในโลกของนักฆ่า ที่ฆ่ากันเอง ชาวบ้านชาวช่องไม่ได้เดือนร้อนไปด้วย ความสนุกนำมาซึ่งรายได้ และรายได้นำมาซึ่งการสร้างภาคต่อ ที่เป็นเหมือนการขยายจักรวาลของจอห์นวิคไปอีกขั้น เมื่อการฆ่า การแก้แค้น เหรียญทองคำ และสัญญาเลือด เป็นเหมือนบทบังคับที่นักฆ่าไม่อาจปฏิเสธ เพราะทุกอย่างมันอยู่ภายใต้การคาบคุมของสภาสูงแห่งนักฆ่า ใครสามารถแหกกฎกติกาได้ แม้กระทั่งโรงแรมคอนติแนลตั้น ที่เป็นเหมือนแหล่งพักพิงของนักฆ่า สถานที่ซึ่งห้ามทุกคนมาฆ่ากันในที่นี้ แต่จอห์นวิคทำ แน่นอน ทุกการกระทำย่อมมีผลตามมาเสมอ น่คือประโยคที่หนังย้ำนักย้ำหน้า จอห์นวิคได้แก้แค้น แต่เขาต้องแลกด้วยการถูกไล่ให้ออกจากการคุ้มครองของสภาสูง และกลายเป็นคนมีค่าหัวที่สูงถึง 15 ล้นเหรียญ แต่ผู้จัดการโรงแรมอย่าง วินส์ตัน ให้เวลาเขาหนึ่งชั่วโมงในการหลบหนี ก่อนที่การคุ้มครองเขาจะสิ้นสุด ภาคสองจบอย่างนี้ ก่อนจะมาถึงภาคสามที่เน้นย้ำให้เห็นว่า ทุกการกระทำย่อมมีผลตามมาเสมอ จอห์นวิคถูกล่า นั่นเข้าใจได้ แต่การที่ วินส์ตัน ปล่อยให้จอห์นวิค มีเวลาถึงหนึ่งชั่วโมงในการหลบหนีโดยไม่จัดการ ทางสภาสูงยอมไม่ได้ เลยส่งหญิงสาวที่มีชื่อเรียกว่า ตุลาการให้มาจัดการ นั่นหมายถึง วินส์ตัน ต้องหลุดจากการเป็นผู้จัดการโรงแรมภายในเวลาเจ็ดวัน เช่นเดียวกับ คิงส์ หัวหน้าแก็งค์ข้างถนนที่เป็นคนให้ปืนกับจอห์นวิคก็โดนด้วย ในสองภาคแรก เราคิกว่า วินส์ตัน ใหญ่สุด แต่เราก็มารู้ว่า ยังมีใหญ่กว่าวินส์ตัน คือสถาสูงที่บงการโดยคนที่มีฉายาว่า ผู้อาวุโส แล้วจอห์นวิคจะทำอย่างไร แน่ละ คนอย่างเขาที่ถือว่าเป็นไอดอลของเหล่านักฆ่า ย่อมไม่ใช่ตะเกียงไร้น้ำมัน เขายังมีเหรียญทองคำ เขายังมีสัญญาเลือด และสร้อยประคำไม้กางเขน โดยโครงสร้างของเรื่อง ทันเหมือนกับเรื่องราวในนิยายกำลังภายในของโกวเล้ง ที่แต่ละสำนักล้วนถูกบงการโดยพรรคใหญ่ที่เรียกกันว่า พรรคอสูร ทั้งสิ้น จอห์นวิคก็เหมือนกับจอมยุทธ์ที่วนเวียนอยู่ในวังวนของบุญคุณความแค้น วนเวียนไม่จบสิ้น ในภาคสามนี่ก็ไม่จบ ยังไงก็ต้องมีภาคสี่ ภาคที่เจ้าของโรงเตี๋ยมในนิวยอร์ก ต้องจับมือกับเจ้าของโรงเตี๋ยมในโมรอคโค ร่วมกับหัวหน้าพรรคกระยาจก และเจ้าแม่โรงงิ้ว ออกฟาดฟันกับพรรคอสูรเป็นแน่แท้ ปฏิเสธไม่ได้ว่า ทุกฉากบู๊ผ่านการออกแบบมาอย่างดีทั้งในเรื่องของฉาก จนถึงรูปแบบของการต่อสู้ที่ทุกภาพเต็มไปด้วยความสมจริง ตั้งแต่ฉากในห้องสมุดที่ใช้หนังสือเป็นอาวุธจนถึงห้องกระจก ที่น่าจะเรียกว่า พื้นที่สังหาร เรียกว่า ฉากมีส่วนในความสนุกและน่าตื่นตา ราวกับเป็นตัวละครอีกตัวหนึ่งก็ไม่ปาน แต่ที่ติดตา เห็นจะไม่พ้นฉากในมอรอคโค ที่จอห์นวิคลุยกับสาวโซเพีย และหมาอีกสองตัว ที่มันลื่นไหล ตื่นตา ต่อเนื่อง อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มันชี้ให้เห็นว่าทีมงานนักแสดงถูกฝึกฝนมามากเพียงใด John Wick ไม่ใช่หนังที่ต้องการเหตุผลมากกว่าการนำพาผู้ชมให้ก้าวผ่านจากโลกของความจริงไปสู่โลกมือของนักฆ่า ที่ดำรงอยู่ด้วยกฎ แต่เหนือกฎก็คือบุญคุณและความรัก และเพราะสิ่งนี้แหละที่ทำให้มนุษย์ชาติดำรงอยู่ ภาพจาก www.siamzone.com