ชนกลุ่มน้อยเซมัง หรือ ซาไก พบไหสี่หู สินค้าสำคัญในสมัยอยุธยา ในถ้ำกลางป่าลึก บนเทือกเขาบรรทัด จ.สตูล เอามาขายแลกเงิน ชาวบ้านเชื่อน่าจะมีสมบัติมากกว่าไหสี่หู
วันที่ 29 ธ.ค.59 นางชนาภา ยอดราชา อายุ 50 ปี อาศัยปลูกบ้านอยู่ติดกับใกล้ป่าสงวนแห่งชาติเทือกเขาบรรทัด ที่ติดเขตรอยต่อระหว่าง หมู่ที่ 9 บ้านราวปลา ตำบลทุ่งหว้า อำเภอทุ่งหว้า จังหวัดสตูล อีกทั้งเป็นรอยต่อ พื้นที่จังหวัดพัทลุง ได้นำไหสี่หู รูปทรงโบราณ นำมาให้ชาวบ้าน และ นายประเสริฐ แซ่อึ้ง ส.อบจ. สตูล ในพื้นที่ทุ่งหว้าร่วมกันดู ก่อนจะสอบถามที่มาที่ไป ทราบว่ามีกลุ่มเซมัง หรือ ซาไก ออกมาจากป่า ได้มาเล่าว่า เข้าไปในถ้ำในช่วงขณะ ไล่สัตว์เข้าไปในถ้ำติดเขารอดไปมาได้ ประมาณกลางๆภายในถ้ำ พบเศษถ้วยชามและไห กลุ่มเซมัง จึงไม่ได้เก็บกลับมา แต่มาเล่าให้ฟังตนเองจึงเอ่ยปากจ้างให้ซาไกเข้าไปอีกครั้ง และจ้างเป็นเงิน 100 บาท กลุ่มเซมัง จึงเข้าไปเก็บไหกลับมาให้
นางชนาภา กล่าวอีกว่า กลุ่มเซมัง เก็บชิ้นส่วน มาให้ตนเองกับลูกจึงใช้กาวต่อกรงนกมาประดิษฐ์ต่อๆกันจนเป็นทรงแต่ก็ยังขาดหายไปบางส่วน และไม่ได้บอกใคร จนเกิดฝันแปลกๆว่า เห็นสิ่งของมากมาย จึงคิดว่าจะเป็นเหตุมาจาก เก็บของในถ้ำ มาอยู่จึงไปปรึกษาคุณอนิรุตณ์ ช่วยปาน เพื่อนบ้าน และแจ้งผู้สื่อข่าว มาตรวจสอบโดยตนเองไม่ต้องการอะไรเพียงอย่างให้ตรวจสอบว่าไหสี่หูนี้ มาอยู่ในพื้นที่สตูลได้อย่างไร
นายประเสริฐ แซ่อึ้ง ส.อบจ. ในพื้นที่ทุ่งหว้า กล่าวว่า อำเภอทุ่งหว้า อดีตเป็นเมืองท่าเรือสำเภาขนาดใหญ่ เป็นเมืองท่าสินค้า คนจีน ชาวต่างชาติ จะมาขึ้นสิ่งของ เครื่องค้าขายที่นี่ในสมัยก่อน และที่นี่เป็นเส้นทางป่า ซึ่งอาจจะเป็นไปได้ว่า ไหสี่หูและสิ่งของมากมาย ตามคำบอกเล่าของกลุ่มเซมัง ที่นำมาให้ชาวบ้านน่าจะมีอยู่อีกมาก โดยตนเองจะลองไปปรึกษาทางสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดสตูล เพื่อส่งทีมสำรวจ ตามคำบอกเล่าของกลุ่มเซมัง หรือซาไก อีกครั้ง
สำหรับข้อมูลประวัติของไหสี่หูพบว่าในสมัยอยุธยา มีแหล่งผลิตเครื่องปั้นดินเผาขนาดใหญ่ และสำคัญอยู่แหล่งหนึ่งคือที่ บริเวณใกล้แม่น้ำน้อย จังหวัดสิงห์บุรี หรือที่ปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ “แหล่งเตาแม่น้ำน้อย” นักโบราณคดีอธิบายว่า ภาชนะดินเผาที่โดดเด่นจากแหล่งนี้คือ “ไห” ที่มีห่วงดินเผาปั้นติดอยู่ที่ไหล่ภาชนะจำนวน 4 ห่วง หรือที่นิยมเรียกกันว่า “ไหสี่หู” ซึ่งเป็นสินค้าสำคัญในสมัยอยุธยา ที่ส่งออกไปจำหน่ายบริเวณทะเลจีนใต้ และหมู่เกาะบริเวณแปซิฟิค ดังพบหลักฐานในแหล่งเรือจมกลางอ่าวไทย ซึ่งได้บรรทุก “ไหสี่หู” จำนวนมากเพื่อส่งออกไปจำหน่าย แต่กลับล่มลงเสียก่อน รวมทั้งยังพบอยู่ตามชุมชนโบราณในหมู่เกาะต่างๆ เช่น ที่เกาะชวา บรูไน เกาะซาบาห์ นอกจากนี้ยังพบไกลไปถึงที่ญี่ปุ่นด้วย โดย “ไหสี่หู” นี้ ถือเป็นโบราณวัตถุสำคัญที่แสดงถึงการเชื่อมโยงทางการค้าและวัฒนธรรม ระหว่างโลกภายนอกกับสยามได้อย่างชัดเจน