ย้อนยุคแบบคนรุ่นใหม่

ดนตรี / วรรณากร

หลังจากที่ประสบความสำเร็จไม่น้อยกับอัลบั้มชุดแรกที่ชื่อว่า Give Or Take เมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว พ่อหนุ่มไมโครเวฟสายอาร์แอนด์บีที่มีชื่อชวนงงในแวบแรกที่เห็นตัวสะกดว่า กิฟออน (Giveon) ก็ส่ง Beloved ออกมาเป็นอัลบั้มชุดที่ 2

เสียงบาริโทนอันนุ่มนวลของ กิฟออน มักได้รับคำชมเชยเสมอว่าเต็มเปี่ยมด้วยอารมณ์และจิตวิญญาณ และเพลงในอัลบั้มล่าสุดของเขาที่อิงกรอบของแนวเพลงอาร์แอนด์บี-โซลคล้ายกับอัลบั้มชุดที่แล้วก็อนุญาตให้เขาได้โชว์ความสามารถในการร้องอย่างเต็มที่

Beloved คือผลงานที่น่าจะถูกใจคนที่ชื่นชอบการฟังเพลงโซลรุ่นทศวรรษที่ 70 กิฟออนหยิบจับสไตล์เพลงนี้มาผสมผสานกับอาร์แอนด์บีร่วมสมัย กลายเป็นเพลงที่ยังคงกลิ่นอายย้อนยุค แต่ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกล้าสมัย

ภาพรวมของอัลบั้มคือภาคต่อของอัลบั้ม Give Or Take เต็มไปด้วยเรื่องราวของความรัก คู่รัก ความสุขสมหวังและอาการอกหักจนต้องตัดพ้อต่อว่า เมื่อรวมเข้ากับสไตล์เพลงที่ผสมผสานโซลย้อนยุคเข้ามาอย่างเด่นชัด ยิ่งทำให้คิดถึงเจ้าพ่อเพลงโซลยุคคลาสสิกอย่างมาร์วิน เกย์ 

กิฟออนเปิดอัลบั้มด้วย “Mud” ที่มาพร้อมเสียงวงเครื่องสายอันหรูหรา ตามด้วย “Rather Be” และ “Twenties” ที่โดดเด่นสมกับเป็นเพลงโปรโมต

ถัดจากนั้น “I Can Tell” คือเพลงที่ว่าด้วยความรักสุดหวาน แต่เมื่อมาถึง “Bleeding” กลับเป็นภาพสะท้อนความเปราะบางของคนที่ไม่มั่นใจในอนาคตของความรัก

Beloved ปิดท้ายด้วยเพลงบอกรักที่อ่อนหวานด้วย “Good Bad Ugly” เป็นการจบเรื่องเล่าแห่งความรักของเขาได้อย่างสมบูรณ์

ปฏิเสธไม่ได้ว่าสัดส่วนของเพลงโซลคือองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้ Beloved โดดเด่นออกมาจากงานเพลงแนวอาร์แอนด์บีอื่นๆ ที่มีสภาพใกล้จะเป็นร้อยเนื้อทำนองเดียวเต็มที อีกทั้งความละเมียดละไมของดนตรีจากอดีตก็เข้ากับเสียงร้องของเขาเป็นอย่างดี

ด้วยเหตุนี้ Beloved จึงเป็นผลงานที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง หากจะถูกมองข้ามไป