ความทรงจำฉบับพิเศษของสุกี้ วอเตอร์เฮาส์

ดนตรี / วรรณากร

สุกี้ หรือ ซูกี้ วอเตอร์เฮาส์ ไม่ได้เป็นแค่นักแสดง นางแบบ คู่ชีวิตและแม่ของลูกของ โรเบิร์ต แพตทินสัน แต่เธอเป็นศิลปินเพลงด้วย

นักร้อง/นักแต่งเพลงสาวชาวอังกฤษวัย 33 ปีเพิ่งมีผลงานเพลงออกมาเมื่อไม่กี่ปีก่อน อัลบั้มชุดแรกของเธอคือ I Can’t Let Go ออกมาในปี 2565 ส่วนอัลบั้ม Memoir Of A Sparklemuffin ซึ่งเป็นผลงานชุดที่ 2 ออกสู่ตลาดเมื่อปีที่แล้ว

เมื่อย่างเข้าเดือนมิถุนายนของปีนี้ เธอก็จับอัลบั้มชุดที่ 2 ของเธอมาแต่งองค์ทรงเครื่องเสียใหม่ กลายเป็นฉบับเดอลุกซ์ เพิ่มเพลงแบบจุกๆ ซึ่งมีทั้งเพลงใหม่และเพลงจากการแสดงสดอีก 12 เพลง

เมื่ออยู่ในฐานะศิลปินเพลง วอเตอร์เฮาส์ เป็นสาวสายอินดี้ป็อป ภาพรวมของอัลบั้ม Memoir Of A Sparklemuffin ของเธอจึงหนีไม่พ้นแนวดรีมป็อป, อินดี้ป็อป/อินดี้ร็อค แถมด้วยโฟล์ค/อเมริกาน่าและอัลเทอร์เนทีฟ เข้าไปด้วย

อัลบั้มฉบับดั้งเดิมนั้นมีทั้งหมด 18 เพลง ความโดดเด่นของงานนี้อาจไม่ใช่ตัวเพลงโดยเฉพาะเจาะจง แต่เป็นความรู้สึกที่ส่งผ่านเสียงร้องและถ้อยคำในเนื้อเพลงที่สะท้อนตัวตนของ วอเตอร์เฮาส์ ใน Memoir Of A Sparklemuffin ว่าเป็นหญิงสาวที่แสนเปราะบางอ่อนไหวและมีอารมณ์ที่สลับซับซ้อน ความรักของเธอเดินเคียงมากับความหลงใหลและจิตใจที่ไม่มั่นคง บรรยากาศของเพลงส่วนใหญ่คล้ายภาพฝันที่ล่องลอย

เมื่อเธอจับเพลงใหม่ใส่เข้าไปกับของเดิมสำหรับเวอร์ชันเดอลุกซ์ หลายเพลงเน้นความเป็นอะคูสติก ช่วยเพิ่มมิติและความลึกให้อัลบั้มได้ ขณะที่เวอร์ชันที่เป็นการแสดงสดก็เปี่ยมด้วยชีวิตชีวา ทำให้เพลงน่าสนใจกว่าเดิม

สำหรับเพลงที่โดดเด่นออกมาจริงๆ ทั้งของเก่าและใหม่ เห็นจะมี “Lullaby”, “Dream Woman”, “Nonchalant”, “OMG”, “Supersad”, “Big Love”, “Gateway Drug”, “The Bellboy (One Last Crush)”

นอกเหนือจากนั้นก็มีทั้งเพลงที่ดีและเพลงที่กลางๆ ไม่ดี ไม่แย่ ซึ่งตรงนี้อาจทำให้คนฟังรู้สึกว่าอัลบั้ม Memoir Of A Sparklemuffin Deluxe ที่มีความยาว 1ชั่วโมง 36 นาทีนั้น ยาวและหนักหนาเกินไปสักหน่อยสำหรับการฟังแบบรวดเดียว และปุ่มข้ามเพลงคือเครื่องช่วยชีวิต

แต่ถ้าเป็นแฟนเพลงของเธอแล้ว อัลบั้มนี้เรียกว่าคุ้มยิ่งกว่าคุ้มกับ 30 เพลงที่เธอจัดมาให้.

 

ขอบคุณภาพจาก : Facebook / sukiwaterhouse