วันที่ 31 พ.ค.2568 เวลา 09.00 น.ที่รัฐสภา ในการประชุมสภาผู้แทนราษฎร สมัยวิสามัญ เป็นพิเศษ มีนายวันมูหะมัดนอร์ มะทา ประธานสภาผู้แทนราษฎร เป็นประธานการประชุม ได้พิจารณาร่างพระราชบัญญัติ(พ.ร.บ.) งบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2569 วงเงิน 3.78 ล้านล้านบาท ต่อเป็นวันที่ 4 เป็นวันสุดท้าย เป็นการอภิปรายในส่วนของกระทรวงมหาดไทยและกระทรวงแรงงาน บรรยากาศในช่วงเช้าค่อนข้างเงียบเงา รัฐมนตรีมาร่วมประชุมน้อยมาก การอภิปรายของสส.รัฐบาลส่วนใหญ่ก็สนับสนุนการจัดทำงบประมาณ ส่วนฝ่ายค้านจะโจมตีการจัดสรรที่ทำกิน และไม่ปรับค่าแรงขั้นต่ำตามที่รับปากไว้ แต่กลับเอางบพัฒนาทักษะฝีมือ ไปซื้อคอมพิวเตอร์ 83 ล้านแทน
ทั้งนี้ นายเลาฟั้ง บัณฑิตเทอดสกุล สส.บัญชีรายชื่อ พรรคประชาชน อภิปรายว่า การจัดสรรที่ดินทำกินไม่ควรเอาที่ทับซ้อนไปจัดแบบเหมารวม ซึ่งการแก้ไขปัญหาสิ่งที่จำเป็นต้องทำคือต้องพิสูจน์ข้อเท็จจริงก่อน และออกเอกสารสิทธิ์ตาม ที่แต่ละคนพึงมีพึงได้แต่น่าเสียดายที่รัฐบาลนี้เอาไปจัดแบบ อนุญาตให้เข้าทำประโยชน์หรืออยู่อาศัยภายในเขตป่าสงวนแห่งชาติเพื่อดำเนินการจัดที่ดินทำกินให้ชุมชนตามนโยบายรัฐบาล(คทช.)ทั้งหมด ซึ่งปัญหาที่ดินทับซ้อนมีข้อเท็จจริงที่แตกต่างกันซึ่งแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม คือ1. กลุ่มที่อยู่ก่อนการประกาศเขตที่ดินของรัฐ 2.กลุ่มที่อยู่หลังการประกาศแต่อยู่มานานแต่รัฐบาลมีนโยบายให้สิทธิ์ และ 3. กลุ่มที่บุกรุกแต่รัฐบาลมีนโยบายผ่อนผันให้ ดังนั้นเมื่อแต่ละกลุ่มมีข้อเท็จจริงที่แตกต่างกันความชอบธรรมที่จะได้รับสิทธิ์ของแต่ละคนก็ย่อมแตกต่างกัน การออกเอกสารแสดงสิทธิ์จึงควรต้องแยกออกจากกันด้วย ไม่ใช่บังคับให้ไปทำแบบเดียวกันทั้งหมด
นายเลาฟั้ง กล่าวต่อว่า เมื่อดูรายละเอียดของงบประมาณการแก้ไขที่ทำกินของกรมป่าไม้ และกรมอุทยานแห่งชาติ พบว่าตั้งงบประมาณรวมกัน 692 ล้านบาท ถือว่ามาก แต่เป็นกิจกรรมแก้ไขที่ดินทำกินเพียง 34 เปอร์เซนต์ อีก 66 เปอร์เซนต์ที่เหลือเอาไปทำกิจกรรมอย่างอื่นที่ไม่เกี่ยวข้อง ปัญหาที่ดินที่ทับซ้อนกันมีพื้นที่เป้าหมายจำนวนมาก แต่ปัญหาเหล่านี้จะแก้ไขได้ง่ายขึ้น หากทำแผ่นที่วันแม็ป และพัฒนาเครื่องมือทางเทคโนโลยีที่ทันสมัยให้เสร็จ นอกจากจะชัดเจนว่าอยู่ในอำนาจของหน่วยงานใดแล้ว หากพื้นที่ใดจำเป็นจะต้องพิสูจน์สิทธิ์ก็จะมีเครื่องมืองทางเทคโนโลยีมาอำนวยความสะดวก ซึ่งจะทำให้โปร่งใสมากขึ้น
“ดังนั้นข้อเสนอของตนในส่วนนี้ขอให้จัดงบประมาณที่ตั้งไว้ 692 ล้านบาทสำหรับภารกิจที่จำเป็นจริงๆเท่านั้นโดยเฉพาะการเร่งจัดทำบัญชีรายชื่อและแผนที่แนวเขตทั้งรายบุคคลและรายชุมชนให้เสร็จโดยที่ไม่จำเป็นต้องยัดเยียดคทช.ให้ชาวบ้าน และตัดกิจกรรมที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปเพราะสิ้นเปลืองงบฯ”นายเลาฟั้ง กล่าว
นายเลาฟั้ง กล่าวต่อว่า ปัจจุบันยังเหลือโครงการปฏิรูปที่ดินค้างไว้ 3 กลุ่ม เนื้อที่รวม 5.5 ล้านไร่ คือกลุ่มที่ดินในเขต สปก. นิคมสร้างตนเอง และนิคมสหกรณ์ ทั้ง3 กลุ่มนี้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าเป็นห่วงอย่างยิ่งเป็นเวลานานแล้ว ทั้งๆที่กฎหมายก็ยังมีอยู่ แต่ไม่มีนโยบายให้นำต่อ โดยเอาไปจัดแบบ คทช.ทำให้นิคมที่ยังสร้างไม่เสร็จทำต่อไม่ได้ ซึ่งในงบ 69 พบว่ากรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ และกรมส่งเสริมสหกรณ์ ไม่ได้จัดงบประมาณในการจัดสรรที่ดินในเขตนิคมแล้ว ส่วนสปก.ตั้งงบไว้เพียง 16 ล้านบาท ในขณะที่มีพื้นที่เป้าหมายรอดำเนินการ 3 ล้านไร่ แบบนี้ แสดงว่ารัฐบาลไม่คิดที่จะเดินหน้าจัดที่ดินในเขตปฏิรูปที่ทำค้างไว้ทั้ง 3 กลุ่มนี้ต่อไปอีกแล้ว ดังนั้นรัฐบาลต้องยุตติการนำที่ดินทั้ง 3 กลุ่มนี้ไปจัดแบบคทช. แต่เดินหน้าจัดตามกฎหมายให้เสร็จ
ต่อมา นายเซีย จำปาทอง สส.บัญชีรายชื่อ พรรคประชาชน กล่าวว่า ขณะนี้ปัญหาสินค้าแพงขึ้นทุกอย่าง แต่ค่าจ้างขั้นต่ำปรับขึ้นช้าเป็นเต่าย่อง ต่ำสุดอยู่ที่ 337บาท ทั้งที่รมว.แรงงานบอกจะปรับค่าจ้างขั้นต่ำ 400บาท ทั่วประเทศ ค่าครองชีพสูงขึ้น แต่กระทรวงแรงงานกล้าของบประมาณเกี่ยวกับการปรับค่าจ้างเพิ่มขึ้น ขณะที่เรื่องความปลอดภัยของผู้ใช้แรงงาน กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานระบุในตัวชี้วัดปี 2569 จะผลักดันจำนวนแรงงานให้ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย 2.5ล้านคน ทั้งที่แรงงานประเทศไทยมี 40ล้านคน ที่เหลือจะปล่อยตามยถากรรมใช่หรือไม่ จำนวนอุบัติเหตุของผู้ใช้แรงงานเพิ่มขึ้นทุกวัน ปี2565 มีผู้ประสบอุบัติเหตุจากการทำงาน 76,000คน ปี2566 เพิ่มเป็น81,000คน และปี2567 มี87,000คน รวม 3ปี มีแรงงานบาดเจ็บจากการทำงาน 2.5แสนคน ปีนี้ของบโครงการความปลอดภัยและชีวอนามัยประเทศไทย 100ล้านบาท ดูเหมือนให้ความสำคัญความปลอดภัยป้องกันอุบัติเหตุการทำงาน แต่เป็นงบดำเนินการแค่ 31ล้านบาท ส่วนที่เหลือเป็นงบสร้างตึกมากกว่า 50ล้านบาท และที่เหลือซื้อลิฟต์ กับรถอีก 5คัน จะช่วยลดอุบัติเหตุอย่างไร
นายเซีย กล่าวว่า ส่วนกรณีที่ลูกจ้างถูกลอยแพจากการเลิกจ้าง รัฐบาลไม่สามารถบังคับใช้กฎหมายให้นายจ้างนำเงินมาจ่ายค่าชดเชยให้ลูกจ้างได้ ข้อมูลกรมสวัสดิการและคุ้มแรงงาน ปี2562-2567 มีลูกจ้างไม่ได้รับเงินตามคำสั่งเจ้าพนักงานตรวจแรงงาน 43,000คน เป็นเงิน 2,800ล้านบาท ปล่อยนายจ้างกินหรู อยู่สบาย ไม่ดำเนินคดีนายจ้างอย่างจริงจัง ปล่อยแรงงานถูกนายจ้างละเมิด จัดงบแบบน่าสังเวช ส่วนการเพิ่มทักษะเพื่อพัฒนาฝีมือแรงงาน ปีนี้ได้งบพัฒนาทักษะแรงงานนอกระบบ 260ล้านบาท ได้งบเพิ่มขึ้นจากปีก่อน 160ล้านบาท แต่เป็นโครงการเดิมๆ อบรมอาชีพแบบเบี้ยหัวแตก อบรมเสร็จก็แจกของ สุ่มเสี่ยงทุจริต ละเลยพัฒนาฝีมือแรงงานให้ตรงความต้องการตลาดแรงงานปัจจุบัน งบที่เพิ่มขึ้นไม่ได้เอาไปพัฒนาฝีมือแรงงาน แต่เอาไปซื้อคอมพิวเตอร์ใช้ในสำนักงาน 83 ล้านบาท และพัฒนาระบบบริหารจัดการกลางด้วยปัญญาประดิษฐ์ 74ล้านบาท
นายเซีย กล่าวอีกว่า อีกเรื่องคือสวัสดิการผู้พิการ มีกฎหมายกำหนดให้หน่วยงานรัฐที่มีผู้ปฏิบัติงาน 100 คนขึ้นไป ต้องรับคนพิการเข้าทำงานในอัตรา 100 คน ต่อ1คน แต่หน่วยงานรัฐไม่ทำตามกฎหมาย ปี 2567 หน่วยงานรัฐจ้างงานคนพิการเพียง 3,600คน จากสัดส่วนที่ต้องรับคนพิการ 18,000ตำแหน่ง และจัดงบโครงการ ส่งเสริมคนพิการทำงานในหน่วยงานภาครัฐ ให้แค่ 3.6 แสนบาท เท่ากับจ้างคนพิการได้แค่ 2 คน หรือโครงการส่งเสริมสวัสดิการเพื่อเตรียมความพร้อมเข้าสู่การเกษียณอย่างมีคุณภาพของประชากรวัยแรงงาน ได้งบ 2 ล้านบาท โครงการจัดสวัสดิการ เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตแรงงานและครอบครัวเพื่อส่งเสริมแรงงานหญิง 5ล้านบาท ก็เอาไปจัดอบรม นำแรงงานมานั่งฟังกระทรวงแรงงานเทศนาว่า เกษียณแล้วจะทำตัวอย่างไร ไม่ให้เป็นภาระครอบครัว ไม่แน่ใจใครควรไปอบรมระหว่างคนทำงานปากกัดตีนถีบ หรือรัฐบาลที่จัดงบไม่มีน้ำยา เมื่อรัฐบาลไม่สามารถจัดงบได้เหมาะสม จึงไม่เห็นด้วยกับร่างงบประมาณรายจ่ายประจำปี 69