เทศกาลหยวนเซียว(ง่วงเซียว)

บรรณาลัย / โชติช่วง นาดอน เทศกาลหยวนเซียว (ง่วงเซียว) วันหยวนเซียว 元宵(ง่วงเซียว) ตรงกับวันที่ 15 เดือนหนึ่งตามปฏิทินจันทรคติจีน การ “กินหยวนเซียว” ในวันเทศกาลนี้ เริ่มมีมาตั้งแต่ยุคราชวงศ์ฮั่น ในสมัยนั้นมีขุนนางผู้รอบรู้คนหนึ่ง ชื่อ “ตงฟางสั้ว” วันหนึ่งในฤดูหนาว ตงฟางสั้วจะไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ในพระราชวัง พอผ่านประตูเข้าไป เห็นนางกำนัลในวังคนหนึ่งร้องห่มร้องไห้กำลังจะโดดลงบ่อน้ำฆ่าตัวตาย เขารีบไปดึงตัวนางกำนัลไว้ แล้วถามนางว่า ทำไมต้องฆ่าตัวตาย ? นางกำนัลตอบว่า หนูชื่อ “หยวนเซียว” เข้าวังมานานแล้ว ถึงวันปีใหม่ก็ไม่เคยได้ “รวมพร้อม” กับครอบครัว หนูคิดถึงพวกเขามากค่ะ หนูไม่ได้แสดงความกตัญญูต่อพ่อแม่เลย หนูอยากตาย... ตงฟางสั้ว รับปากกับนางหยวนเซียวว่า เขาจะหาทางช่วยนางเอง ตงฟางสั้วเข้าไปในตลาด ตั้งแผงหมอดูพยากรณ์ขึ้น ผู้คนต่างชิงกันขอให้ตงฟางสั้วพยากรณ์ให้ตน 1วันที่ 16 เดือนอ้าย ในเมืองหลวงจะเกิดไฟไหม้ใหญ่ ตงฟางสั้วบอกกับทุกคนอย่างนั้นเหมือนๆ กัน เมื่อข่าวแพร่ออกไป ผู้คนพากันตื่นตกใจ พากันถามกันว่าจะมีวิธีช่วยแก้ไขบ้างมั้ย ตงฟางสั้วบอกว่า วันสิบหกเดือนอ้าย เทพอัคคีจะแผดเผาเมืองหลวงหมดสิ้น แต่เราไม่มีวิธีช่วยได้ พวกท่านต้องไปอ้อนวอนฮ่องเต้กันเอง องค์ฮ่องเต้เป็นเทพอวตารมาเมืองมนุษย์ พระองค์แก้ไขเรื่องนี้ได้ กล่าวจบ ตงฟางสั้วก็ทิ้งใบปลิวไว้ใบหนึ่ง แล้วเดินหายไป พวกชาวบ้านจึงพากันรีบไปรวมตัวที่หน้าวังฮ่องเต้ ชาวบ้านมอบใบปลิวให้ทหารยามนำขึ้นถวายฮ่องเต้ ใบปลิวเขียนว่า ”วันสิบหกเดือนอ้าย เมืองหลวงจะเกิดไฟไหม้ใหญ่” “ฮั่นอู่ตี้” ฮ่องเต้ เรียกตงฟางสั้วเข้าเฝ้าโดยด่วน เพื่อปรึกษาว่าท่านมีวิธีแก้ไขมั้ย ตงฟางสั้วทูลว่า อัคคีเทพชอบกิน “หยวนเซียว” มาก ขอให้พระองค์สั่งราษฎรทุกครัวเรือน ทำหยวนเซียวเซ่นไหว้อัคคีเทพ และให้ชาวบ้านทุกครัวเรือนออกมาเที่ยวในคืนวันที่สิบห้าเดือนอ้าย และให้ชาวบ้านแขวนโคมแดงแลัวจุดดอกไม้ไฟด้วย เหมือนกับเมืองกำลังลุกไหม้ ก็จะหลอกอัคคีเทพได้พะย่ะค่ะ รวมทั้งให้พระองค์สั่ง ให้ชาวบ้านทุกครัวเรือนออกไปดูการเล่นไฟตอนกลางคืน ถ้ามีอะไรขึ้น ผู้คนที่รวมอยู่ด้วยกัน ก็ขะช่วยกันแก้ปัญหาได้ ฮ่องเต้จึงสั่งให้ทำตามที่ตงฟางสั้วบอก ในคืนวันที่สิบห้าเดิอนอ้าย ภายในเมืองหลวงมีการเล่นไฟสว่างไสวสนุกสนาน แม่ของ “หยวนเซียว” ก็ได้ออกมาเที่ยวพร้อมกับลูกสาวคนเล็กด้วย พวกนางเห็นโคมไฟอันหนึ่ง เขียนตัวหนังสือว่า “หยวนเซียว” พวกนางจึงร้องเรีกขึ้นว่า หยวนเซียว ๆ ๆ นางกำนัลหยวนเวียว ได้ยินเสียง ก็รีบวิ่งมาหาแม่ คนในครอบครัวได้มาพบหน้าพร้อมกันแล้ว คืนนั้นผู้คนในเมืองหลวงมีความสุขสนุกสนาน อัคคีภัยก็ไม่มี ฮ่องเต้พอพระทัยมาก ภายหลังต่อมาทุกๆ ปี ในวันสิบห้าเดือนอ้าย ชาวบ้านจึงนิยมทำหยวนเซียวกินและเที่ยวชมโคมไฟกัน จนเกิดเป็นเทศกาลหยวนเซียวขึ้น ขนมหยวนเซียวทำจากแป้งข้าวเหนียวปั้นเป็นลูกกลมๆ ถือเป็นอาหารประจำเทศกาล มีทั้งแบบมีไส้และไม่มีไส้ มักทำให้สุกโดยการต้ม “หยวนเซียว” เป็นอาหารประจำเทศกาลหยวนเซียว , “ขนมเข่ง – 年糕” เป็นอาหารประจำเทศกาลตรุษจีน และ “ขนมจั้ง 粽子” เป็นอาหารประจำเทศกาลตวนอู่ หรือเทศกาลบ๊ะจ่าง ภาพอินเตอร์เนต