กรณี “คุณดา” คุณแม่เลี่ยงเดี่ยว ร้องเรียนมายังเพจโหนกระแส ถูกคุณยายเจ้าของที่ปิดทางเข้าออก ทำให้ไม่สามารถเข้าออกบ้านได้ นอกจากนี้คุณยายได้พาคนงานมาขุดเจาะถนน ไล่ให้ไปออกทางอื่น จนต้องติดต่อโครงการหมู่บ้านที่อยู่ติดกันให้ช่วยถอนต้นไม้และทุบกำแพงเพื่อให้มุดผ่านเข้าออกได้ เพราะต้องพาแม่ป่วยเกือบติดเตียงไปหาหมอ และต้องรับส่งลูกที่โรงเรียน ชีวิตตอนนี้สุดลำบาก
รายการโหนกระแส วันที่ 13 ม.ค. 68 ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดหมายเลข 33 สัมภาษณ์ คุณดา เจ้าของบ้าน , คุณอรอนงค์ ลูกบุญธรรมเจ้าของบ้านคนก่อน , คุณเอก เคยอยู่ที่บ้านหลังนี้มาก่อนแต่อยู่ไม่ได้ มาพร้อม ทนายแก้ว ดร.มนต์ชัย จงไกรรัตนกุล
คุณอยู่บ้านหลังนี้นานหรือยัง?
ดา : เกือบสองปีแล้วค่ะ หนูเป็นหลานค่ะ
ที่มาที่ไปเป็นยังไง?
ดา : เดิมทีเป็นบ้านลุงจรัส ป้าอรอนงค์เป็นลูกบุญธรรมของลุงจรัส พอลุงจรัสเสียก็ยกบ้านให้เป็นของคุณพิเชษฐ์ ซึ่งเป็นลุงของหนู กับป้าอรอนงค์ 2 คน
คุณจรัสกับคุณพิเชษฐ์เป็นอะไรกัน?
ดา : คุณพิเชษฐ์เป็นน้องภรรยาคุณจรัส มอบบ้านให้คุณพิเชษฐ์ค่ะ เข้ามาอยู่ได้ร่วม 2 ปีไม่มีอะไร ใช้ทางสัญจรที่เป็นข้อพิพาทอยู่ตอนนี้ตลอดเวลา เข้าได้ปกติค่ะ เพราะบ้านถูกส่งต่อมาจากทางป้าอนงค์ ป้าออกหนูเลยเข้ามาอยู่ ไม่มีอะไร
ตอนป้าอยู่มีปัญหามั้ย?
อรอนงค์ : ไม่มีค่ะ เราอยู่กับลุงจรัสมา 40 กว่าปี ลุงจรัสเพิ่งจะเสียค่ะ แล้วก็ออกไป ดาเข้ามาอยู่แทน
คุณล่ะ?
เอก : ผมอยู่กับพี่ต้อม แต่ของผมมีปัญหาพอลูกผมออกไปเล่นหน้าบ้าน ถ้าป้าเขามาเห็น เขาก็จะมาไล่ว่าที่ฉันนะ อย่ามาเล่นที่ฉัน
บ้านคุณไปไหนลำบาก?
ดา : มันไม่มีทางออกค่ะ
ต้องใช้ทางนี้ทางเดียวเลย?
ดา : ใช่ค่ะ
วันนี้สิ่งที่เกิดขึ้น เขาเองปิดเลย?
ดา : ใช่ค่ะ เริ่มปิดคือคืนวันที่ 6 ปิดเลย พอปัญหาเกิดก็เรียกผู้รักษาความปลอดภัยของหมู่บ้านให้ช่วยเอาต้นไม้ออกให้หน่อย หนูไม่มีทางออก ให้ช่วยเอาต้นไม้ออก 2 ต้น แต่ก็ยังออกไม่ได้เพราะมันเป็นกำแพง เลยต้องทุบกำแพงจากด้านนอก แต่การที่เขาเอาต้นสนออก ก็ต้องทำให้เป็นพุ่มเหมือนเดิม เพื่อไม่ให้ลูกบ้าน หรือวิสัยทัศน์หมู่บ้านเสีย
คุณมีลูก 2 คน เวลาเข้าออก ต้องเข้าออกทางรูนั้น?
ดา : ใช่ค่ะ
ไปเรียนยังไง?
ดา : บางวันไปทันก็ได้ แต่ถ้าวันไหนลูกบ้านเยอะก็ต้องหยุด เพราะไม่สามารถทำให้เอิกเกริกได้ พอออกมาแล้วต้องทำต้นไม้ให้เป็นเหมือนเดิม ไม่ให้วิสัยทัศน์หมู่บ้านเสีย เข้าออกลำบาก
เป็นที่ตาบอดเลย?
ดา : ณ เวลานี้ตาบอดเลยค่ะ
บ้านหลังนี้ ในอดีตเป็นบ้านคุณลุงจรัส ลุงจรัสเมื่อก่อนอยู่ร่วมกับคุณอรอนงค์ ลูกบุญธรรม คุณเอกก็อยู่ด้วย เป็นหลานลุงจรัส ไม่ได้มีปัญหาอะไร เข้าออกบ้านได้ปกติ แต่ ณ วันนี้สิ่งที่เกิดขึ้น เขาปิดทางเข้า ทำให้เข้าออกไม่ได้ เพราะบ้านอยู่ข้างใน อันดับแรก คุณเคยมีปัญหากันมาก่อนมั้ย?
ดา : สำหรับหนูไม่เคยมีนะคะ เพราะหนูเพิ่งอยู่มาได้แค่ 2 ปี คุณยายกับหนูก็คนละยุคกันเลย ไม่เคยมีปัญหา ไม่เคยคุยกัน
เขาเคยมาเตือนมั้ยว่าจะยึดที่?
ดา : เขาไม่ได้พูดว่าจะยึดที่ แต่เขามีการพูดว่าเดี๋ยวฉันจะปิด หนูก็ไม่สนใจ เฉยๆ เพราะพูดไปต้องเสียเงิน หรือมีการคุยอื่นๆ ที่ทำให้ต้องเข้าสู่กระบวนการเสียค่าจอด
เราต้องจ่ายเขาสิ?
ดา : หนูไม่เคยจ่ายเลยค่ะ เพราะหนูมาอยู่โดยที่พี่ๆ เขาก็ไม่ได้จ่ายกัน เดิมทีที่แปลงนี้เป็นแปลงใหญ่ เป็นที่ดินจัดสรร 2520 ถ้าใครพอมีกำลังก็สามารถจับจองและสร้างมา ตั้งแต่ปี 2520 บ้านหลังนี้สร้างมาปี 2523 ก็อยู่แบบนี้เรื่อยมา
แต่ที่ดินแปลงนี้เป็นชื่อของเขา?
ดา : ตอนแรกหนูไม่ทราบค่ะ
พอเราทราบเขาพูดเรื่องค่าจอดมั้ย?
ดา : ไม่ได้พูดถึงเรื่องค่าจอด แต่ตอนหนูเข้ามาอยู่ แกจะเข้ามาคอยบอกว่าเดี๋ยวจะปิดแล้วนะ หนูรู้ว่าแกทำที่ให้จอดรถ ก็คิดว่าเดี๋ยวแกต้องพูดเรื่องค่าจอดแน่เลย หนูก็เลี่ยงที่จะไม่คุย ไม่พูดกับแก ถ้าใครจอดรถอยู่ตรงไหนที่เป็นที่ของแก หรือใช้ทางบ้านของแก แกก็จะเรียกเก็บเงิน แล้วหนูไม่เคยจอดในที่ของแกเลย บ้านหนูมีที่จอดรถ เราก็จอดในบ้านของเรา
เขาเอากระดาษมาแปะว่ากรุณานำรถออกจากพื้นที่ ไม่สร้างความเดือดร้อนรำคาญขณะทำงาน 5 ม.ค. 68 เจ้าของที่เขียนไว้ติดไว้ที่รถ?
ดา : อันนี้เริ่มมีปัญหา เริ่มก่อสร้างแล้วค่ะ
จริงๆ แบบนี้มันคือยังไง?
ทนายแก้ว : กรณีแบบนี้เขาเรียกว่าเป็นเรื่องที่ต้องมีการฟ้องร้องเรื่องภาระจำยอม กรณีนี้มีทางใช้ต่อเนื่องกันมา แต่กรณียังไม่ได้มีการจดทะเบียนถูกต้อง ยังไม่ได้มีการตกลงเรื่องค่าผ่านทางกัน กรณีภาระจำยอม คุณยายก็ต้องเสียที่ประโยชน์บางส่วนออกไป ถามว่าเขามีสิทธิ์ปิดแบบนี้เลยมั้ย ยังไม่มีสิทธิ์ ต้องมีกระบวนการพิสูจน์ฟ้องร้องกันก่อนว่าแค่ไหน เพียงใดก่อน เป็นเรื่องที่ต้องเข้าสู่กระบวนการก่อน แต่ถามว่าเป็นที่ทางจำเป็นมั้ย ยังไม่ถึงขนาดนั้น ไม่ถือว่าเป็นที่ตาบอด เพราะยังมีทางออกอยู่ คือทางคุณยาย ตามกฎหมาย ถ้าที่ไข่แดงไม่มีทางออกเลย ฟ้องเปิดทางจำเป็นหรือฟ้องเป็นภาระจำยอม
ตอนนี้คุณยายเอาสังกะสีมาปิดกั้น คุณก็ออกไม่ได้ เอารถออกมาได้หรือเปล่า?
ดา : ไม่ได้ค่ะ เพราะไม่งั้นหนูจะโดนข้อหาบุกรุก
ก่อนหน้านี้ทนายแก้วบอกว่าอาจไม่ใช่บ้านตาบอด เพราะมีทางเข้าออก แต่ตอนนี้ตาบอดไปเรียบร้อยแล้ว บ้านผู้เสียหายอยู่ติดกับกำแพงทึบของหมู่บ้าน ไปไหนไม่ได้ ข้างๆ เป็นรั้วต้นไม้ ที่เขาปลูกข้างกำแพง อีกข้างก็เป็นบ้านคนอื่น สองหลัง ถนนซอย เป็นที่ของป้าเขา คุณจะออกได้คือออกทางนี้ทางเดียว ออกทางไหนก็ติด ออกได้ทางเดียว วันดีคืนดีป้าบอกจะปิดแล้วนะ คุณไม่เข้าใจหรอกว่าปิดอะไร วันดีคืนดีเขาปิดคุณก็ออกไม่ได้ ชีวิตคุณทำยังไง?
ดา : หนูไม่รู้จะทำยังไง พอปิดก็บอกทางลูกกับแม่ว่าให้ช่วยคุยกับยายให้หน่อย ขอร้องว่าช่วยให้เปิดให้หน่อย แต่แกยืนยนว่าไม่เปิดให้ไปออกทางอื่น หนูกับลูกก็ขอร้อง แม่ก็ขอร้อง แต่แกก็ไม่เปิด คนงานก็ทำงานต่อ หนูจนปัญญา ก็เลยไปเรียกผู้รักษาความปลอดภัย ให้ช่วยเอาต้นไม้ออกให้หน่อย ผู้รักษาความปลอดภัยภัยกับแม่บ้าน คนสวนก็เลยช่วยกันดึงต้นไม้สองต้นออก แล้วทุบกำแพงให้ เพราะหนูอยู่กัน 4 คน
ตอนนี้ออกได้ทางนี้ คุณไปขออนุญาตหมู่บ้านมั้ย?
ดา : ไม่ได้ขอค่ะ ขออนุญาตผู้รักษาความปลอดภัยเพราะว่ากลัวเขาไม่ให้ออก ขออนุญาตออกชั่วคราว
คุณลักลอบออก ตอนนี้เขารู้หรือยัง?
ดา : น่าจะรู้แล้วค่ะ เขาบอกว่าให้ออกเป็นเวลา ไม่สามารถออกได้แบบให้เด็กเดินเข้าเดินออกแบบนี้
หมู่บ้านจะให้ออกมั้ย?
ดา : เขาก็เมตตาอยู่ค่ะ แต่ไม่ให้ออกหลายๆ คนแล้ว ควรออกไปเอาของ ลองดูที่อื่นจนกว่าจะเปิดได้ เพราะจะทำให้ลูกบ้านไม่โอเค
ผมเห็นใจคุณนะ แต่สิ่งหนึ่งคุณมีความจำเป็นต้องคุยกับผู้ที่เกี่ยวข้องทุกด้าน คุณไม่คุยปัญหาจะเกิด อันดับแรก ถ้าเป็นปัญหาแบบนี้ คุณต้องไปคุยกับนิติหมู่บ้านเขาก่อนว่าเกิดปัญหาอะไร คุณต้องแก้ปัญหาไปทีละเปลาะ คุณอย่าแก้ปัญหาโดยใช้วิธีกูไม่บอก กูลักลอบออก เพราะกูบอกไปเดี๋ยวไม่ได้ออก เพราะถ้าคุณลักลอบออกแบบนี้ เขารู้เขายิ่งปิดได้?
ดา : ค่ะ
อีกอย่าง รปภ. ไม่ใช่เจ้าของหมู่บ้าน คุณอาจจำเป็นต้องไปขอเขาก่อน ด้วยความเป็นห่วง สองตอนแรกที่เขายังไม่ได้ปิด คุณยังไม่ได้คุยกับคุณป้าใช่มั้ย?
ดา : ป้าแกไม่เอาเงินค่ะ ตอนที่พูดบนสน.เพชรเกษตร ผกก.ก็ช่วยไกล่เกลี่ยแล้ว ผกก.แกบอกว่าให้มาคุยที่โรงพัก จะหาข้อสรุปให้เบื้องต้นก่อนไปขึ้นศาล ผกก.ก็เชิญป้าและคุณหมอนายแพทย์ ลูกชายป้า และหนูที่แกจะปิด ผกก.บอกว่าเอางี้มั้ยยาย ให้เขาเช่าไปก่อนจนกว่าคำสั่งศาลจะออก แต่คุณยายเขาพูดว่าเขาไม่เอา ผกก.ก็เลยบอกว่างั้นก็จนปัญญา งั้นก็ไปว่ากันในเรื่องของกฎหมายแล้วกัน
คุณยืนยันว่ามีการเจรจาไกล่เกลี่ยกันแล้ว ว่าจะขอออกทางนี้โดยจ่ายค่าเช่า แต่คุณป้าไม่ยอม?
ดา : ใช่ค่ะ
คุณได้ยื่นข้อเสนออื่นมั้ย?
ดา : แกไม่คุยกับหนูเลยค่ะ เราไม่มีโอกาสคุยกันมากว่าที่ผกก.เชิญมา เราไม่ได้คุยกันเลย แกไม่คุยกับหนู
ทนายแก้ว : คุณดาเสนอค่าผ่านทางให้ป้าไปแล้ว
ดา : พอเกิดเรื่องแบบนี้ หนูก็เสนอไป แต่ป้าเขาไม่เอาแล้ว เลยทำให้หนูไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้ยังไม่มีโอกาสคุยกับป้า แม้กระทั่งหนูเดินหาแกหรือเดินไปหาแกที่บ้านก็ไม่มี ไม่สามารถติดต่อได้
แกปิดทางเข้าออกเมื่อไหร่?
ดา : 6 ม.ค. 2568
ก่อนหน้านั้นมีการฟ้องร้องกันมั้ย?
ดา : ไม่เคยนะคะ
คุณเคยไปร้องศาลมั้ย?
ดา : วันที่ 7 ค่ะ เพราะแกปิดรั้ววันที่ 6 ศาลช่วยโดยออกหมายให้ยับยั้งการก่อสร้างชั่วคราว แล้วให้ถนนกลับสู่สภาพเดิม
ทนายแก้ว : ศาลมีคำสั่งคุ้มครองฉุกเฉิน ฝั่งนี้ขอให้ศาลคุ้มครองฉุกเฉิน เลยมีการไต่สวนวันที่ 7 ศาลมีคำสั่งคุ้มครองให้ป้าเจ้าของที่รื้อสิ่งก่อสร้างออกก่อน ในวันเดียวกันเลย
ในบ้านมีใครอยู่บ้าง?
ดา : มี 4 คนค่ะ มีลูกสาว 2 คนและคุณแม่ และตัวหนูเอง
คุณแม่เป็นยังไงบ้าง?
ดา : คุณแม่กลับบ้านได้แล้วค่ะ คุณแม่มีโรคประจำตัวไทรอยด์เป็นพิษ และมีภาวะทางเดินหายใจค่ะ ฉุกเฉินได้ตลอดเวลาค่ะ ส่วนลูก 2 ขวบกับ 5 ขวบ ต้องไปเรียนกันทุกเช้า
คุณทำยังไงชีวิต?
ดา : รีบออกให้เร็วที่สุด ตอนนี้พยายามอยู่ที่บ้านหลังนี้ก่อน หนูเป็นห่วงข้าวของ มันไม่สะดวกที่จะย้ายของด้วยค่ะ
เมื่อคืนมีปัญหา?
ดา : คุณแม่ความดันตก ปกติถ้าขับรถออกได้ก็จะพาแม่ออกไป
เข้าออกทางไหน?
ดา : ทางหมู่บ้านค่ะ ต้องไปขออนุญาตเขาเมื่อคืน
พอศาลสั่งคุ้มครองชั่วคราว ที่ต้องเปิด แต่วันนี้ป้าไม่เปิด ให้เหตุผลว่าอะไร?
ดา : ไม่มีเหตุผลอะไรเลยค่ะ เพราะไม่มีใครติดต่อแกได้เลย
คุณดามีคำพูดคำนึงที่ทำให้คนดูไม่สบายใจ แกหลุดพูดว่าไม่ได้เจอ กลัวว่าถ้าเจอจะต้องเสียเงินให้ป้าเจ้าของที่ ที่ผ่านมาในอดีตไม่มีการจ่ายเงินเลย เธอคิดว่าเธอเข้าออกทางนั้นได้เหมือนญาติพี่น้องที่อยู่กันมา เมื่อกี้ถามรอบนอกแล้ว ว่าทำไมคิดแบบนั้นเธอบอกว่าเงินเขาก็จำกัดจำเขี่ย ต้องช่วยเหลือแม่ที่ป่วยเกือบๆ ติดเตียง มีลูกสองคนที่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงดู เลยคิดว่าถ้าไม่เจอก็น่าจะออกได้ เหมือนที่เคยออก คิดว่าเป็นทางสาธารณะต่างๆ นานา พอเธอพูดทำให้สังคมส่วนนึงมองว่าเหลี่ยมหรือเปล่า ซึ่งเธอบอกว่าไม่ใช่ หลังเหตุการณ์ครั้งนั้น เธอได้มีการไปโรงพักเจรจากันแล้ว ยินดีจ่ายเงินให้ป้าเป็นค่าเช่า แต่ป้าไม่ยอม ถามว่าเพราะอะไร ป้าบอกจะเอาที่มาสร้างอาคารเป็นที่จอดรถ เธอก็จนหนทาง ไม่รู้จะทำยังไง ไม่ได้คิดจะบิด ไปเหลี่ยม หรือเบี้ยว แค่เข้าใจผิดคิดว่าเป็นที่สาธารณะประโยชน์ อย่าเพิ่งไปต่อว่าเธอ สองเริ่มเป็นประเด็นแล้วตรงที่เธอก็ทำตามระบบกฎหมาย มีการร้องต่อศาลเพื่อขอคุ้มครองให้มีสิทธิ์ใช้ที่ดินแปลงนี้ในการเข้าออก หนึ่งมีคนป่วยอยู่ในบ้าน สองมีเด็กเล็ก เธอต้องไปเจาะกำแพงออกตามหมู่บ้านคนอื่นเขา ซึ่งก็ไม่ถูกต้องเหมือนกัน ศาลท่านพิเคราะห์แล้ว มีดุลยพินิจเห็นสมควรต้องคุ้มครองชั่วคราว เพื่อเปิดทางเข้าออกให้คุณดา ลูก และคนป่วยในบ้าน แต่ปรากฏว่าศาลสั่งมาแล้ว ยังไม่มีการเปิดทาง ยังปิดด้วยสังกะสีล้อมไว้ วันนี้จะยังไง?
ทนายแก้ว : กรณีศาลมีคำสั่งคุ้มครองชั่วคราวเป็นการฉุกเฉินแล้ว กรณีผู้รับสารคืออีกฝั่งที่เป็นจำเลย เขาเรียกว่ากฎหมายมีผลทันที เมื่อมีผลทันที เจ้าหน้าที่ศาลมีการส่งหมายศาลไปแปะไว้ กรณีตัวจำเลยเพิกเฉย เราในฐานะผู้ร้อง ต้องทำเรื่องขึ้นไปที่ศาลเพื่อให้ศาลแพ่งธนบุรีรับทราบปัญหาก่อน ศาลจะมีทางออกสองทาง หนึ่งเรียกตัวจำเลยมาสอบถามถึงเหตุผลกับอีกกรณีคือส่งเจ้าพนักงานบังคับคดีไปรื้อถอนโดยให้เราเตรียมช่าง เตรียมอุปกรณ์ต่างๆ มารื้อถอน โดยเราต้องสำรองค่าใช้จ่ายออกไปก่อน
ประตูบ้านคุณ แกปิดรั้วบ้านด้วย เพราะเป็นที่ของแก?
ดา : ค่ะ ปิดสองชั้น
ทนายแก้ว : กรณีนี้น่าจะบุกรุกเรา รบกวนการครอบครองของเรา ปิดคนละเรื่อง ปิดปากซอยไม่เกี่ยว ที่ระหว่างทางไม่ใช่ที่ของเรา มีปิดสองปิด คุณยายปิดน่าจะเข้าข่ายคดีอาญาข้อหาบุกรุก เพราะปิดไม่ให้เราออกจากบ้าน
เขาปิดล้อมเหมือนล้อมบีบ?
ทนายแก้ว : ปิดปากซอยน่าจะไม่เข้าข่ายคดีอาญา แต่การปิดหน้าบ้านเป็นการรบกวนการครอบครองเราเต็มๆ ส่วนนี้คุณดาเองควรไปแจ้งความดำเนินคดี ในคดีที่ปิดหน้าบ้านนะ ปากซอยเขามีสิทธิ์ปิด แต่ศาลสั่งรื้อแล้ว ศาลอาจเรียกตัวป้ามาสอบถามว่าทำไมไม่รื้อ ถ้าไม่รื้อถือว่าละเมิดคำสั่งศาลครับ
ป้ามีสิทธิ์ไปร้องอุทธรณ์มั้ย?
ทนายแก้ว : ป้ามี 2 อย่าง หนึ่งป้าอุทธรณ์ได้ กับป้าขอเพิกถอนตามมาตรา 267 วรรค 2 เพิกถอนว่าคำสั่งที่ศาลสั่งไปไม่ชอบ สั่งเพิกถอนได้
สมมติพี่เป็นป้า แล้วคิดว่าที่เขาเหมือนกัน ถ้าวันนึงต้องการพัฒนาที่ตรงนี้ สร้างเป็นที่จอดรถ ทำมาค้าขายเพื่อให้ดำรงชีวิตต่อไป เพราะแก่แล้ว อยากมีอะไรเป็นค่าเช่า อยากสร้างอาคาร ป้าผิดตรงไหน?
ทนายแก้ว : ไม่ผิดหรอกครับ แต่ก่อนหน้านี้เป็นทางเข้าออก ถ้าไม่ใช่ทางเข้าออกมันก็ไม่ผิดเลย มันเป็นเรื่องตัวคุณดาต้องไปฟ้องขอทางจำเป็น ป้าไม่ผิด แต่สิทธิ์เดิมเจ้าของเขาเคยใช้เป็นทางเข้าออกมาก่อน ตอนนี้เขาก็ต้องใช้เป็นทางเข้าออก เขาต้องไปว่ากันว่าศาลจะอนุญาตให้มีเงื่อนไขภาระจำยอมหรือทางจำเป็นก็ต้องไปว่ากันครับ
ที่ตรงนี้กี่เมตร?
ดา : ประมาณ 4 เมตรค่ะ
ขอเช่าสักเมตรออกได้มั้ย?
ทนายแก้ว : นี่ไงครับ เป็นเรื่องที่ตัวคุณดาเริ่มแล้ว เริ่มไปร้องศาลเพื่อขอทาง ว่าจะเป็นทางภาระจำยอมแบบมีเงื่อนไข ทางจำเป็นอะไรก็ตาม แต่คุณดาต้องจ่ายค่าใช้ผ่านทาง จะเป็นปีเป็นเดือนแล้วแต่ตกลงครับ แต่กรณีนี้คุณป้าจะมาปิดโดยละเมิดคำสั่งศาลไม่ได้ จะอุทธรณ์ก็อุทธรณ์ไปครับ แต่ไม่ได้เกี่ยวกับการทุเลาบังคับคดี คุณดาเคยใช้ที่ไปแล้ว จะปิดโดยพลการแบบนี้ กฎหมายเขาห้าม แต่ถ้าไม่เคยเป็นทาง คุณป้ามีสิทธิ์ปิดก็เป็นสิทธิ์คุณป้า แต่เคยมีการเดินมาแล้ว อยู่ๆ จะเปลี่ยนไม่ให้เขาเดินเลย มันจะมีผลกระทบครับ
ก็เห็นใจฝั่งนี้ มีเด็ก มีคนป่วยต้องออก ถ้าไปขอหมู่บ้านขอเช่าทางนี้?
ทนายแก้ว : การไปใช้แบบนั้นต้องเป็นสมาชิก การที่จะขอเข้าหรือมติลูกบ้านเขายอมรับหรือเปล่า ถ้าคุณใช้ทางได้ คุณต้องจ่ายค่าส่วนกลางเท่าสมาชิกที่อยู่ด้านใน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องไปคุยกับทางนิติบุคคล
ดา : เขาแจ้งมาแล้วว่าไม่ได้ค่ะ หนูเข้าใจว่าเป็นที่สาธารณะ เพราะมีแสงสว่าง มีมิเตอร์ไฟ มีมิเตอร์น้ำ ใช้ชีวิตแบบนี้ร่วม 40 ปี แล้วลุงจรัสเจ้าของที่บอกว่าซื้อที่นี้ก็ต้องมีทางเข้าออก แม้แต่ถนนที่เราใช้ เทปูน ก็เป็นบ้านเราเป็นคนเททั้งหมด
ทนายแก้ว : เป็นความเข้าใจ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไม่เคยมีการจดทะเบียนตั้งแต่เดย์วันที่มีการใช้เลยว่าจะเป็นภาระจำยอมแบบมีเงื่อนไขหรือทางจำเป็น มันไม่เคยมีการระบุเลย จะถืออภิสิทธิ์โดยการเข้าออกและยึดถือเป็นที่ของเราครอบครองเป็นปรปักษ์ไม่ได้ครับ นี่คือหลักก่อน ป้าต้องเป็นเจ้าของที่ของเขา แต่ต้องมาแชร์กันว่าเขาจะใช้บางส่วน หรือมีเงื่อนไขเปิดปิดประตู หรือมีค่าธรรมเนียมเท่ารถมาจอด
ดา : ตอนนี้แบบไหนก็ได้ค่ะ เพียงแต่ให้ที่ศาลหรือคุณป้าจะบอกก็ได้ค่ะ ตอนนี้หนูอยากออก อยากเข้าโดยพาลูกมาบ้านได้ ไม่พาลูกมาทางนิติแบบนั้น หรือพาคุณแม่หาหมอได้เวลาฉุกเฉิน
ทนายแก้ว : ป้าเขาก็มีสิทธิ์เป็นเจ้าของที่ตลอดเวลาอยู่แล้ว แต่การที่คุณป้าเอาแผ่นสังกะสีมาปิดเลยแบบนี้ ศาลมองว่าป้ายังทำไม่ได้ ต้องให้คดียุติก่อน
รู้จักเพื่อนบ้านมั้ย?
อรอนงค์ : รู้จักค่ะ บ้านคุณณรงค์ เมื่อก่อนป้าสมศรีเป็นคนจัดสรรที่ดิน แบ่งเป็นล็อกๆ รุ่นน้าจรัสก็มาซื้อเป็นล็อก ด้านหน้าคุณณรงค์ซื้อ อีกหลังเป็นอีกบ้านนึง ของทหารอากาศ
ที่ทั้งหมดเคยเป็นของป้าสมศรีมาก่อนเหรอ?
อรอนงค์ : เป็นของสามีป้าค่ะ
ก็ของเขานั่นแหละ เขามาตัดแบ่งขาย แสดงว่าเขารู้ดีว่าที่แปลงนี้ไม่มีทางออกน่ะสิ?
อรอนงค์ : ใช่ค่ะ ทั้งผืนทั้งซอยเป็นที่ของเขาค่ะ
อ้าว! พลิกอีกแล้ว ทำไมไม่บอกมาตั้งแต่แรก?
อรอนงค์ : เขาแบ่งเป็นล็อกๆ ขายค่ะ เราก็มาซื้อกัน
พลิกอีกแล้ว ที่ที่เราพูดถึงทั้งหมดที่มีอยู่ อดีตเป็นที่ของป้าสมศรีซึ่งเป็นข้อพิพาท เป็นที่แต่เดิมของผัว แล้วป้าก็เอาที่ของผัวมาตัดขายๆๆ ที่แปลงนี้พอขายไปป้าต้องรู้อยู่แล้วว่าต้องมีทางออก?
ทนายแก้ว : คงเป็นช่วงก่อนมีการจัดสรร ตามพรบ.จัดสรร
อรอนงค์ : ประมาณปี 21 ค่ะที่ซื้อ
ทนายแก้ว : ดังนั้นกรณีนี้เกมพลิกคือป้าต้องรู้อยู่แล้ว
เวรกรรม! รถทัวร์จอดก่อน ถ้าพี่พูดแบบนี้มาตั้งแต่แรก เราคำทางถูกเลย ที่แปลงนี้เป็นที่ป้าสมศรีมาก่อน ป้าต้องรู้ว่าทางไหนเข้าออกได้หรือไม่ได้ ผมคิดว่าป้ามาซื้อ?
อรอนงค์ : ที่ตรงยาวๆ ป้าได้เป็นที่มรดกมาปี 62 เอง ทั้งแปลงเป็นของสามีและพี่สามีเป็นคนจัดสรร
ทุกคนเข้าใจว่าป้าซื้อที่มา แล้วคุณเองไม่ยอมจ่ายค่าเช่าเขาออก คนอื่นก็สงสารเป็นที่ป้า รถทัวร์คว่ำตรงนี้ ที่บ้านทั้งหมดเป็นที่ของป้าเขาตั้งแต่แรก ป้าซอยโฉนดเองแล้วขาย เหลือที่ของป้าเอาไว้ ที่สำคัญที่สุด บ้านหลังนี้ป้าต้องรู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางออกตั้งแต่แรก แต่ป้าขายให้แล้วให้ออกทางนี้ได้ แต่พอมาวันนี้ป้าปิดที่ตรงนี้ ขีดแดงๆ ที่กั้นที่บ้านเอาไว้คืออะไร?
เอก : เป็นที่ที่ป้าเขากั้นเขตเอาไว้ประมาณ 30 เซนฯ ยาวทุกหน้าบ้านเลย ทำให้ทุกบ้านเป็นที่ตาบอด เพื่อไม่ให้ส่วนมะลิเมื่อก่อนมีทางเข้าออก ถ้าจะเข้าออกต้องมาซื้อที่ป้า
ทนายแก้ว : ปัจจุบันมีพรบ.จัดสรร เมื่อก่อนไม่มี กรณีผู้จัดสรรต้องมีการเอาบุคคลเข้ามาใส่ เช่นโฉนดแปลงที่หนึ่ง เอาคนเข้ามาใส่ 7 ชื่อ แล้วแบ่งออกไปๆ เพื่อให้เกิดเป็นหลังเล็กๆ เหมือนที่ป้าเขาทำ แต่สิ่งหนึ่งที่ป้าผู้จัดสรรต้องทำคือต้องมีการจดภาระจำยอมทางเข้าออกไว้ กฎหมายกำหนดไว้อย่างนี้
แกขายที่แต่แกปิดกั้นหน้าบ้านไว้หมดเลย แล้วคนพวกนี้ออกกันยังไง?
เอก : ล่าสุดหมู่บ้านแปลงตรงลูกศรสีฟ้า ที่ประมาณ 2 ตารางเมตร แกขาย 2 ล้านครับ เพราะหมู่บ้านซื้อทางแล้ว แต่ก็ยังติด 30 เซนฯ ตรงนี้อยู่
อรอนงค์ : หมู่บ้านจะซื้อผ่านบ้านคน ซื้อเป็นล็อกๆ ไปทำถนน ป้าก็ได้ไป 2 ล้าน จาก 30 เซนฯ นี่แหละ
แล้วอันนี้ล่ะ?
เอก : ยังไม่ได้ขายครับ ยังเป็นตาบอดอยู่ แต่ว่าเขาไม่ได้ทำอะไรกับคนที่ซื้อ
เดี๋ยว! สีฟ้าคือทางเข้าหมู่บ้าน ขีดแดงๆ ป้าล็อกที่เอาไว้กั้นทางหมู่บ้าน หมู่บ้านเข้าไม่ได้ โครงการเลยซื้อที่ที่ป้าปิดเอาไว้ 2 ล้านเพื่อเปิดทางให้หมู่บ้านเข้าได้ ขณะเดียวกัน แดงๆ ที่อยู่หน้าบ้านคุณณรงค์ ยังไม่ได้มีการขยับ เมื่อไหร่ที่ป้าบอกว่าณรงค์จ่ายมา 2 ล้านจะได้ออกทางนี้ แสดงว่าณรงค์ต้องจ่ายใช่มั้ย?
ทนายแก้ว : ใช่ ฉิบสิพี่ หมู่บ้านเขายอมซื้อเส้นแดงไปล็อกนึงเพื่อให้เขาเข้าไปหมู่บ้าน จริงๆ คุณป้าในฐานะผู้จัดสรร ก่อนมีพรบ.จัดสรร ประกาศใช้ คุณป้าต้องมีหน้าที่จดภาระจำยอง จะมาหวง กันที่เพื่อให้เกิดที่ตาบอดไม่ได้ครับ ตามหลักมันทำไม่ได้ แต่หมู่บ้านคงไม่อยากให้เกิดปัญหาไงพี่
เพราะป้าจะไม่ให้เข้าไง ป้าทำเรียงยาวแบบนี้เลย ที่ 30 เซนฯ ยาวๆ กั้นหน้าบ้านทั้งหมดเลย ยันกั้นที่ทางเข้าหมู่บ้านด้วย เฮ้ย! เรื่องจริงเหรอ?
ทนายแก้ว : สุดจริงๆ
ถ้าเป็นเรื่องจริงฮัลโหลเลยนะ?
ทนายแก้ว : ตอนแรกคิดว่ามาซื้อเฉพาะหน้าบ้านหนู
อรอนงค์ : ไม่ใช่ค่ะ เป็นที่ดั้งเดิม ตอนแรกเขาจะปิดตั้งแต่ลุงจรัสยังไม่เสีย แต่เขาบอกว่าถ้าปิดเมื่อไหร่เขาแจ้งความเมื่อนั้น เขาถึงไม่กล้าปิด เพราะเรามาซื้อกับเขาไว้
ได้ข่าวว่าใครจอดรถในเส้นสีแดงเป็นไง?
ดา : เดินมาให้ไปจอดรถในที่ที่เขาให้จอด หรือจ่ายเงินมา เป็นชม. วัน เดือน ก็ว่ากันไป
ทั้งที่แกทำจัดสรร ขายเอง และทำปิดกั้นไว้เองเหรอ?
ดา : ใช่ค่ะ
แกกั๊กไว้ประมาณ 30 เซนฯ ไม่ให้ออก ตอนนี้ทุกหลังไม่มีปัญหา แต่หลังที่มีปัญหาคือคุณ?
ดา : ค่ะ
เอก : มีปัญหาเพราะลุงเสีย แกเลยจะมาปิด
พอลุงจรัสตายแกก็เลยจะมาปิดตรงนี้ ขออภัยคุณณรงค์ ถ้าคุณณรงค์เป็นอะไรขึ้นมา ทายาทก็ต้องเจอเรื่องปิดทางเข้าออกบ้านคุณณรงค์เหมือนกัน เพราะเขาคั่นยาวไปเลย เป็นไปได้ยังไง แกขายที่แปลงๆ แล้วกั้นที่ทางออกไว้หมดเลย เรื่องจริงเหรอ?
ทนายแก้ว : มันทำไม่ได้ครับ เป็นเรื่องบางส่วนที่เขาหมกเม็ดไว้
อรอนงค์ : อาจไม่มีใครรู้ว่าเขาทำแบบนี้ไว้ พอเจอปัญหาถึงรู้ เพราะเจ้าของโครงการมาซื้อที่เขาถึงได้รู้ว่าเขามีสิทธิ์ได้เงินตรงนี้ มีหน้าถนน มีที่ของเขาอยู่ ถึงได้รู้ว่าเขากั๊กไว้ 30 เซนฯ ตอนหมู่บ้านโครงการนี้มาเปิด ถึงได้รู้กัน
เขามีโฉนดมั้ย ที่ยาวๆ แดงๆ?
อรอนงค์ : ไม่ทราบเหมือนกัน
เอก : ผมถามตอนหมู่บ้านมาขอซื้อ เขาบอกว่าที่ตรงนี้ มี 30 เซนฯ ทุกหลังเลย หมู่บ้านบอกว่าถ้าเขาจะซื้อซอยนี้ ซอยเจ้าปัญหาเนี่ย ป้าเขาเสนอ 100 ล้าน วิ่งตรงจากถนนใหญ่เข้าหมู่บ้านได้เลย
ที่ตรงนี้กี่ตารางวา ตรงซอยนี้?
เอก : น่าจะประมาณ 30-40 ตารางวา
อรอนงค์ : มีที่หน้าบ้านเราหน่อยนึง มีที่เล็กๆ เขาที่อยู่ข้างๆ บ้านเรา อีก 30 ตารางวาได้ ประมาณ 30-40 ตารางวา เขาจะเอา 100 ล้าน คิดว่าโครงการนี้ไม่มีทางออกอยู่แล้ว ยังไงก็ยอมซื้อฉัน แต่โครงการเขาไม่เอา
เอายังไง?
ทนายแก้ว : เบื้องต้นกลับไปประเด็นเขาปิดสังกะสีก่อน การขอให้ศาลไต่สวนฉุกเฉิน ศาลต้องไต่สวนทันที คุณดายื่นวันที่ 7 ศาลก็ไต่วันที่ 7 แบบนี้ศาลมีผลทันที อีกฝั่งคุณป้าทำได้สองทาง คืออุทธรณ์กับขอเพิกถอน แต่ส่วนใหญ่ทนายขอเพิกถอน แต่ระหว่างนี้มีผลทันที คุณดาต้องให้ทนายไปยื่นให้ศาลทราบก่อน
ศาลสั่งแล้วให้เอาออก เพื่อให้ลูกให้แม่เขาออกมาพาแม่ไปหาหมอ แล้วทำยังไง?
ทนายแก้ว : พรุ่งนี้คุณดาไปร้องศาลเถอะครับ
ทนายคุณดา : ร้องแล้วครับ เมื่อวันที่ 7 หลังไปร้องฉุกเฉินแล้ว วันที่ 8 คุณยายไม่ได้กระทำการใดๆ แถมทำลายหมายศาลออกด้วย ผมก็เอารูปยื่นไปวันถัดไปคือวันที่ 8 แจ้งให้ศาลทราบ
ทนายแก้ว : กรมบังคับคดีเดี๋ยวจะมาดำเนินการรื้อเปิดทางได้ เราจะรื้อโดยพลการไม่ได้ เขามีสิทธิ์อุทธรณ์ แต่ไม่มีสิทธิ์ทุเลาการบังคับคดี กรณีนี้มีผลทันที ต้องให้เจ้าพนักงานบังคับคดีทุบรื้อออกไป
ทนายคุณดา : พรุ่งนี้นัดผู้รับเหมาและจะไปรับพนักงานบังคับคดีครับ
ทนายแก้ว : ทนายก็ฟ้องถูกทางแล้ว ส่วนมีเงื่อนไขจ่ายเงินยังไง ชำระแบบไหนค่อยมาว่ากัน
ดา : หนูอยากออกก่อนค่ะ
ทนายแก้ว : พรุ่งนี้ทางพนักงานบังคับคดีคงไปรื้อ ต้องรื้อครับ มีผลทันที ไม่มีสิทธิ์ขอทุเลาบังคับคดีนะครับ
สีแดงๆ ที่คุณบอกว่ามีการกั้นเอาไว้เป็นที่ของป้า?
ทนายแก้ว : ทุกบ้านต้องมีการร้องขอให้จดภาระจำยอมทั้งเส้น
ถ้าเป็นจริงก็เหลี่ยมนะ เพราะที่ดินทั้งหมดที่คุณเห็นอยู่ ป้าซอยขายเอง แต่ป้าไปกั๊กเอาไว้หมดเลย ป้าบอกว่าออกได้ แต่ถึงเวลาออกไม่ได้?
ทนายแก้ว : เจตนาตอนแรกของป้าต้องการขายที่จัดสรรเป็นแปลงๆ ดังนั้นถนนต้องเล็งเห็นถึงผู้ซื้อด้วย รวมถึงลุงจรัส หรือบ้านคุณดาด้วย ต้องมีถนนอยู่แล้ว กรณีนี้ป้าคงเล่นมุม กูยังไม่จดเป็นภาระจำยอมให้เจ้าของแต่ละหลัง มันก็เกิดปัญหาแบบนี้
รถทัวร์คว่ำเสียงดังมากเลยนะตอนนี้ แต่ว่าทัวร์ก็ไม่ได้ เพราะข้อเท็จจริงยังไม่ได้ปรากฏออกมา?
ทนายแก้ว : ป้าเกินไปนะแบบนี้ ตุกติกไปหน่อย
อรอนงค์ : อยู่มา 45 ปีแล้วค่ะ
อนิรุตติ์ส่งข้อความมาในยูทูปบอกว่าหอนเลยกู อันนี้หมอบ น่ารัก แล้วจะยังไงต่อไป คนแถวนั้นเขาไม่บ่นกันเหรอว่าจะออกยังไงต่อไปในอนาคต?
อรอนงค์ : ยังไม่มีใครรู้มั้ง เพราะไม่ได้มีคนออกไปไหน คนซื้อก็ซื้ออยู่กัน จนกระทั่งลุงจรัสเสียชีวิตแหละค่ะ
ดา : แม้กระทั่งการหาผู้รับเหมาตอนนี้ก็ยากมากเลยนะคะ แต่ละคนไม่อยากมีปัญหา
ทนายคุณดา : เดิมทีเรานัดกันวันนี้ แต่มาที่นี่
ดา : ช่วยบอกเขาทีได้มั้ยว่าเป็นพรุ่งนี้
ทนายคุณดา : ช่วยนัดกรมบังคับคดีด่วนหน่อยได้มั้ย
กรมบังคับคดีบอกว่าไม่สะดวกโฟนอิน?
ดา : ทางรายการช่วยนัดให้หน่อยนะคะ หนูก็อยากให้มาพรุ่งนี้
ติดต่อคุณยาย คุณยายบอกว่าไม่มีอะไรจะพูด บอกมึงพูดไปเถอะ คุณเอาข้อมูลสีแดงๆ มาจากไหน?
เอก : ผมคุยกับตัวแทนหมู่บ้าน เขามาเสนอซื้อที่ เขาเอาแผนที่แผ่นใหญ่มาผมก็เลยเห็นว่าไอ้เส้นเล็กๆ นี่คือเส้นคู่ขนาน
อรอนงค์ : เมื่อก่อนเขาจะซื้อของเราเหมือนกัน แต่ติดของยายสมศรี
ดูโฉนดฉบับใหญ่ถึงเห็นว่าเป็นช่องเล็กๆ ขวางที่ มันคือที่ดินที่มีโฉนด ขวางที่แบบนี้ ต่อไปบ้านไหนจะออก ถ้าเขาต้องการปิดบ้านไหนเรียบร้อย ปิดได้เลย เพราะที่เป็นของเขา หมู่บ้านโดนไปแล้ว ป้าเรียก 2 ล้าน แต่ถ้าจะเอาที่ตรงไปเลย ขอ 100 ล้าน?
ทนายแก้ว : หมู่บ้านเขาเลยไม่เอา ซิกแซกดีกว่า
การแบ่งที่ดินแบบนี้ กรมที่ดินปล่อยได้ยังไง?
ทนายแก้ว : สมัยก่อนไม่มีกฎหมายจัดสรรเข้า ที่เขาเรียกว่าพรบ.จัดสรร เป็นเรื่องประกาศคณะปฏิวัติ ดังนั้นการแบ่งที่ดินอาจอาศัยช่องว่างเอาบุคคล 9 คนมาใส่ในโฉนด ที่บางอย่างเลยไม่มีการจดภาระจำยอม แสดงให้เห็นว่าทุกแปลงมีเจ้าของกันหมด แต่เจตนารมณ์แปลงที่เป็นถนน ผู้ประกอบการ ต้องมีการจดภาระจำยอมให้ลูกบ้าน นี่คือหลักการ กรณีนี้คุณป้าอาจมองว่ามันผ่านมานาน ไม่มีใครโต้เถียง ก็เลยยึดถือครอบครองปิดตาข้างนึง แต่ถามว่าคุณป้าทำถูกมั้ย ป้าทำไม่ถูก พรุ่งนี้เจ้าพนักงานมา อาจต้องเชิญตร.เข้ามาถ่ายรูปเป็นหลักฐานแล้วรื้อแล้วรายงานศาลให้ทราบ
ตอนแรกตร.ไปแล้วนะ ข้างในเขาเจาะพื้นทุบแบบนี้เลยเหรอ?
อรอนงค์ : ใช่ เป็นรูๆ หมดแล้ว
ดา : เห็นเส้นเหล็กลวดหมดแล้วค่ะ
จะมาสร้างแล้วเหรอ ทั้งที่รู้ว่าบ้านหลังนี้จะเข้าออกไม่ได้ แกแบ่งโฉนดขายเองนะ ตอนซื้อแกก็บอกว่าออกได้เลย แต่พอคนซื้อตาย หลานเขาอยู่ บอกกูไม่สนแล้ว มันไม่ได้นะ เด็กสองคนกับคนแก่เขาจะเป็นจะตาย เขาจะทำยังไง?
ดา : เขาขุดหมดแล้ว ถึงบอกว่าการหาผู้รับเหมาหรือหน่วยงานยาก ไม่ใช่แค่เอาสังกะสีออก เพราะถนนมันพังหมดแล้ว
ทนายแก้ว : ทนายต้องฟ้องว่ากรณีนี้ทำให้สภาพแปรเปลี่ยนไป ขึ้นโครงอย่างนี้ได้ไง
อรอนงค์ : จะทำรั้วซ้อนบ้านคุณณรงค์ด้วยค่ะ
ทนายแก้ว : บ้านคุณดาจะออกยังไงก็ช่างเขางี้เหรอ
ช่วยไม่ได้ ก็ต้องขายที่ถูกๆ หรือเปล่า?
ดา : หนูไม่รู้ค่ะ
อรอนงค์ : ไม่รู้เขาจะบีบซื้อที่เรา หรือบีบเราซื้อที่เขา ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เราซื้อไม่ได้หรอก ไม่มีเงิน
คุณขายที่แปลงข้างใน ตัดขายเขาไป จะไม่ให้เขาออกได้ไง คุณรู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางออก อยู่ในสายกับ พ.ต.อ. ปราโมทย์ จันทร์บุญแก้ว ผกก.สน.เพชรเกษม ดูแลเรื่องนี้มาตั้งแต่แรก เคสนี้จะทำยังไงดี เห็นว่าผกก.ตามดูมานานแล้ว?
พ.ต.อ. ปราโมทย์ : หลังเกิดเหตุก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ ได้ติดต่อสองฝ่ายเข้ามาที่โรงพัก ไม่ว่าจะเป็นป้าสมศรีหรือคุณพี่วนิดา ซึ่งในวันที่มา พี่วนิดามากับทนายความ ส่วนป้าสมศรีมากับลูกชายและผู้รับเหมา ระหว่างทำการไกล่เกลี่ยที่โรงพัก ทางฝั่งลูกชายป้าสมศรี ขออนุญาตให้ทนายฟังด้วย สองฝ่ายมีที่ปรึกษาทางกฎหมาย เบื้องต้นพี่วนิดาเดือดร้อนเรื่องทางเข้าออก ผมเองก็ขอร้องคุณป้าก่อนว่าขอให้กลับสู่สภาพเดิมก่อนได้มั้ย เพราะทราบดีว่าสองฝ่ายกำลังใช้สิทธิ์ในทางศาล เพราะเรื่องนี้มีปัญหาพิพาททางแพ่ง พยายามสอบถามหาข้อเท็จจริงต่างๆ พี่นิดาไม่สามารถเอารถรับลูกเข้าออกได้ ทางอีกฝ่ายโต้แย้งว่าเป็นที่ดินของตัวเอง อีกฝ่ายมีทางออก ผมก็ให้พนักงานสอบสวนไปดู และถามพี่วนิดา เขาบอกว่าเบื้องต้นออกได้แต่ลำบาก ขอทางหมู่บ้าน ก็พยายามขอร้องคุณป้า คุณป้ายื่นคำขาดไม่ยอมเลย ระหว่างที่มีการไกล่เกลี่ย ที่โรงพักจบที่สองฝ่ายจะไปใช้สิทธิ์ในชั้นศาล โดยทนายพี่วนิดาผมก็แนะนำอย่างเดียวว่าต้องไต่สวนฉุกเฉินเพื่อให้เปิดทาง อีกวันนึงมีหมายศาลออกมา ซึ่งเป็นคำสั่งศาลให้กลับสู่สภาพเดิม ผมก็พยายามติดต่อคุณป้าแต่ติดต่อไม่ได้ มีเบอร์ผู้รับเหมา เนื่องจากผู้รับเหมาเคยแจ้งความกรณีอีกฝั่งจอดรถขวางไว้ เลยโทรหาผู้รับเหมา ผู้รับเหมาบอกว่าหยุดสร้างไม่ได้ทำต่อแล้ว บอกให้พี่หมอ หรือคุณป้าหยุดและเปิดทางก่อนได้มั้ย รอคำสั่งศาล เขาบอกว่าเขาหยุดสร้าง แต่ไม่สามารถเปิดประตูให้ได้ เนื่องจากทางคุณหมอหรือผู้ว่าจ้างติดต่อทนายแล้ว ทนายบอกว่าไม่ต้องเปิดทาง นี่คือคำตอบจากผู้รับเหมานะครับ ผมเห็นแบบนี้แล้วก็ระดมเจ้าหน้าที่ตร.ทั้งในและนอกเครื่องแบบไปดูที่เกิดเหตุว่ามีการกระทบกระทั่งกันหรือไม่ เรื่องนี้ก็ไม่มีการกระทบกระทั่ง ประสานทางฝั่งคุณวนิดา ว่าให้รีบไปขอคำบังคับเหมือนทนายแก้วพูดนั่นแหละครับ ให้ไปแถลงต่อศาล ให้ติดต่อกองบังคับคดีเพื่อให้มีหมายบังคับคดีมา ผมก็รอถึงตอนนี้แหละครับ เพื่อให้เจ้าพนักงานบังคับคดีประสานเจ้าหน้าที่ตร.มาในการรื้อถอน
ตร.พร้อมรื้อ?
พ.ต.อ. ปราโมทย์ : ใช่ และเพื่อไม่ให้มีการกระทบกระทั่ง ระหว่างนี้พยายามตรวจตราและเพิ่มความถี่ขึ้นครับ
ดา : หนูพยายามตามหาคุณยาย คุณหมอ แต่ไม่เจอค่ะ
พ.ต.อ. ปราโมทย์ : เราพยายามติดต่อตามหาเพื่อพูดคุยแต่ไม่เจอ เลยต้องผ่านผู้รับเหมาครับ
ทนายแก้ว : แล้วที่ 30 เซนฯ ล่ะครับ
พ.ต.อ. ปราโมทย์ : ผมไม่เคยได้รับรายงานเรื่องนี้ วันที่มาไกล่เกลี่ย ฝั่งทนายและพี่ผู้หญิงไม่ได้แจ้งให้ผมทราบด้วยครับ
ลูกชายคุณป้าเป็นคุณหมอ ตอนแรกเขาบอกอยู่จุฬาฯ ผมก็พยายามเช็กว่ามีชื่อคุณหมอท่านนี้มั้ย เขาบอกว่ามีจริงๆ แต่ตอนนี้เหมือนไม่ได้อยู่แล้ว เราจะพยายามตามให้ อย่างน้อยคุณเป็นคุณหมอต้องเข้าใจบริบทก่อนว่าเรื่องไม่ได้เกิดจากคุณแม่ไปซื้อที่แปลงนี้ ถึงมีข้อพิพาทคุณไปปิดที่ ทางนี้จะออกฟรี ต่างๆ นานา ไม่ใช่ ประเด็นคือคุณแม่คุณหมอ ได้ที่มาจากพ่อคุณหมอเอง แม่คุณหมอก็ซอยที่แล้วขาย แต่แม่คุณหมอแบ่งที่บางส่วนกันเอาไว้ ตอนแรกคุณแม่คุณหมบอกว่าออกทางนี้ได้เลย เป็นที่ใช้สาธารณะประโยชน์ต่างๆ นานา พอคนซื้อตายไป ลูกหลานเขาอยู่ คุณแม่ปิดแล้วบอกว่าไม่ได้แล้ว จะสร้างที่จอดรถ เขาออกไม่ได้ แล้วคุณเป็นคุณหมอ เท่าที่ทราบ ประวัติคุณยิ่งใหญ่
เหลือเกิน ใจมันต้องใหญ่กว่าตัว ต้องเป็นแม่น้ำก่อนเป็นคุณหมอเนี่ย?
ดา : หนูมีแม่ที่ป่วยอยู่ด้วย ขอร้องก่อนแล้ว
คุณเป็นคุณหมอก็ต้องเข้าใจว่าแม่เขาป่วย ต้องมีธรรมาภิบาล ทำไง?
พ.ต.อ. ปราโมทย์ : จะพยายามครับ ขอให้เห็นหมายบังคับคดีให้เร็วที่สุด เดี๋ยวจะให้ตร.ไปดำเนินการตามคำสั่งของศาล ส่วนเขาใช้สิทธิ์กันอย่างไร ไม่ว่าจะเป็นภาระจำยอมหรือทางจำเป็น วันนั้นในส่วนนึงได้คุยผ่านทนายทั้งสองฝ่าย เชื่อว่าทนายสองฝ่ายทราบขั้นตอนวิธีการปฏิบัติอยู่แล้ว ส่วนผมเองพยายามไม่ให้เกิดความวุ่นวาย กระทบกระทั่งกั้น และพร้อมเป็นพยานให้เจ้าพนักงานบังคับคดีครับ
ทนายแก้ว : ตามหมายคำสั่งฉุกเฉินห้ามชั่วคราว มีอยู่ประโยคนึงที่ศาลท่านบอกว่าให้ทำทางพิพาทเป็นดังเดิม ฝากผกก.ดูด้วย ที่ไปเจาะลงเสาก็ต้องเอาออก ต้องให้เป็นถนนดังเดิม
พ.ต.อ. ปราโมทย์ : กรณีเห็นว่าเป็นความผิด ทำให้เสียทรัพย์ จะพิจารณาอีกครั้งว่าได้มั้ย มีเจตนาหรือไม่ ส่วนผู้รับเหมาเขาเองทำสัญญาว่าจ้างมา เดี๋ยวพิจารณาอีกครั้งครับ
กรมบังคับคดีสั่งมาเมื่อไหร่ ผกก.สั่งลูกน้องรื้อเลย ดึงหมายศาลออกผิดมั้ย?
ทนายแก้ว : ไม่ได้ครับ การแปะหมายเพื่อแจ้งให้บริวาร ผู้รับเหมาทราบด้วยว่าอย่าทำต่อ การที่คุณไปฉีกบุคคลภายนอกเขาอาจไม่ทราบ อาจเข้าใจคลาดเคลื่อนว่าเขามีสิทธิ์ทำต่อได้ อาจเสียหายเพิ่มเติม
ล่าสุดกรมบังคับคดีเขาแจ้งมาแล้วขอให้คุณดาไปหาเจ้าหน้าที่กรมบังคับคดีเพื่อเป็นพยานรื้อถอนพรุ่งนี้เลย กราบคุณหมอลูกชายคุณป้าจริงๆ วันนั้นคุณหมอก็ไม่ยอม เชื่อผมนะ สงสารเขา เราเป็นหมอต้องเป็นทั้งตัวและหัวใจ หัวจะหมออย่างเดียวไม่ได้ ตัวและหัวใจต้องหมอด้วย พรุ่งนี้ไปรื้อเลย?
ทนายแก้ว : ต้องเอาคนงานไปเกลี่ยถนนด้วย เบื้องต้นคุณดาต้องสำรองค่าใช้จ่ายไปก่อน แล้วให้ทนายไปแถลงศาล ให้ทางโน้นจ่ายค่าใช้จ่าย
ดา : (น้ำตาไหลตื้นตันใจ)
ตอนแรกรถทัวร์พุ่งไปหาน้องทะลุกำแพงไปแล้ว โชคดีที่พี่อรอนงค์พูดออกมา เกือบหลับแต่กลับมาได้?
อรอนงค์ : คิดว่าไม่ถึงคิวเรา เดี๋ยวจะพูดแทรก
ป้าพูดได้เลย ป้าเคยเจอป้าบ้านโน้นมั้ย?
อรอนงค์ : เคยเจอ
แกเป็นคนน่ารักมั้ย?
อรอนงค์ : แกไม่เอาใคร ไม่ค่อยไปไหน
ช็อตเลย?
อรอนงค์ : ขนาดลูกเล็กๆ มาเล่นหน้าบ้านเรา เขายังมาไล่เลย บอกว่าถนนเป็นของฉัน เล่นไม่ได้ ห้ามเล่น
ดา : ลูกหนูจะได้เข้าบ้านซะที ตอนนี้ลูกหนูอยู่บ้านไม่ได้มาโรงเรียน บางครั้งจังหวะออกมามันไม่ได้ (เสียงสั่นเครือ)
พรุ่งนี้ไปรื้อทิ้งเลย เดี๋ยวส่งนักข่าวไปด้วย?
ทนายคุณดา : ได้ครับ ยินดี
คุณจะอุทธรณ์ก็เรื่องของคุณ แต่คุณต้องรื้อก่อน แต่คุณต้องตอบศาลให้ได้ว่าคุณกั๊กที่ไว้ทำไม 30 เซนฯ ทางเข้าหมู่บ้านใครจะซื้อก็ต้องซื้อทางเข้า 30 เซนฯ ไป 2 ล้าน แกกั้นที่ทุกคนไว้หมดเลย พรุ่งนี้ถ้ากรมบังคับคดีรื้อ อยากไปช่วยรื้อจังเลย พวกเพื่อนบ้านทั้งหลายที่นอนใจอยู่ เพราะเส้นดำๆ หน้าที่คุณ วันนึงมันทำงานขึ้นมา คุณก็ต้องมานั่งในรายการนี้ อย่ามานั่งเลย คุณไปจัดการตอนนี้ก่อนเนิ่นๆ คุณรวมตัวกัน จับมือกันไปเลยแต่ละบ้าน แล้วถามคุณป้าว่าทำแบบนี้ทำไม กั๊กที่เอาไว้เป็นที่ตัวเอง คุณไม่มีทางเข้าออกนะ วันนึงบ้านคุณอเนก อาจมาขอน้องผู้หญิงคนนี้ออกก็ได้?
ทนายแก้ว : ใจป้าได้นะ คดียังอยู่ แต่มาเจาะมาปิดเลย
ดา : หนูทุกข์มากนะคะ
ด้วยความเคารพคุณหมอ จำเป็นจริงๆ สงสารเขา ถ้าที่แปลงนี้เป็นที่เก่าแก่ ป้าไปซื้อมาเข้าใจได้ แต่อันนี้ไม่ใช่แล้วไง กลายเป็นว่าที่แปลงนี้ทั้งหมดเป็นของแก แล้วแกแบ่งขายเอง?
ทนายแก้ว : ตามหลักต้องยกถนนจดทะเบียนให้กับเจ้าของร่วมต่างๆ จดภาระจำยอมให้ แต่คุณป้ายังเล่นมุมไม่จด เลยถือบางส่วนความเป็นเจ้าของอยู่ ต่อไปให้ลูกบ้านฟ้องใหม่
ขำรถทัวร์ ตู้มเสียงดังมาก?
ทนายแก้ว : ตอนแรกเข้าใจว่าป้ามาซื้อเอง
ป้ากับคุณหมอ ศาลสั่งว่าที่แปลงนั้นที่คุณกำลังเอาเสาไปลง ปรับให้ถนนเป็นเหมือนเดิม ท่อน้ำที่แตกต้องทำให้เหมือนเดิม ให้คงสภาพแบบเดิม ไม่งั้นคุณละเมิดอำนาจศาล คุกนะ ติดคุกตอนแก่ไม่สนุก หมอเสียชื่อด้วย เป็นคุณหมอชื่อเสียงโด่งดังเขียนหนังสือตั้งหลายเล่ม เป็นศาสตราจารย์ก็กลับไปคิดเยอะๆ สังคมเขารับไม่ได้เป็นแบบนี้?
ดา : ขอบคุณมากนะคะ