คารวะ ชาตรี แบบ ชายมี

ดนตรี / รุ่งฟ้า ลิ้มหัสนัยกุล
                                                                            

เคยเกริ่นถึงพวกเขาไปแล้วเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน ตอนนั้นเพิ่งปล่อยออกมาให้ฟังกัน 3 เพลง แต่ 3 เพลงนั้นก็เป็น “เข็มทิศ” บอกทิศทางและเจตนาในการร่วมงานของทั้งคู่ได้ชัดเจน

แล้วตอนนี้ อัลบั้มเต็มที่ชื่อเดียวกับวง “ชายมี (Shine Me)” ก็มาตอกย้ำให้หนักแน่นและชัดเจนขึ้นอีก

จากแผนงานในใจที่เตรียมการมาแล้วพักใหญ่ของ บรรณ สุวรรณโณชิน เจ้าของค่ายเพลงอิสระเล็กๆ ผู้มีไอเดียบรรเจิด ในการสร้างสรรค์เพลงลักษณะต่างๆออกมาให้ฟังกันตลอดสองทศวรรษ ตั้งแต่ป็อปจนถึงแจซ ลูกกรุงจนถึงลูกทุ่ง รวมไปถึงการนำบทเพลงต่างประเทศมาเรียบเรียงและขับร้องใหม่ ไม่ว่าจะเป็นเพลงจีน, ญี่ปุ่น หรือแม้กระทั่งความกล้าหาญกับการนำเพลงของ เดอะ บีเทิลส์ มาแต่งองค์ทรงเครื่องไทย กลายมาเป็น ชายมี งานแสดงความเคารพต่อวง ชาตรี ที่เขาชื่นชม โดยมี ธนชัย อุชชิน นักร้องนำวง โมเดิร์นด๊อก เป็นจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายที่สำคัญอย่างยิ่ง

เพราะไม่เพียงจะมีกลิ่นอาย ชาตรี เต็มเปี่ยม แต่ยังมีตัวตนของทั้งคู่ผสมผสานเข้าไปได้กลมกล่อม ไม่ถูกกลืนเข้าไปในเงาใหญ่ของรุ่นพี่ แต่ก็ไม่ได้เป็นตัวเองเสียจนคลุมเงาใหญ่นั่น-เช่นกัน

12 เพลงใน “ชายมี” คือประจักษ์พยานที่พวกเขา-โดยเฉพาะ บรรณ ที่รับบทผู้กำกับและผู้อำนวยการสร้าง เขียนทั้งคำร้อง-ทำนองเกือบทั้งหมด ยกเว้น “รักแท้มีแค่ในภาพยนตร์” กับ “เพลงของเธอ” (ทำนอง-พิสุทธิ์ เกรียงบูรพา) และ “รักลอยไกล” กับ “๑ ในใจ” (ต้น ลาดพร้าว ทั้งคำร้อง-ทำนอง ส่วนเพลงหลังเขาเขียนคำร้องเพิ่มเติม), เรียบเรียง, ผสมเสียง จนถึงทำมาสเตอร์ สร้างสรรค์เพลงแบบ ชาตรี ในแบบ ชายมี ออกมาได้หมดจด หยิบจับลายเซ็นของรุ่นพี่มาใส่ในเพลงที่ใช้คำง่ายๆที่บางคำไม่คิดว่าจะอยู่ในเพลงได้แต่ก็มี (ฮา) กับเล่าเรื่องที่มีอารมณ์ขันลึกและทันสมัยแบบ บรรณ ได้เหมาะเจาะ อย่าง “คนไม่รัก ทำไงก็ไม่รัก” หรือ “สวัสดีชาวโลก” ขณะเดียวกันก็มีความโรแมนติคเจืออยู่ด้วยอย่างที่ได้ยินในเพลง “Shine Me” และ “บุษรา” 

เสียงร้องของ ธนชัย เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ ชายมี แตกต่างจาก ชาตรี จากที่คุ้นเคยกันดีในฐานะนักร้องนำวงอัลเทอร์ฯ ความแข็งแรงความชัดเจนในที่ทางของตัวเองถูก “ลดทอน” เปลี่ยนวิธีร้องให้ออกมานุ่มนวลกว่าเดิม ถ้าจะให้เปรียบ ก็คงเป็นประมาณเวลาที่เขาไปร้องเพลงคนอื่น ซึ่งเขาทำให้เห็นและได้ยินมาตั้งแต่สมัยแรกๆกับ “รักคุณเข้าแล้ว” และอีกหลายๆเพลงที่ทำร่วมกับ บอย โกสิยพงษ์ หรือใกล้หน่อยก็เพลง “ฝนตกฟ้าร้อง” ในอัลบั้ม “เพลงครูของครูเพลง”-ที่พอจะพูดได้ว่าเป็นจุดกำเนิดของ ชายมี เพราะเป็นการร่วมงานครั้งแรกของ บรรณ-ธนชัย

น่าจะเป็นงานชุดแรกที่คงไม่ต้องเขียนแยกแยะแต่ละเพลง เพราะอยากให้คุณไปตามฟังกันเอง ยิ่งถ้าคุณเป็นคนที่มี ชาตรี เป็นขวัญใจวัยรุ่นเมื่อนานมาแล้ว และยังหลงรักความไพเราะแบบนั้นอยู่จนถึงวันนี้ Shine Me ของ ชายมี ตอบสนองความต้องการนั้นได้แน่นอน

สำหรับคนรุ่นใหม่แฟนเพลง โมเดิร์นด๊อก ที่อาจโตไม่ทัน ชาตรี นี่ก็คืองานที่แสดงให้เห็นตัวตนอีกมุมหนึ่งของ ธนชัย กับดนตรีที่เขาซึมซับมาแต่เด็ก

เหนืออื่นใด นี่คืองานแสดงความเคารพต่อผู้เป็นแรงบันดาลใจที่สวยงามอย่างยิ่ง มีความเคารพ มีความยั่วล้อต้นฉบับ และมีความคิดสร้างสรรค์เต็มเปี่ยม

 

ขอบคุณภาพจาก:ใบชาซอง