เมื่อวันที่ 5 ธ.ค.67 นพ.วรงค์ เดชกิจวิกรม ประธานพรรคไทยภักดี โพสต์เฟซบุ๊กในหัวข้อ “บันไดสามขั้นของการเสียดินแดนทางทะเล” มีเนื้อหาว่า บันไดสามขั้นของการเสียดินแดนทางทะเล ประกอบไปด้วยขั้นตอนต่างๆ ดังต่อไปนี้
ขั้นที่ 1 การลงนาม MOU44 ซึ่งใน MOU ได้ยอมรับการมีอยู่จริง ของเส้นแบ่งเขตทางทะเลที่ผ่านเกาะกูดของเขมร แม้เขมรลากเส้นนี้มาไม่ถูกต้อง แต่ไทยเราก็ไม่ปฏิเสธ นำไปสู่พื้นที่ทับซ้อนทางทะเล 26,000 ตร.กม. ด้วยหลักการแล้วไทยเราควรยอมรับเส้นแบ่งเขตทางทะเล ต้องมีเส้นเดียวคือเส้นแบ่งเขตของไทย
ขั้นที่ 2 การแต่งตั้งคณะกรรมการร่วมด้านเทคนิค(JTC) ซึ่งจะนำไปสู่การเจรจาพื้นที่พัฒนาร่วม เพื่อแบ่งผลประโยชน์ด้านพลังงานในพื้นที่ด้านล่างต่ำกว่าเส้นละติจูด 11°N 16,000ตร.กม.และแบ่งเขตแดน ในพื้นที่เหนือกว่าเส้นละติจูด 11°N 10,000 ตร.กม.
กรรมการ JTC จะเป็นขั้นตอนถัดมา ที่เดินหน้าไปสู่การเสียดินแดน เป็นการตอกย้ำการยอมรับการมีอยู่จริง ของเส้นเขตแดนทางทะเลของเขมร ทั้งๆที่ไม่ถูกต้อง
ขั้นที่ 3 เมื่อกรรมการ JTC ได้บทสรุปและเข้าสู่ที่ประชุมรัฐสภาให้ความเห็นชอบ พร้อมนำไปสู่การปฏิบัติ
ถ้า MOU44 ผ่านขั้นที่3 มีการแบ่งปันผลประโยชน์เรียบร้อย เขมรก็มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องดินแดนทางทะเล เพราะไทยเราไม่ปฏิเสธการมีอยู่จริง ของเส้นเขตแดนทางทะเลของเขมร และเขมรได้รับประโยชน์ทางพลังงานด้วย เขมรย่อมมีสิทธิ์เรียกร้องดินแดนตามหลักกฏหมายปิดปาก และถือว่าไทยเราจะเสียดินแดนแก่เขมรเป็นครั้งที่สอง ที่ไม่อาจปฏิเสธได้