กาพย์กลอน มองสองมุม

วัฒนรักษ์ ([email protected])

คุณาสวรรค์ ([email protected])

 

“ปม”

(โคลงตั้ง)

o คนชอบข่มขู่ล้วน               มีปม

จึงปลดปล่อยอารมณ์            ขุ่นข้อง

หวังคนอื่นชื่นชม                  ว่าเก่ง

แต่มักจักจับจ้อง                   จาบจ้วงปวงเขลา ฯ

(กาพย์ต่อไม่ห่อโคลง)

o ทางออกคนมี "ปม"            มักขู่ข่มใครใครเขา

กลบเกลื่อนปัญญาเบา           ด้วยรากเหง้าเจ้าโทสา

คุยเขื่องเรื่องเล็กใหญ่            ลึกในใจกลัวด้อยค่า

สร้างภาพด้วยเหตุว่า             ถมอัตตาให้ตัวเอง ฯ