กาพย์กลอน มองสองมุม
วัฒนรักษ์ ([email protected])
คุณาสวรรค์ ([email protected])
“ปม”
(โคลงตั้ง)
o คนชอบข่มขู่ล้วน มีปม
จึงปลดปล่อยอารมณ์ ขุ่นข้อง
หวังคนอื่นชื่นชม ว่าเก่ง
แต่มักจักจับจ้อง จาบจ้วงปวงเขลา ฯ
(กาพย์ต่อไม่ห่อโคลง)
o ทางออกคนมี "ปม" มักขู่ข่มใครใครเขา
กลบเกลื่อนปัญญาเบา ด้วยรากเหง้าเจ้าโทสา
คุยเขื่องเรื่องเล็กใหญ่ ลึกในใจกลัวด้อยค่า
สร้างภาพด้วยเหตุว่า ถมอัตตาให้ตัวเอง ฯ