เมื่อวันที่ 3 ต.ค.67 "แพรรี่" ไพรวัลย์ วรรณบุตร โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ไพรวัลย์ วรรณบุตร ระบุว่า...
การยุติความสัมพันธ์ บางทีก็ไม่ใช่เรื่องของการหาความผิดความถูก แต่เป็นแค่เรื่องของการรู้สึกได้กับการไม่รู้สึกการรู้สึกมากกว่าหรือการรู้สึกไม่เท่ากัน
หากการเริ่มต้นของความสัมพันธ์ เกิดขึ้นเพราะความสวยงามในบางอย่าง การยุติลง บางทีก็อาจไม่หมายถึงเลวร้ายหรือความเศร้าโศกเสียใจเสมอไป
การลดสถานะ อาจหมายถึงการเลิก การหยุดการมีความรู้สึกว่าอยากเป็นคู่ครอง แต่ไม่ได้หมายถึงการตัดความปรารถนาดี ความหวังดี ซึ่งควรจะต้องเหลืออยู่ ไม่ว่าในฐานะของคนเคยมีความรักต่อกันในอดีต หรือในฐานะของพี่น้องในปัจจุบัน
ทุกคนควรได้รับความสัมพันธ์ที่เบาใจ หรือควรมีความสัมพันธ์ที่มีความรู้สึกว่า ทั้งเราและคนที่เรารัก ล้วนเป็นครึ่งหนึ่งของความสุขที่ตามหาระหว่างกัน
ความพยายามที่ไม่สิ้นสุด (กับปัญหาที่ถูกละเลยและแก้ไม่เคยได้) ไม่ใช่ความรัก ความเหนื่อยเกินไปก็ไม่ใช่ ไม่ว่าจะทั้งกับเราหรือคนที่เรารัก
เมื่อการเดินทางทำให้เราพบว่า สิ่งที่เราตามหาไม่ได้อยู่ตรงนี้ การยุติการเดินทางคือ สิ่งที่ดีที่สุด และเป็นสิ่งที่ควรทำที่สุด
เราไม่ควรเหน็ดเหนื่อยเพื่อใคร หรือไม่ควรพาใครมาเหน็ดเหนื่อยเพื่อเรา หากจะต้องออกเดินทาง จงหาใครสักคนที่มีความต้องการ หรือมีความสุขจริงๆ กับการเดินทางไปกับเรา แต่ถ้าหาไม่ได้ ก็จงเดินทางต่อไปคนเดียว
เมื่อความสัมพันธ์เป็นอันยุติ จงคิดให้ได้ว่าเราไม่ได้สูญเสียสิ่งใดเลย
สิ่งที่เกิดขึ้น มีแต่การให้และการได้กลับ เราให้อิสระในชีวิตกลับคืนต่อคนที่เราเคยรัก และเราก็ให้อิสระในชีวิตกลับคืนต่อคนที่เราควรรักให้มาก นั่นก็คือ ตัวเราเอง
ขอบคุณสำหรับทุกช่วงเวลาดีดีที่เคยทำให้ดิฉันมีความสุข
