ประชาชนกลุ่มเปราะบางชาวไทยภูเขาในจังหวัดแม่ฮ่องสอน หลังได้รับเงินหมื่น แห่ซื้อโทรศัพท์มือถือเกลี้ยงร้าน
เมื่อวันที่ 27 กันยายน 2567 ที่ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขาแม่ฮ่องสอน ถ.ขุนลุมประพาส ต.จองคำ อ.เมือง จ.แม่ฮ่องสอน มีประชาชนชาวไทยภูเขาและชาวพื้นบ้านจำนวนมากที่ลงจากดอยมารอคิวต่อแถวจนยาวเหยียดทั้งภายในธนาคารและตู้เอทีเอ็ม เพื่อทำการตรวจเช็คเงินในโครงการกระตุ้นเศรษฐกิจของรัฐบาลจำนวน 10,000 บาทว่ามีเงินเข้าในบัญชีแล้วหรือไม่ และมีผู้คนอีกจำนวนมากที่ทราบว่ามีเงินโอนเข้าบัญชีแล้วพากันต่อแถวเพื่อถอนเงินสดนำไปใช้จ่าย ซึ่งจากที่มีผู้คนมาใช้บริการกันมากจนแน่นธนาคาร ธกส.สาขาแม่ฮ่องสอน ทำให้เจ้าหน้าที่ต้องปิดประตูทางเข้ากันไว้ ปล่อยให้ผู้คนเข้าไปใช้บริการชุดละ 20 คนเพื่อป้องกันการแออัดภายใน พร้อมมีการจัดเจ้าหน้าที่อีกส่วนหนึ่งไปรับบัญชีการถอนเงินกับชาวบ้านที่ด้านหลังสำนักงาน
ขณะเดียวกันก็มีชาวบ้านอีกจำนวนไม่น้อยที่มารอคิวเพื่อแสดงตนและทำการผูกพร้อมเพย์กับทางธนาคาร ธกส.สาขาแม่ฮ่องสอน และจากที่มีผู้คนจำนวนมากมารอใช้บริการทำให้บรรยากาศโดยรอบของธนาคารเป็นไปอย่างคึกคัก มีพ่อค้ามาเปิดขายล็อตเตอรี่และขายอาหาร เครื่องดื่มกันเป็นแนวยาวด้านข้างธนาคาร
ส่วนที่ธนาคารออมสิน สาขาแม่ฮ่องสอน มีผู้คนมาใช้บริการเบิกเงินสด ตรวจเช็คเงินในบัญชีและทำการผูกพร้อมเพย์กับทางธนาคารจำนวนมากเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับธนาคาร ธกส.สาขาแม่ฮ่องสอนแล้วยังถือว่าน้อยกว่ามาก ทั้งนี้เจ้าหน้าที่ธนาคารออมสินระบุว่าในช่วงที่มีการดำเนินโครงการกระตุ้นเศรษฐกิจโอนเงินให้กับกลุ่มเปราะปรางและผู้พิการผ่านมาแล้ว 2 วัน มีผู้มาใช้บริการวันละ 300 กว่าคน เป็นวงเงินที่ถูกเบิกถอนออกจากธนาคารวันละ 30 ล้านบาทเนื่องจากชาวบ้านส่วนใหญ่จะถอนเอาเงินสดครบตามจำนวน 10,000 บาท เพราะอ้างว่าบ้านอยู่บนดอยห่างไกลไม่สะดวกในการเดินทางซึ่งต้องใช้เวลานาน ทำให้เจ้าหน้าที่ต้องทำงานกันอย่างหนักเพราะมีชาวบ้านจำนวนไม่น้อยที่อ่านไม่ออกและเขียนหนังสือไม่เป็น นอกจากนี้ตำรวจภูธรเมืองแม่ฮ่องสอน ต้องจัดเจ้าหน้าที่ชุดสายตรวจมาคอยสอดส่องดูความเรียบร้อย ป้องกันพวกแก็งค์ที่ไม่ประสงค์เข้ามาป่วนหรือทวงหนี้ได้ แต่ก็เป็นไปด้วยดี
ขณะเดียวกันในช่วงที่มีการเบิกถอนเงินหนึ่งหมื่นบาทบรรยากาศในตลาดสดเทศบาลเมืองแม่ฮ่องสอนดูคึกคัก หลังจากก่อนหน้านั้นเงียบเหงามาตลอด เนื่องจากชาวบ้านบนดอยหลังจากได้เงินแล้วพากันมาซื้ออาหาร และสิ่งของใช้กันกลับบ้าน สิ่งหนึ่งที่ผู้นิยมซื้อกันมากไม่แพ้อาหารการกิน ก็คือโทรศัพท์มือถือ บางร้านโทรศัพท์ถือราคาตั้งแต่ 2,000 – 5,000 บาท ขายกันจนเกลี้ยงร้านภายในครึ่งวัน
