กวีวันไหว้พระจันทร์   

๐ ยกสุราปุจฉานภาใส
จันทร์กระจ่างอย่างนี้มีเมื่อใด
คืนนี้ฟ้าปีอะไรไม่รู้คราว

ใคร่โดยสารลมลับกลับสวรรค์
วังพระจันทร์สูงแท้กลัวแพ้หนาว
จึงฟ้อนร่ายรำหรูคู่เงาพราว
สวรรค์วาวฤาจะเท่าเนาผไท

บุหลันเลื่อนเรือนแดงฉายสายส่อง
อาบนวลผ่องผู้ตื่นลืมหลับใหล
เดือนกับเราไม่มีที่แค้นใจ
ก็เหตุใดมักกระจ่าง...ยามห่างกัน

มีร่วมเรือนพลัดพรากสุขและเศร้า
จันทร์แหว่งเว้าเต็มดวงล่วงเปลี่ยนผัน
แต่โบราณมีอยู่เป็นคู่กัน
เกษมสุขทุกวันนั้นไม่มี

ปรารถนาวาดหวังตั้งใจไว้
แม้กายไกลห่างกันพันลี้ที่
ร่วมเสพจันทร์ฝันใฝ่ในความดี
ร่วมสร้างศรีอุดมคตินิจนิรันดร์ ๐

ซูซื่อ/โชติช่วง นาดอน แปล

วารีดุริยางค์ 水调歌头
โดย ซูซื่อ 苏轼
丙辰中秋，欢饮达旦，大醉，作此篇，兼怀子由。

明月几时有？
把酒问青天。
不知天上宫阙，
今夕是何年？
我欲乘风归去，
又恐琼楼玉宇，
高处不胜寒。
起舞弄清影，
何似在人间？
转朱阁，
低绮户，
照无眠。
不应有恨，
何事长向别时圆？
人有悲欢离合，
月有阴晴圆缺，
此事古难全。
但愿人长久，
千里共婵娟。
________________________________________
ทำนอง : วารีดุริยางค์
โดย ซูซื่อ
คืนกลางฤดูสารทปีปิ่งเฉิน , เพลินสุราจวบรุ่งสาง , เมาร้อยกรองกวีรำลึกถึงน้องจื่อหยิว.