ดนตรี / รุ่งฟ้า ลิ้มหัสนัยกุล
                                                                        

ถ้าวันนี้ จอห์นนี แคช ยังมีชีวิต เขาคงเป็นคนแก่วัย 92 ที่คงจะไม่มีผลงานใหม่ - หรืออาจมีก็ได้ เมื่อมองไปยังเพื่อนเก่า วิลลี เนลสัน ที่เพิ่งเต็ม 91 ไปเมื่อปลายเดือนเมษายนที่ผ่านมา แต่ก็มีอัลบั้มใหม่ออกมาให้ฟังกันแทบทุกปี แม้ช่วงหลัง สุขภาพถดถอยไปมากแล้ว

แต่ถึงตัวจะจากไปตั้งแต่ปี 2003 เสียงเพลงของ จอห์นนี แคช ก็ยังคงมีให้ได้ยินอยู่บ้างเป็นระยะๆในภาพยนตร์และซีรีส์หลายๆเรื่อง รวมถึงมีอัลบั้มออกตามมาหลังการเสียชีวิตของเขา 4 ชุดด้วยกันคือ My Mother’s Hymn Book (2004), American V: A Hundred Highways (2006), American VI: Ain’t No Grave (2010), Out Among the Stars (2014) ผ่านไป 10 ปีมี The Songwriter อัลบั้มชุดที่ 72 ที่เป็นเพลงใหม่ทั้งหมด เพลงที่ แคช ทำเดโมไว้ ยังไม่ได้บันทึกเสียงจริงจังและออกเผยแพร่ งานที่เขาทำเก็บไว้ตอนต้นปี 1993 คาบเกี่ยวกับช่วงที่บันทึกเสียงอัลบั้ม American  Recordings (1994) ที่มี ริค รูบิน เป็นโปรดิวเซอร์ อัลบั้มที่พา “ชายชุดดำ” กลับคืนสู่บัลลังก์เพลงคันทรี่อีกครั้ง และยืนยาวจนกระทั่งเขาจากไปอีกสิบปีต่อมา

ไม่น่าแปลกใจหากว่าสุ้มเสียงรวมของอัลบั้ม The Songwriter จะมีกลิ่นอายชวนให้นึกถึง American Recordings ชุดนั้น ส่วนหนึ่ง-ซึ่งน่าจะเป็นส่วนสำคัญคือ “เสียงร้อง” ที่คาบเกี่ยวอยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน เสียงร้องที่มีร่องรอยความร่วงโรยอยู่ในเนื้อ และทดแทนด้วยประสบการณ์ชีวิต

จากเดโมที่ แคช บันทึกเสียงไว้ตอนนั้น ถูกนำมาเติมเต็มรายละเอียดดนตรีและส่วนอื่นๆให้สมบูรณ์ โดย จอห์น คาร์เตอร์ แคช ลูกชาย-ที่ค้นเจอมรดกชุดนี้ของผู้เป็นพ่อ-ร่วมกับ เดวิด เฟอร์กูสัน ยังได้ วินซ์ กิลล์ กับ แดน เอาเออร์บาค (เดอะ แบล็ค คีย์ส) มาช่วยเล่นกีตาร์กับร้องประสานให้เพิ่มเติม นอกจากนั้นก็ยังมีเสียงของ เวย์ลอน เจนนิ่งส์ เพื่อนเก่าอีกคน และ มาร์ตี้ สจ๊วร์ต เล่นกีตาร์ไว้ตั้งแต่เป็นเดโม

ทั้งหมด 11 เพลง ส่วนใหญ่มีความไม่เกิน 3 นาที ยกเว้น “Hello Out There”, “Drive On”, “I Love You Tonite” และ “She Sang Sweet Baby James” ถึงแม้เพลงจะสั้น แต่ก็ได้อารมณ์เต็มทั้งตัวเรื่องราวที่อวลไปด้วยความรู้สึกอ่อนหวาน นุ่มนวล อบอุ่น และหลายครั้งก็สัมผัสได้ถึงอารมณ์ขัน ผ่านถ้อยคำง่ายๆ ถ้อยความกระชับชัดเจน เหมือนอ่านเรื่องสั้นคมๆ-อย่างที่คนฟังคุ้นเคยมายาวนาน

ไม่มีใครรู้ว่าทำไม จอห์นนี แคช ถึงเก็บงานชุดนี้เอาไว้ และไม่หยิบขึ้นมาทำใหม่อีกเลยหลังจากที่อัลบั้ม American Recordings ออกมาและประสบความสำเร็จท่วมท้น แต่เป็นไปได้ว่า เขาอาจจะไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเพลงเหล่านี้มากพอว่าคนฟังที่ติดภาพลักษณ์แบดบอยของเขา จะยอมรับ “ด้านมุมอ่อนโยน” ของเขาได้หรือไม่  แต่ไม่ว่าอย่างไร ไม่ว่าจะด้านมุมไหน ก็ไม่อาจปฏิเสธเรื่องความยอดเยี่ยมในการเขียนเพลงของเขา

อย่างที่พิสูจน์ชัดแล้วใน The Songwriter ชุดนี้

 

ขอบคุณภาพจาก  https://www.facebook.com/johnnycash