งามเสถียร

โอ้เนื้อนิ่มพิมพ์ขวัญทุกคำหวาน
เก็บวันวารอย่างเชื่อมั่นอย่าหวั่นไหว
ขวัญอย่าเลยแรมร้างไปทางใด
มาแนบในใจจิตมิตรยินดี

เป็นอยู่ในนิยามความคิดถึง
เป็นผลึกลึกซึ้งจึงไม่หนี
ตอนแทนค่าน้ำใจด้วยไมตรี
รอยภาพพิมพาณีที่อาวรณ์

งามเสถียรคงอยู่มิรู้หาย
ไม่กลับกลายทุกข์ภัยสิ่งใดหลอน
ฝากสำเนียงเสียงลมพรมพริ้ววอน
แทนบทกลอนดอกไม้ใจเบิกบาน

ดั่งดาวเหนือมั่นคงซื่อตรงทิศ
มากกว่ามิตรเว้าวอนคำอ่อนหวาน
ยังแจ่มขัดหยัดอยู่ฤดูกาล
เพรียกขับขานฝากใจไว้กับดาว

ฟังสิฟัง... สำเนียงเสียงขับกล่อม
เสนาะน้อมห่วงหวงกับห้วงหาว
สุดปลายฟ้ารุ่งรับวะวับวาว
จะพรายพราวภาพพิศอิฏฐารมณ์

เรียบงามลำนำแห่งสำนึก
แรกรู้สึกวันดี, ดีที่สุขสม
เก็บวัยวานเริงรื่นมาชื่นชม
มากอดห่มสำหรับผู้รู้จักรัก

มหา สุรารินทร์

พ.5.มิถุนายน2567
ใกล้รุ่งเช้า/ผาสำนึก

 

 

ขอบคุณ เฟซบุ๊ก ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต

#ชินวัฒน์ตั้งสุทธิจิต #มหาสุรารินทร์