ณ เกาะสาก

๏ คลื่นครวญคำบรรเลงเพลงเป็นนิจ
ระลอกคลื่นชีวิตทางทิศหวน
ดันคลื่นใหม่ผ่านผันยังรัญจวน
ไหลย้อนทวนหัวใจเมื่อใคร่ฟัง

๏ กิ่งไม้ไหวพลิ้วแผ่วแล้วใจหาย
ขาวหาดทรายงดงามของความหลัง
ลมพรมพลิ้วเว้าวอนมาอ้อนดัง
ฝากความหวังคงอยู่ทุกครู่ยาม

๏ เมฆเรืองริ้ววาดฟ้าแจ่มจ้ายิ่ง
กึ่งฝันกับความจริงทุกสิ่งถาม
แดดลมร้อนคลื่นโครมก็โหมปราม
ใครจะห้ามความคิดจิตเสรี

๏ ปรายตาชมทะเลแห่งเวลา
ลมลำเพยพัดมาตามหน้าที่
หาดทรายเกลียวคลื่นผ่านมานานปี
ยิ้มยินดีหัวใจว่างให้พิม

๏ ประทับอยู่งดงามนิยามรัก
ผูกสมัครสมปองครองใจอิ่ม
ยามลมอ่อนพัดเคล้าแต่เบาพริ้ม
ก็เปี่ยมปิ้มเหมือนฟ้อนจะอ้อนงาม

๏ น้ำฟ้าใสแดดฉายประกายระยับ
ลมล้อรับกิ่งไหวใบมะขาม
รำลึกถึงมิ่งมิตรแค่คิดความ
แม้รูปนามจากไกลใจไม่จร ๚ะ

มหา สุรารินทร์

เกาะสาก พัทยา
16.00 น. อังคาร 2 มิถุนายน 2567

- ระลึกถึงเจ้าของเกาะแห่งนี้ กัลยาณมิตรรุ่นพี่ที่เคารพรัก “พี่เปรี้ยว - สมปอง จุลทรัพย์” ผู้จากไปเมื่อ22 พฤษภาคม 2567

 

 

 

ขอบคุณ เฟซบุ๊ก ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต

#ชินวัฒน์ตั้งสุทธิจิต #มหาสุรารินทร์