วันที่ 10 พ.ค.67 เพจเฟซบุ๊ก ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต ได้โพสต์ภาพ พร้อมร่ายกลอนว่า...
ชมสวน
ห้วยน้อย,น้อยปลาเริงบันเทิงเล่น
เริงใจเช่นวารีที่รี่ไหล
คนต่างถิ่นต่างแคว้นจากแดนไกล
ชื่นฉ่ำในทิวาถึงราตรี
ดวงดอกไม้สีขาวพราวพิสุทธิ์
ใจผ่องผุดต้นไม้หลายหลากสี
เปี่ยมน้ำใจแรงพลังความหวังดี
กับไมตรีงดงามในนามมิตร
ย้อนถึงฝันต่างแดนที่แสนสวย
ประดับด้วยเดือนดาวพราวไพจิตร
เมื่อผีเสื้อเริงฟ้อนอยู่ว่อนทิศ
แม้ริบหรี่น้อยนิดสะกิดกาล
คิดเพลงฝากลมไปห่มกอด
พลิ้วแผ่วลอดฝันวาดที่อาจหาญ
ชมแพรน้ำฝนพร่ำฉ่ำลำธาร
เย็นสนานอิงแอบได้แนบเนา
หอมเอยหอมดอกไม้ในราวป่า
รอยเวลารวยรินยินเพลงเก่า
ยิ่งเพิ่มพูนบรรเจิดเพริศพริ้งเพรา
ไม่เคยเศร้าวันคืนยิ้มชื่นดาว
แพรเงาไหวดอกดวงที่ร่วงหล่น
ลอยอยู่บนน้ำใสในลมหนาว
กิ่งก้านเอนพลิ้วพรมไล้ห่มพราว
ร้อยเรื่องราวรอยยิ้มปะพิมพ์เยือน
มหา สุรารินทร์
สวนสาธารณะโอโตเมโก๊ะ บ้านโอโตเมโก๊ะ เขตคุโมโร่ จังหวัดนากาโน่
26 เมษายน 2567