เพจเฟซบุ๊ก ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต ได้โพสต์ภาพ พร้อมร่ายกลอนว่า...
แม่น้ำเมโตบะ
น้ำยังไหลระรินไม่สิ้นเสียง
ถ้อยสำเนียงแรกอยู่ได้รู้จัก
บนความดีความงามความน่ารัก
แว่ว, แว่วนก-กาทักตระหนักแล้ว
หินกรวดทรายลอดน้ำเสียงฉ่ำชื่น
รินระรื่นแพรพราวราววับแก้ว
เป็นร่องรางน้ำไหลสดใสแวว
แพรธารแผ้วถึงวันเคยฝันดี
แปลงนาไร่วิมานเติมลานฝัน
ความผูกพันความรักของศักดิ์ศรี
โลกยามเช้าทั่วทิศเป็นนิจนี้
ทุกวันมีแสงสว่างกลางหัวใจ
ครวญสายน้ำดวงกมลใครคนหนึ่ง
เคยลึกซึ่งเสียงหัวเราะและร้องไห้
แล้วเวลาวันหนึ่งซึ่งห่างไกล
ร้างราละเลยไปโดยไม่รอ
เสียงสวดมนต์พิมพรจงย้อนส่ง
ท่วงทำนองมั่นคงบทส่งต่อ
นิ่งสงบนึกสดับเสียงขับคลอ
ลมยังเริงเล่นล้อดอกช่อนั้น
แม่น้ำเมโตะบะไหลซะล่อง
ตามทำนองงดงามทุกความฝัน
เพลงชีวิตหวานชื่นทุกคืนวัน
เป็นนิรันดร์ดวงกลมของคนเดิม
มหา สุรารินทร์
อังคาร23มีนาคม2567
ริมแม่น้ำเนโตบะ หน้าวัดพุทธเดชมงคลมัตสึโมโต้ เมืองมัตสึโมโต้ จังหวัดนางาโน่ ประเทศญี่ปุ่น
“เมโตบะ” หมายถึงทางเข้าหมู่บ้าน หรือ พื้นที่มีนกเยอะ
ขอบคุณข้อมูล :เฟซบู๊ก ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิต
