เพื่อนเล่าสุดมือเอื้อมช่วย "น้องม่อน" จมน้ำดับต่อหน้า พ่อแม่ปล่อยโฮใจสลาย

กรณี “น้องม่อน” นักศึกษาปวช.วิทยาลัยชื่อดัง ลูกชายเจ้าของเพจดังไมกี้จอมป่วน จมน้ำเสียชีวิต ขณะเข้าค่ายทำกิจกรรมกับโรงเรียน ทำพ่อแม่หัวใจสลาย บอกลูกเป็นเด็กดี เรียนเก่ง ได้เกรด 4.0 เป็นนักศึกษาดีเด่น วอนเลิกจัดกิจกรรมแบบนี้ได้แล้ว ไม่อยากให้พ่อแม่คนไหนต้องสูญเสียอีก นอกจากนี้ครอบครัวขอความเป็นธรรม ภายหลังจากผอ.สำนักงานอาชีวศึกษาให้สัมภาษณ์ระบุว่า น้องม่อนเป็นเน็ตไอดอล ทำคอนเทนต์ ทำให้เพื่อนๆ ไม่รู้ ไม่ได้ลงไปช่วย ยันข้อความดังกล่าวไม่เป็นจริง  

รายการโหนกระแส ออกอากาศวันที่ 17 พ.ย. 66 ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 สัมภาษณ์ พ่ออานนท์ หอมผา มาพร้อมภรรยา ซึ่งเป็นแม่ของน้องม่อน รวมทั้ง ป้าอร ป้าน้องม่อน, หนึ่ง-สอง (นามสมมติ) เพื่อนที่ลงไปช่วยน้องม่อน และ ทนายแก้ว ดร.มนต์ชัย จงไกรรัตนกุล

น้องม่อนปัจจุบัน 18 เรียนอยู่ชั้นปวช.ปี 3 น้องมีความสามารถมากๆ พ่ออยากยืนยันให้เห็นผลการเรียนของน้องที่ได้ 4.00 เพราะมีคนไปพูดว่าน้องเป็นเด็กดื้อ รวมทั้งได้รางวัลพ่อตัวอย่างดีเด่น ถามว่าทำไมต้องเอามายืนยัน พ่ออยากยืนยันว่าน้องเป็นคนมีความดี ทำให้เขาชมมาถึงพ่อ เขาถึงได้มอบรางวัลนี้ให้พ่อ ว่าลูกเป็นคนดีจริงๆ เขาอยากเอามายืนยันข้อเท็จจริง?

อานนท์ : (ร้องไห้)

เรื่องราววันนั้นเกิดอะไรขึ้น?

อานนท์ : วันอังคารที่ 14 เป็นวันที่สองของการเข้าค่าย เวลาน่าจะสี่โมงเย็น ผมได้รับโทรศัพท์จากน้องชาย ว่ามีน้องชื่อม่อนไปเข้าค่าย จมน้ำ ยังหาไม่เจอ ผมก็ไม่แน่ใจว่าเป็นน้องม่อน เพราะการเข้าค่ายมีหลายค่าย ผมก็ให้เขาไปเช็กให้ใหม่ เช็กให้ชัวร์ว่าม่อนโรงเรียนอะไร ชื่ออะไร อยู่ที่ไหน เขาหายไปครึ่งชม. โทรกลับมาว่าเป็นน้องม่อน เรียนห้อง 5 จมน้ำ แล้วหาไม่เจอ (ร้องไห้) อันนี้น้องโทรมานะครับ ไม่ใช่คุณครู ผมรู้จากคนนอก คือน้องชายผมที่โทรมาบอก

ครูไม่ได้โทรมาบอกเหรอ?

อานนท์ : ครูไม่ได้แจ้งครับ (ร้องไห้) ผมรู้จากน้องชายผม (ร้องไห้) มีคนโทรมาบอกเขา เพราะเขามีเพื่อนเป็นครูฝึก เขารู้จักกัน

ตัวหนึ่งเอง ตอนม่อนอยู่ในน้ำ เวลาประมาณกี่โมง ตอนเกิดเรื่อง?

หนึ่ง : ประมาณ 4 โมงเย็นครับ ตอนผมไปช่วย

พ่อได้ยินกี่โมง?

อานนท์ : กำหนดการ 4 โมงครึ่ง แต่น้องลงไปประมาณบ่ายสามโมงกว่าๆ แต่พ่อรู้ข่าวประมาณ 4 โมง

เวลาหายไปนานแค่ไหน ช่วงนั้น?

อานนท์ : ประมาณสักครึ่งชม. ถึงหนึ่งชม.ที่หายไป

จากนั้นยังไงต่อ?

อานนท์ : พอผมแน่ใจว่าเป็นลูกผม ผมก็รีบไปกับแฟน ขับรถไปสองคน พยายามกลั้นใจสุดๆ ให้แฟนโทรหาผู้ปกครอง ซึ่งเขาจะมีไลน์กลุ่มผู้ปกครองโรงเรียน และเบอร์โทรอาจารย์โรงเรียน

แม่ : โทรเกือบประมาณ 10-20 สาย ไม่มีการตอบรับจากโรงเรียน จนเราโทรถึงรองผอ. ให้อาจารย์ประจำชั้นช่วยโทรกลับมาหาคุณแม่หน่อย ว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งนานมากค่ะ ทิ้งช่วงเวลาก็ไม่มีการตอบกลับมาอีก ระหว่างที่เราขับรถไป ก็พยายามติดต่อทางโรงเรียน คุณพ่อติดต่อได้เฉพาะคนของคุณพ่อเองที่อยู่ในเขตพื้นที่ใกล้ๆ

หลังจากทราบเรื่องแล้ว ยังไงต่อ?

 อานนท์ : ผมไปถึงรพ.น่าจะทุ่มนึง จากอยุธยาไปถึงที่โน่นค่อนข้างไกล 2 ชม.กว่าๆ มีหมอโทรเข้าเบอร์คุณแม่ระหว่างทาง

แม่ : บอกว่าขอให้ปล่อยน้องไป (ร้องไห้) น้องสู้มานานมากแล้ว น้องจมน้ำเป็นชม. (ร้องไห้) ถ้าปั๊มหัวใจหรือแม่รั้งให้อยู่ต่อ น้องจะทรมานมาก

อานนท์ : ผมเลี้ยงเขามาอย่างดี อยากเจอเขาตอนมีลมหายใจ อยากเจอตอนเขามีชีวิต แต่เราช่วยลูกไม่ได้ (ร้องไห้) ผมไปเจอหน้าลูกลูกลืมตามีแผลที่หน้า มีสายเต็มหน้า แล้วมีเลือดออกมา ผมรับไม่ได้เลย (ปล่อยโฮ) ผมปิดตาลูก แล้วบอกว่าม่อน พ่อกับแม่มารับกลับบ้านแล้วนะลูก (ร้องไห้)

กิจกรรมทั้งหมดคือกิจกรรมอะไร?

ป้าอร : ตามโครงการของโรงเรียน บอกว่าเป็นกิจกรรมค่ายปัจฉิมนิเทศ นักเรียนระดับปวช. ปีที่ 3 จัดโดยโรงเรียน เป็นหมายกำหนดการมาให้ เป็นรายละเอียดโครงการ และใบอนุญาตที่ปกติจะไปไหนเขาจะให้ผู้ปกครองเซ็นอนุญาตไป

กำหนดการ 3 วัน 2 คืน ประเด็นที่เกิดขึ้นคือวันที่ 2 เวลา 16.30 น. เล่นน้ำตกหน้าค่าย อันนี้ยืนยันได้ว่าวางแผนไปแล้วว่าจะเล่นน้ำตกหน้าค่าย แต่หลักๆ คือมีการพูดออกมามันเหมือนเด็กไปเล่นเอง?

ป้าอร : ไม่เชิงเขาพูดว่าเด็กไปเล่นเอง คือตอนที่วิทยากรมาพบเราที่งาน แสดงความเสียใจที่งาน 24 ชม.ผ่านไป พ่อแม่ก็ไม่รู้ ป้าก็ไม่รู้ นั่งอยู่เฉยๆ เขาก็บอกว่ามันเหตุสุดวิสัย เราก็นั่งฟัง แต่เอ๊ะ มันสุดวิสัยยังไง เขาบอกหลังกิจกรรมสุดท้าย จะมีเด็กบางคนตัวเปียกน้ำและเขาจะพาเด็กกลุ่มนี้ไปล้างตัวที่เวิ้งน้ำเวิ้งนึง เราถามไปกันกี่คน เขาบอกไปกันประมาณ 50 คน แต่จากที่เราสอบถามเด็กๆ มา มีเด็กบางส่วนกลับไปอาบน้ำ และมีเด็กมากกว่า 50-60 ไปเล่นที่เวิ้งน้ำนี้

เด็กที่ไปทั้งหมด 156 คน ครูที่โรงเรียนที่ไปด้วยกี่คน?

ป้าอร : 5 คน วิทยากรอีก 6 คน

วิทยากรเขาทำหน้าที่อะไร?

ป้าอร : ตอนแรกเราก็ถามว่าเขาคือใคร เป็นวิทยากรของโรงเรียนมั้ย เขาบอกไม่ใช่ เป็นวิทยากรที่เขาจ้างไป ใช้อยู่ประจำกับโรงเรียนมาหลายสิบปีแล้ว มีกิจกรรมอะไรก็ใช้ทีมนี้แหละไป

ใช้เพื่ออะไร?

ป้าอร : เพื่อสร้างสันทาการ จัดกิจกรรมตามรายละเอียดของเขา

เรียกว่าครูผู้ฝึกได้มั้ย?

ป้าอร : เราก็ถามเขาว่าจะเรียกคุณเป็นครูผู้ฝึกได้มั้ย แต่คำว่าครูมันสะกดแบบนี้ไม่ได้ไง มันต้องมีความหมายมากกว่านี้ เราขอเรียกเขาเป็นวิทยากรแล้วกัน เหมือนพาไปทำสันทนาการ

เด็กๆ เรียกวิทยากรว่าอะไร?

หนึ่ง : เรียกครูครับ เพราะเรามองเป็นครูฝึก

ผู้ปกครองมองว่าอันนี้ไม่ใช่ครู เหมือนวิทยากรที่โรงเรียนจ้างมาแล้วพาไปเข้าค่าย แต่ฝั่งนักเรียนเขาบอกว่าอันนี้เขาเรียกครูฝึก ก่อนเกิดเหตุ ทำกิจกรรมอะไรกันก่อน?

หนึ่ง : ก่อนไปเล่นน้ำ จะมีการให้ไปผจญฐานแต่ละฐาน เลือกอาจารย์แต่ละท่านๆ แล้วแบ่งกันไป หลังเล่นฐานเสร็จแล้ว เขาพาไปเล่นน้ำข้างล่าง พาเดินไป ทีนี้มีเพื่อนกลุ่มนึงที่ไปแล้ว เพื่อนผู้เสียชีวิตเดินลงไปก่อนหน้านี้แล้ว พอครูเห็น เขาบอกตรงนั้นมันลึกนะ อันตราย ว่ายไม่ได้ก็ไม่ต้องไป เขาให้เล่นอยู่ข้างบน ข้างบนแอ่งเล็กๆ ตื้นๆ แล้วเด็ก 150 กว่าคน ไม่สามารถกระจุกอยู่ตรงนั้นได้ที่เดียว จังหวะนั้นผมไม่ได้เล่นน้ำ ผมอยู่ข้างบน

ตรงจุดนั้นอยู่นอกค่าย?

หนึ่ง : อยู่หน้าค่ายก่อนเดินเข้าค่ายครับ

ทำไมวิทยากรถึงได้พาออกมาข้างนอก?

หนึ่ง : ก็ตามแพลนที่เขาวางไว้เลยครับ

ในนั้นไม่สามารถเล่นน้ำได้เหรอ?

หนึ่ง : มันไม่มีจุดน้ำตก มีแอ่งบ่อน้ำที่เขาขุดทำฐาน

ถ้าจะเล่นน้ำตกต้องเดินออกมาหน้าค่าย แล้วถึงจะมีแอ่งน้ำตกตรงนั้น?

ป้าอร : 50 เมตรมองเห็นกัน

เขาพาออกมาล้างตัวหรือเปล่า?

หนึ่ง : ตามข่าวบอกว่าให้ไปล้างเนื้อล้างตัว แต่จริงๆ ไม่มีการพูด มันคือกิจกรรมนึง

มันถูกบิดไปว่าวิทยากรพาเด็กมาล้างตัว?

หนึ่ง : ใช่ เขาเล่าแบบนั้น แต่จริงๆ เป็นหนึ่งในกิจกรรม

ในกำหนดการ ใช้คำว่าเล่นน้ำตกหน้าค่าย ทำไมอยู่ดีๆ บิดไปอีกแบบ ตอนนั้นหน้าค่ายที่ออกมากี่คน?

หนึ่ง : ทยอยกันมาเรื่อยๆ ครับ มีบางส่วนที่กลับห้องไปอาบน้ำ ไม่ได้มาเล่น แต่เป็นเล็กน้อยครับ

ครูฝึกหรือวิทยากรที่มาคุมกี่คน?

หนึ่ง : ประมาณ 2-3 คน แต่ที่เกิดเหตุ เห็นเหตุการณ์จริงๆ มีแค่คนเดียว ที่เห็นเหตุการณ์และมีโอกาสช่วยเพื่อนตรงนั้น

มันเกิดอะไรขึ้น เขาให้เราลงไป มีการเตือน มีการบอกมั้ย?

หนึ่ง : ก่อนพวกผมจะลง เขาก็เตือนแล้วว่าถ้าว่ายไม่ได้ก็อย่าไปตรงนั้น มันลึก

ป้าอร :   วิทยากรเล่าให้ทางบ้านฟังว่าก่อนที่จะลงไป มีการเน้นย้ำนักเรียนทุกคนแล้วที่จะไปล้างตัวว่าอันตรายนะ ห้ามลง

หนึ่ง : เขาไม่ได้ห้ามครับ

คุณป้าบอกได้มีโอกาสคุยกับวิทยากร เขาบอกว่ามีการเตือนเด็กๆ แล้วว่าอย่าลงไปไหว้ตรงนั้น แต่เด็กไม่ฟัง เขาลงไปเอง?

ป้าอร : ใช่ค่ะ เขาบอกวิทยากรมีการเน้นย้ำแล้วว่ามันมีความเสี่ยง มีอันตรายนะ ให้ระมัดระวัง เราเลยมีการถามว่าแจ้งเด็กๆ มั้ยว่ามันจะอันตราย เพราะตามภาพของน้ำตกหรือน้องที่เล่น น้ำแค่เข่า ม่อนจะเสียชีวิตได้ยังไง พอเราถามๆ เขาไป แต่พอมาฟังน้องๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์จริง มันเป็นเหตุการณ์ที่ตรงกันข้าม แล้วน้องก็พูดต่อหน้าวิทยากรด้วยว่าไม่ใช่ โรงเรียนก็นั่งฟัง

ทนายแก้ว : วิทยากรหรือครูฝึกท่านนั้นไม่ได้มีการประกาศให้เสียงส่วนใหญ่หรือพูดเฉพาะกลุ่ม หรือไม่ได้พูดเลย

หนึ่ง : เขาไม่ได้สั่งห้ามลงนะครับ เขาพูดแค่ว่าตรงนั้นลึก ไม่ได้สั่งห้ามเลย

ทนายแก้ว :   คนบางคนก็อาจไม่ได้ยินได้ คนอยู่ใกล้ครูฝึกก็อาจได้ยิน

หนึ่ง : ใช่ครับ

พูดง่ายๆ เขาไม่ได้ห้ามเราลง ลงได้ คุณเองเห็นม่อนอยู่ตรงไหน?

หนึ่ง : ผมอยู่บนบก อยู่ทางซ้ายมือผม และกลุ่มเพื่อนอีก 3-4 คน แล้วน้ำตกถ้าจะตื้น จะมีหินให้ยืน ถ้าลึกลงไปคือเป็นเหวลงไปเลย มีเพื่อนอีกสองคนที่พลาดเหมือนม่อน แต่เขาก็พยายามช่วยดึงม่อนมาเหมือนกัน แต่ไม่ไหวเหมือนกัน

ม่อนไปยืนอยู่ตรงนั้นหรือยังไง?

หนึ่ง : ตอนแรกม่อนไปยืนบนหินปกติ แต่ผมไม่รู้ว่าม่อนพลาดหรือลื่นยังไง ผมไม่แน่ใจตรงนั้น แล้วผมเดาๆ ว่าน่าจะลื่นจากโขดหิน คนข้างล่างก็ลื่น เพื่อนสองคนพยายามช่วย คอยดึงกลับมา แต่น้ำข้างล่างมันแรง ข้างบนดูธรรมดาแต่ข้างล่างแรงอยู่ครับ เพื่อนก็พยายามให้ขี่หลังบ้าง ดันยกขึ้นบ้าง

เขาดำลงไปเลย?

หนึ่ง :   ใช่ครับ เหมือนม่อนจมลงไปก่อน เพื่อนก็ดำลงไปฉุด แต่สุดท้ายหลุดมือ

หนึ่งเห็นก็โดดไปเลย?

หนึ่ง : ใช่ครับ หลังเพื่อนช่วยไม่ได้แล้ว เพื่อนก็เหนื่อยกันแล้ว จากการดึงเพื่อน พยายามเต็มที่ เพื่อนม่อนก็เริ่มโดนน้ำข้างล่างซัดไปห่างจากเพื่อนกลุ่มนั้นไปเรื่อยๆ มีวิทยากรท่านนึงยืนอยู่บนฝั่งข้างผม ตอนแรกเพื่อนกลุ่มใหญ่ๆ ตะโกนมาก่อนว่ามีคนจมน้ำ พี่วิทยากรก็ตะโกนเฮ้ย เป่านกหวีด เฮ้ยที่สองที่ผมโดดลงไป

พอโดดเสร็จยังไงต่อ?

หนึ่ง : ผมก็พยายามว่ายให้เร็วที่สุด คว้าเพื่อนให้ไวที่สุด แต่ไม่ทัน แค่เสี้ยววินาทีครับ

ทนายแก้ว : หมายถึงพยายามคว้าแล้ว แต่คว้าไม่ถึง

หนึ่ง : ผมไม่โดนเนื้อตัวเขาเลยครับ มันสุดเอื้อม ก็เห็นเขาจมหายไปเลย ต่อหน้าต่อตาเลยครับ

วิทยากรหรือครูฝึก เขาทำอะไรบ้าง โดดลงไปช่วยมั้ย?

สอง : มีคนนึงที่ตามมาทีหลัง เขาโดดลงไปช่วย แต่คนเห็นเหตุการณ์ทีแรก ลีลามาก ทำอะไรไม่รู้ มัวแต่ปลดกระดุม ถอดถุงเท้า ถอดนาฬิกา ทำอะไรก็ไม่รู้ สุดท้ายก็ไม่ได้โดด

อานนท์ : คนนี้อยู่ใกล้ลูกผมที่สุด และเห็นลูกผมจมต่อหน้าต่อตา

ถ้าวิทยากรคนนั้นที่ยืนข้างๆ หนึ่งโดดลงไปคิดว่าช่วยได้มั้ย?

หนึ่ง : โอกาสสูงครับ

สอง : ผมว่าช่วยได้ ถ้าเขาไม่ได้เอาเวลาไปเฮ้ยๆ

ป้าอร : เขาเล่าให้เราฟังว่าเขาอยากลงไปช่วย พอถามว่าครูลงมั้ย เขาบอกอยากลงไปช่วยมาก แต่ตอนนั้นมีคนมาดึงเขาไว้ เขาไม่ลงไปเพราะเขามีโรคประจำตัว เขาเลยไม่โดดลงไป ก็ถามว่าใช่เหรอครู

ทนายแก้ว : ตอนหนึ่งลงไป ครูฝึกคนนี้ไม่กระโดดตามหนึ่งเหรอ

หนึ่ง : ไม่ครับ

อานนท์ : เขาเห็นเหตุการณ์คนจมน้ำต่อหน้า เขายังไม่ลงไปเลย (เสียงสั่นเครือ)

เขาว่ายน้ำไม่เป็นหรือเปล่าเพื่อความเป็นธรรม?

ป้าอร : ทุกคนก็ต้องรักตัวกลัวตาย หรือเขามีโรค หรือว่ายน้ำไม่เป็นเราไม่รู้ แต่ประเด็นคือใดๆ ก็แล้วแต่ในเมื่อคุณเป็นวิทยากร หรือครูฝึก เขาต้องมีมาตรฐานทุกอย่างมาแล้ว ไม่ว่าจะกิจกรรมเพื่อความบันเทิง เพื่อความปลอดภัย ทั้งบนบกและทางน้ำ ต้องมีแผนรองรับอยู่แล้ว ต้องมีอุปกรณ์ แต่ทั้งหมดทั้งมวลคือไม่มี

อานนท์ : ถ้ามีชูชีพ ลูกผมก็ไม่ตาย

ป้าอร :   เชือกสักเส้นก็รอด

โรงเรียนแสดงความรับผิดชอบอะไรหรือยัง?

อานนท์ : ไม่มีครับ

ป้าอร : โรงเรียนพูดกับเราทุกวัน ว่าโรงเรียนรับผิดชอบอย่างเต็มที่สุดกำลัง เราถามว่าหนึ่งสองสามสี่ เล่ามาคุณจะทำอะไรบ้าง เขาบอกจะไปประชุม ตั้งคณะกรรมการสอบสวน เรียกทุกคนที่เกี่ยวข้อง ป้าใจเย็นๆ นะ ไม่ต้องไปออกข่าวให้สัมภาษณ์สื่อใดๆ ซึ่งเราไม่ได้ทำอยู่แล้ว

วันนี้พ่อไม่ต้องการอะไร ต่อให้เอาเงินร้อยล้านพันล้านมาวาง เขาก็ไม่ต้องการหรอก?

อานนท์ : อยากได้ลูกคืน (ร้องไห้)

พ่อแม่เขาอยากได้ความเป็นธรรม ถึงได้มาออกรายการวันนี้ เพราะมีประเด็นครูที่อยู่ในที่เกิดเหตุ ใช้คำพูดไม่เหมาะสม เปิดเสียงครูที่อยู่ในที่เกิดเหตุ นักเรียนท่านนึงมีการถ่ายเอาไว้ ครูบอกว่าเสียใจ ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์นี้ ดีใจที่ไม่ใช่ห้องเรา ตอนนี้กระแสโจมตีมาที่วิทยาลัยเยอะ ไม่อยากพูดถึงแล้ว ก็ไม่ต้องลงโซเชียลอะไร ผู้ปกครองก็ต่อว่าทำไมแจ้งช้า เพราะทุกคนรวมถึงครูด้วยก็สติแตก ไม่สามารถบอกใครเวลานั้น แต่ไม่คิดว่าเพื่อนจะจากไป ยังคิดว่ามีโอกาสจะฟื้น ทัวรก์ลงที่วิทยาลัย ก็ขอร้องว่าไม่ต้องไปกล่าวถึงอะไร พ่อได้ยินคลิปเสียงนี้ พ่อมองยังไง?

อานนท์ : ตอนที่ลูกผมจมไปแล้ว แทนที่จะโทรแจ้งผมก่อน คำว่าเขาสติแตกไม่สามารถโทรหาใครได้ ใครในที่นี่คือพ่อกับแม่ ใจสลาย (ร้องไห้) ลูกเราทั้งคนนะ เขาเป็นครู คำว่าครูคือพ่อแม่คนที่สอง แล้วลูกผมล่ะ แล้วเขาบอกดีใจที่ไม่ใช่ห้องเขา คืออะไร ลูกผมคือใคร (ร้องไห้)

ป้าอร : ตอนที่เขามานั่งอยู่กับเรา เขาก็ไม่ได้บอกอะไรเรา ไม่ได้รู้เรื่องราว ไม่มีข่าวสารใด ไม่มีเนื้อหามาคุยกับเรา ไม่บอกว่ามีอะไรเกิดขึ้น ข้อมูลทั้งหมดที่มี ป้าเรียกแต่ละคนมาซักพร้อมกันทั้งโรงเรียน วิทยากร และเด็กๆ ผู้ปกครองของเด็ก

ทางโรงเรียนว่ายังไง?

ป้าอร : เขาบอกว่าพร้อมรับผิดชอบเต็มที่ทุกอย่าง เราก็ไม่รู้ว่าเต็มที่คืออย่างไร เราต้องอะไร เราถามเขาทั้งหมด วิทยากรที่คุณจ้างมา คุณมีใบรับรองมั้ย หรือมีประวัติวิทยากรว่าเขาฝึกอะไรมาบ้างมั้ย ณ ตอนนี้ข้อมูลเกี่ยวกับวิทยากรยังไม่มีเลย เพราะโรงเรียนก็ไม่มี แต่เขาใช้คำว่าเป็นวิทยากรที่ 15 ปีที่ทำงานมา คุ้นชินพื้นที่ รู้ทุกอย่างในพื้นที่ จัดมาแล้วทุกค่าย ใช้สถานที่ค่ายนี้มาหลายๆ ครั้ง แต่ทำไมไม่รู้ว่าจุดไหนมันอันตราย ควรและไม่ควร เราเข้าใจว่าทุกกิจกรรมก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่เราควรกลับไปทบทวน หรือมีมาตรการอะไร โดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัย เจ้าของค่ายเราบอกว่าเน้นแต่ความสะดวกสบายของที่พัก อาหารที่อร่อย เขาพลาดเรื่องความปลอดภัยที่ควรมี พลาดเรื่องการเน้นย้ำกับวิทยากรว่าไม่ควรไปที่น้ำตกนะ แต่กลับเอาอาณาเขตของค่ายบอกว่าอยู่นอกเหนือความรับผิดชอบของเขา

ทนายแก้ว : น้ำตกนี้ครูฝึกหรือโรงเรียนต้องไปเซอร์เวย์มาก่อน ต้องมีมาตรการ อุปกรณ์ ห่วงยาง บุคลากร ไม่ใช่เพิกเฉยแบบนี้

ป้า :   ใช่ค่ะ โรงเรียนก็บอกว่าพลาดเรื่องการประเมิน

ทนายแก้ว : จะพลาดหรือไม่พลาด นั่นแหละ มีโทษทางคดีอาญา ประมาททำให้บุคคลอื่นถึงแก่ความตาย 10 ปีครับ

ถ้าวิทยากรว่ายน้ำไม่เป็นเราเข้าใจ แต่ควรมาบอกป้า มาชี้แจงกับพ่อแม่ คุณควรมาบอกว่าว่ายน้ำไม่เป็นนะ มีโรคประจำตัวนะ มาคุยกับพ่อแม่ มาขอโทษกับพ่อแม่ แต่นี่ไม่มีการชี้แจงอะไรเลย ถ้าผมต้องไปเป็นวิทยากร พาเด็กไปว่ายน้ำ เข้าป่า ผมก็ต้องพร้อม ต้องว่ายน้ำให้เป็น ไม่งั้นจะเป็นวิทยากรทำป๊ะอะไร พ่อแม่บอกว่าน้องว่ายน้ำไม่เป็น การออกไปเล่นน้ำลึกๆ ไม่มีทางแน่นอน?

อานนท์ : เขากลัวมาก เขาไม่เคยลงทะเลเลย น้องเป็นเด็กขี้กลัว ไม่ทำอะไรแบบนี้แน่นอน

ป้าอร : เราถามน้องอีกสองคน ว่าทำไมเลือกลงจุดนั้น น้องบอกว่าก็เพื่อนๆ เล่นกันอยู่ ผมเห็นว่าแค่เข่า แต่พอกระโดดลงไป เท่าคอ เขาก็เดินเกาะริมตลิ่งๆ กันไป แล้วเพื่อนก็หายไป

ทนายแก้ว : ตรงนั้นมีการเอาเชือกมาขึงกั้นมั้ย

หนึ่ง : ไม่มีเลย ป้ายเตือนก็ไม่มี

แต่วันนี้มีป้ายแล้วนะ?

หนึ่ง : ทางโรงเรียนก็ต้องคาดหมายได้ว่าแบบนี้ต้องเอาเชือกมาขึงไว้

ศาลเป็นศาลอะไร?

ป้าอร : ในข่าวที่เจ้าของค่ายเป็นคนให้ เขาบอกศาลเจ้าแม่ทับทิม และมีป้ายบอก แต่เด็กๆ มีคลิปทั้งหมดอยู่ ที่เดียวกัน และไม่มีป้าย เขาเพิ่งติดหรือเปล่าเราไม่รู้ ทั้งหมดที่ผ่านมาเราถามว่ามีป้ายมั้ย เขาบอกว่าไม่มี แต่พอเห็นจากข่าวที่เจ้าของค่ายเป็นคนอธิบาย เขาบอกมีป้ายเตือนแล้ว

ทนายแก้ว : ความผิดลหุโทษ มาตรา 374 ผู้ใดสามารถช่วยได้ แต่ไม่ช่วย คุก 1 เดือน ปรับ 1 หมื่น ใครก็ตามที่เห็นแล้วเพิกเฉย ถ้าว่ายน้ำไม่เป็น มีโรคประจำตัว ต้องดูว่าสามารถทำอย่างอื่นได้มั้ย โยนเชือกหรืออย่างอื่นได้มั้ย แต่ถ้าคุณเฉยๆ เลย คุณมีโทษจำคุก 1 เดือน การร้องเฮ้ย เป่านกหวีดไม่ได้ช่วยคนที่อยู่ข้างล่าง มันต้องช่วยโดยการโยนไม้ หรือทำอะไรกับคนที่อยู่ในสภาวะแบบนั้น นี่คือเรื่องแรกที่มีความผิด บุคคลใดกระทำ ต้องมีโทษทาคดีอาญา การกระทำนั้นก็ให้รวมงดเว้นการกระทำด้วย ตามมาตรา 59 วรรคท้าย เหมือนอุทยาน มีหน้าที่หรือไม่ ตอบได้เลยว่ามีหน้าที่ในการปักป้าย ป้องกันอะไรก็ตาม แต่เขางดเว้นไม่ยอมกระทำการ โดยเขาเล็งเห็นอยู่แล้วว่าน่าจะเกิดเหตุ เพราะน้ำมันลึก และเป็นที่สาธารณะ แต่เขางดเว้นไม่ทำตามหน้าที่ จุดนี้ถือว่ามีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา กรมอุทยาน จะหัวหน้าหรือใครก็ตาม ก็เป็นเรื่องที่พนักงานสอบสวนต้องไปขยายผล สอง โรงเรียน มีครู 5 คน ครูฝึกอีก 6 คน 11 คนนี้ต้องร่วมกันรับผิด เพราะกรณีแบ่งหน้าที่กันทำ มันคือการทำกันเป็นทีม

แต่ ณ วันนี้เจ้าของโรงเรียน ยังหาไม่เจอเลยนะ เขาติดต่อมามั้ย?

อานนท์ : ไม่รู้อยู่ไหน

ประธานโรงเรียนติดต่อมามั้ย?

แม่ :   มาทุกวันค่ะ

ป้าอร : หลังจากเมื่อคืนนี้ที่คุยกันเขาถามว่าทางเราต้องการอะไรบ้าง เมื่อวานมีประเด็นว่า มีผอ.ที่พูดถึงน้องว่าเป็นเน็ตไอดอล เราก็บอกว่าคุณต้องแก้ข่าวให้คนตายว่าเขาไม่ใช่คนไม่ดี ตามที่ข่าวต่างๆ บอก เป็นเน็ตไอดอล เป็นเด็กดื้อ เป็นคนไม่ฟัง ไปเล่นน้ำเอง เขาเตือนแล้วก็ยังไป เมื่อคืนประธานก็เลยให้ข่าวสัมภาษณ์ยืนยันว่าน้องมีพฤติกรรมยังไง ผลการเรียนเป็นยังไง

ทนายแก้ว : จะดื้อหรือไม่ดื้อคนละเรื่องกับกรณีที่ครูหรือบุคลากรในขณะนั้นมีหน้าที่ต้องกระทำ กิจกรรมนี้เป็นซัคเซสใหญ่ของโรงเรียนนี้ โรงเรียนต้องรับผิดชอบโดยการมีการตระเตรียมต่างๆ แน่นอนเขาไม่ได้ทำอะไรเลย และสถานที่นั้นมันเห็นได้ชัด ไม่ต้องใช้วิธีการชั้นสูงอะไร ไม่มีการกั้นเชือกอะไรก็ตาม การกระทำนี้ถือว่างดเว้นการกระทำ ดังนั้นข้อหาที่ตั้งคือประมาท ทำให้บุคคลถึงแก่ความตาย มีโทษจำคุก 10 ปี นี่ในส่วนคดีอาญา แล้วแต่คุณพ่อจะกล่าวหา ส่วนบุคลากรจะเป่านกหวีด จะลีลา ก็ต้องมาพิสูจน์ ว่าเขาแสดงความช่วยเหลืออย่างไร

โดยสามัญสำนึกของมนุษย์ ถ้าตัวเองไม่พร้อม ว่ายน้ำไม่เป็น จะมีสิทธิ์อะไรไปดูแลนักเรียนที่ว่ายน้ำ ก่อนบอกให้เด็กลงเล่นน้ำได้ มึงต้องว่ายน้ำเป็นก่อนอันดับแรก?

ป้าอร : หลังจากนั้น น้องเพิ่งตาย 24 ชม. ทำไมครูฝึกไม่มา เขาต่อโทรศัพท์ให้ป้าคุยกับครูเฟรม ที่เป็นคนโดดลงไป แต่อีก 5 คนไม่ได้มา เราถามว่าอีก 5 คนทำอะไรอยู่คะ เราไม่ได้จะเอาผิด เราอยากคุยด้วย เพราะเราไม่รู้ว่าน้องตายยังไง เขาบอกเราว่าตอนนี้กำลังฝึกอบรมอยู่อีกค่ายนึง และที่เดิม แต่เจ้าของค่ายบอกป้าเมื่อคืนว่าเขาหาคนอื่นไม่ได้จริงๆ ก็เลยใช้ชุดเดิม ที่น้องเพิ่งเสียชีวิต และคุณดูแลชีวิตนึงไม่ได้ เราก็เลยโทรไปบอกหัวหน้าวิทยากรคนนั้นที่มาในงานว่าถ้าคุณยังไม่ยุติบทบาท เราเอาเรื่องนะ คุณจะทำอย่างนี้ไม่ได้ เพราะอีกร้อยกว่าคนที่กำลังเข้าค่ายอยู่ คุณยังไง อย่าทำอย่างนั้น

 ทนายแก้ว : โรงเรียนต้องรับผิดอย่างไร แน่นอนว่านายจ้างต้องรับผิดร่วมกับลูกจ้าง โรงเรียนปฏิเสธความรับผิดชอบในส่วนแพ่งไม่ได้เลย มันก็แล้วแต่ว่าจะเกิดการฟ้องร้องเจรจา ตั้งฐานตัวเลขอย่างไร แต่กรมอุทยาน อาจต่อสู้หรือแย้งว่าไม่ใช่หน้าที่เขา ก็เป็นเรื่องที่พ่อต้องไปนำสืบให้เห็น ไม่ทราบว่ามีเหตุการณ์มีคนเสียชีวิตตรงนี้มั้ย

อานนท์ : มี ก่อนหน้านี้สองอาทิตย์ ก่อนน้องไปก็เสียชีวิตไปคนนึงที่ตรงนี้ กู้ภัยบอกว่าเป็นจุดเดียวกันเลยกับที่น้องม่อนตาย กรมอุทยานก็ไม่ได้ทำอะไร ไม่มีป้าย ไม่มีอะไรทั้งนั้น

ป้าอร : เจ้าของค่ายก็บอกเองว่าเมื่อสองสัปดาห์ ก็เกิดเหตุการณ์มาก่อนจริงๆ รู้กันหมดทุกคน วิทยากรก็รู้ ตรงนั้นมันลึกลงไป 2-3 เมตรนะคะ

เวลามีคนตายจุดนั้นบ่อยๆ เขาจะมีการตั้งศาล นั่นคือมีคนตายตรงจุดนั้นบ่อยๆ ถึงได้ถามว่านี่ศาลอะไร ที่พูดนี่ไม่ได้เข้าเรื่องไสยศาสตร์ แต่จะชี้ให้เห็นว่าคุณรู้อยู่แล้วว่าตรงนี้มีคนตายบ่อย คุณถึงได้ตั้งศาลเอาไว้?

ทนายแก้ว : แต่กรมอุทยานก็ไม่มีการประกาศเตือน หรือส่งเจ้าหน้าที่มาตรวจตรา วันนั้นเจ้าหน้าที่อุทยานมามั้ย

หนึ่ง : ไม่ได้มาครับ ไม่มีเลย

ผอ.สำนักงานอาชีวศึกษา จ.พระนครศรีอยุธยา บอกว่าน้องเป็นเน็ตไอดอล เพื่อนเข้าใจว่าน้องอาจทำคอนเทนต์ ทำให้ไม่ได้ลงไปช่วยได้ทันเวลา ฟังแล้วรู้สึกยังไง?

ป้าอร : เราไม่รู้ว่าผู้หญิงท่านนี้เป็นใคร ที่เราคุยมาสองวัน ไม่เคยเจอคนนี้ ไม่เคยมาคุย แต่พอข่าวนี้ผ่านไปสักหนึ่งชม. เขาส่งผู้ช่วยเขามาพร้อมพวงหรีด และบอกว่าขอโทษที่พูดอย่างนั้นออกไป แต่เราก็เข้าใจว่าตอนคุณพูด คุณบอกคนทั้งโลก แต่เวลาคุณมาขอโทษ คุณมาบอกเราคนเดียว

อานนท์ : ลูกผมไม่ได้เป็นอย่างที่เขาพูด ไม่ได้เป็นเน็ตไอดอล ขี้อายด้วยซ้ำไป (ร้องไห้)

ทนายแก้ว :   แล้วผอ.เอาข้อมูลมาจากไหน

ป้าอร : เขาบอกว่าฟังมาจากโรงเรียน

ท่านนี้ไม่ใช่ผอ.โรงเรียน เป็นผอ.สำนักงานอาชีวศึกษา ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรเลยในโรงเรียน ไม่รู้ไปฟังคำพูดใครมา แล้วมาพูดออกสื่อแบบนี้เลย?

ทนายแก้ว : แล้วไปพูดแบบนี้ได้ไง

อานนท์ : ชีวิตลูกผมทั้งคน

ป้าอร : เราก็ถามโรงเรียนเหมือนกันว่าคุณไปพูดได้ไงว่าเด็กทำคอนเทนต์ เขาบอกว่าเขาไม่ได้ให้เลย คนนี้ไม่รู้จัก ถามโรงเรียนเขาก็ปฏิเสธ เขาไม่ได้รู้เรื่อง เขาเสียใจที่พูดออกไปแบบนี้ เราก็บอกว่าคุณก็ต้องแก้ข่าวให้นักเรียนของคุณ นักเรียนถือว่าเป็นลูกของคุณเหมือนกัน

มันไม่ได้เสียหายเฉพาะคนตาย เสียหายถึงเพื่อนด้วย เพราะคำพูดคือเพื่อนๆ เลยไม่ได้ช่วย เพราะคิดว่าทำคอนเทนต์ เหมือนเพื่อนไม่ดูดำดูดีเลย แต่นี่กลายเป็นอีกเรื่อง เพราะคนไปช่วยคือเพื่อน เขาโดดลงไป เขาอาจเสียชีวิตด้วยอีกคนด้วยซ้ำไป เขาช่วยไม่ไหวจริงๆ เขาสุดมือเอื้อมเลยต้องขึ้นมา บางคนยอมมุดน้ำลงไปเพื่อให้ม่อนได้เหยียบหลัง แต่พอพูดออกไปกลายเป็นว่าเพื่อนไม่ได้ช่วยเพราะคิดว่าม่อนทำคอนเทนต์ ขณะเดียวกัน ครูวิทยากรที่ไป คุณไม่ได้โดดลงไปเอง?

ป้าอร : วิทยากรบางท่านไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ เด็กๆ วิ่งไปขอความช่วยเหลือเขา เขาก็บอกว่าเด็กพูดโกหก แล้วตวาดเด็ก ว่านี่พูดแล้วไม่ฟัง มีน้องหลายคนไปเรียกขอความช่วยเหลือ ตอนเห็นว่าม่อนจม ไปบอกวิทยากรผู้หญิงมาช่วย แต่เขาไม่เชื่อ บอกว่าโกหก และตวาดกลับ บอกว่าก็บอกแล้วไม่ให้ลงไปเล่น แล้วไปเล่นทำไม

แต่กำหนดการมันเขียนไว้?

ป้าอร : ใช่ แล้วครู 5 ท่านไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ในสถานที่เกิดเหตุเลย เขาอยู่ไหนกัน

ทนายแก้ว : สุดท้ายใครเอาน้องม่อนขึ้นมา

หนึ่ง : มีลุง คนพื้นที่แถวนั้น ที่มาช่วย

ป้าอร :   สุดท้ายครูก็ไม่มีประโยชน์เลย มีแต่ครูเฟรมที่ช่วย

เจ้าของค่ายบอกว่าตรงนั้นเป็นเขตอุทยาน แต่เจ้าหน้าที่เขตอุทยานบอกว่าจุดนั้นไม่ใช่ของอุทยาน ก็ไม่รู้เป็นยังไงกันแน่ เข้าไปในทวิตเตอร์น่าสนใจ มีน้องบอกว่าอยู่ที่นั่น 7-8 ปี ตายทุกเดือน ?

ทนายแก้ว : ถ้าไม่ใช่เขตอุทยาน กรมอุทยานก็ไม่เกี่ยว

ป้าอร : เราไม่รู้เขตของใคร แต่มันอันตราย ถ้าเป็นเขตของใคร คุณช่วยรับผิดชอบ เอาป้ายหรืออะไรมากั้นไว้ก็ได้

ทนายแก้ว : ถ้าเป็นของเอกชน เอกชนต้องร่วมรับผิด

งงว่าตอนนี้เป็นของใครกันแน่ เจ้าของค่ายบอกว่าถ้าอุทยาน บอกว่าตรงนั้นไม่ใช่ของอุทยาน เดี๋ยวจะไปซื้อที่ตรงนั้นเลย?

ป้าอร : เขาก็ยืนยันกับเราแบบนั้นจริงๆ

ทางนี้ต้องการให้มีคนออกมารับผิดชอบ ว่าความผิดเกิดจากใคร บางคนอาจมองว่าวัยรุ่นอาจอยากลงน้ำลึก ฟังดีๆ นะ อันนี้ว่ายน้ำไม่เป็น อาจมีแหละวัยรุ่นที่คะนอง อยากว่ายน้ำลึกๆ ถ้าผมว่ายน้ำเป็น ผมโดดเลย ลึกยังไงผมก็ไป แต่คนว่ายน้ำไม่เป็นจะเข้าใจ ผมนี่เรือไม่อยากขึ้น เวลาลงน้ำต้องเกาะอะไรไว้ ผมกลัว น้องม่อนก็เหมือนกัน เขาว่ายน้ำไม่เป็น ไม่มีทางคะนองเลย?

ป้าอร : น้องลงริมตลิ่ง ลงเพราะทุกคนเห็นว่าน้ำแค่แข้ง แต่พอลงมันเท่าคอเลย พอหันมาไม่เห็นม่อนแล้ว เขาเห็นเพื่อนเล่นอยู่ตื้นๆ

อยู่ในสายกับ “สิริพงศ์ อังคสกุลเกียรติ” โฆษกกระทรวงศึกษาธิการ อยู่ในสาย ฝั่งกระทรวงเข้าไปดูแลยังไงบ้าง?

สิริพงศ์ : กระทรวงได้ทราบตั้งแต่เมื่อวานที่มีข่าว ท่านรัฐมนตรีได้กำชับให้ติดตามดูแลเรื่องนี้ ผมได้พูดคุยกับเลขาคณะกรรมการอาชีวศึกษาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ได้กำชับให้ติดตามให้ถึงที่สุด ดูว่ากระทรวงจะช่วยได้อย่างไร และมีกฎหมายตัวไหนบ้างที่เราจะดำเนินการได้ เพราะสถานศึกษาแห่งนี้เป็นสถานศึกษาเอกชน ไม่ได้ขึ้นตรงกับเราโดยตรง แต่เรามีหน้าที่ในการกำกับดูแล แต่เมื่อสักครู่ผมได้ฟังคลิปที่ออกในรายการ คิดว่ามันไม่เหมาะสม คนที่ได้พูดในคลิปเมื่อสักครู่ก็ไม่เห็นด้วย เพราะเมื่อวานที่เราให้สัมภาษณ์ไป ไม่ได้มีประเด็นนี้ อย่างไรก็ตาม คนที่ให้สัมภาษณ์เมื่อสักครู่ต้องทำรายงานมา แล้วต้องกำหนดด้วยว่า ต่อไปนี้ในฐานะกระทรวงศึกษาธิการกำกับดูแลและจัดสรรเงินอุดหนุนให้โรงเรียนเอกชน ต้องมีมาตรการออกมาเลย ว่าจะป้องกันอย่างไรแล้วกรณีนี้ก็รับปากด้วยว่าต้องมีคำตอบที่ดูแลผู้ปกครองได้อย่างน่าพอใจ จะติดตามให้อย่างเต็มที่ ไม่ปล่อยไว้นะครับ

กรณีนี้จะเข้าไปดูแลโรงเรียนยังไง?

ป้าอร :   โรงเรียนตั้งมาแล้ว 26 ปี

สิริพงศ์ : ต้องดูว่าเราสามารถลงโทษเขาได้โดยตรงมั้ย แต่เมื่อความผิด เขาจะถือข้อมูลอีกชุดนึงเราจำเป็นต้องให้กระบวนการเหล่านี้มันเสร็จสิ้นก่อน นี่คือทางกฎหมาย แต่ทางปฏิบัติ เราคงต้องใช้มาตรการอื่น เช่นพูดคุยกับขาในเรื่องกระทรวงศึกษาให้การสนับสนุเขาแบบไหน ในปีต่อไปเราอาจพิจารณาว่าไม่ให้การสนับสนุนหรือไม่ เพื่อให้เขามาแอ็กชั่นได้อย่างเต็มที่

ทางพ่อแม่ และป้าอยากให้ยกเลิกกิจกรรมที่บางอันไม่จำเป็น ไปได้นะ แต่พวกเล่นน้ำ หรืออะไรแบบนี้ไม่ปลอดภัย?

สิริพงศ์ : เรื่องนี้เราเห็นด้วย ถ้าดูในข่าวน้ำกับเด็กเกิดเหตุประจำเลย บ่อยมาก ช่วงปิดเทอมเราก็เตือนผู้ปกครองว่าอย่าให้เด็กเล่นน้ำนะ แล้วกิจกรรมที่สถานศึกษาพาไปเล่นน้ำแบบนี้ ผมคิดว่ามันต้องยกเลิก ผมคิดว่าต่อไปต้องกำชับสถานศึกษทุกที่ ที่จัดกิจกรรมแบบนี้ เด็กไปเสี่ยงไปเล่นน้ำ แล้วรับผิดชอบไม่ได้ ต้องงดให้หมด

รวมถึงไฟด้วย มีเด็กเหมือนจุดไฟ เอาแอลกอฮอล์ไปเทใส่ แล้วไฟลุกท่วมตัวเด็ก?

สิริพงศ์ : เรื่องเหล่านี้ก็ต้องบอกว่าพอไม่มีเหตุ ก็เลินเล่อกัน พอมีเหตุทีนึง ก็เกิดความสูญเสียไปแล้ว ฉะนั้นต่อไปนี้ ทุกสถานศึกษาต้องออกมาตรการในเรื่องเหล่านี้ ไม่ว่าจะเรื่องการเล่นน้ำ การใช้ไฟ การปีนป่าย หรือไปในสถานที่สุ่มเสี่ยงเกิดอุบัติเหตุอันตราย กิจกรรมที่จะก่อให้เกิดความรุนแรง กระทบกระเทือนจิตใจของเด็ก พวกนี้ต้องงดให้หมดครับ

ทนายแก้ว :   ถ้าดูตามรายละเอียดดังกล่าว มีงบประมาณ 2 แสนกว่าบาท จำนวนเงินดังกล่าว กระทรวงศึกษาธิการได้ทราบมั้ย โรงเรียนไม่ได้เอาไปซื้ออุปกรณ์ป้องกันในเรื่องแผนต่างๆ เลย

สิริพงศ์ : โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนเอกชน การใช้จ่ายเงินของเขา เขาไม่ได้ใช้ตามระเบียบราชการ ตามระเบียบกระทรวง ราชการมีหน้าที่พิจารณาเงินอุดหนุนรายหัว ตามสิทธิ์ที่เด็กทุกคนต้องมีโอกาสได้เรียนฟรี ฉะนั้นรัฐจะมีเกณฑ์ในการปรับเงินสนับสนุน การใช้เงินของเขาก็เป็นอีกระบบนึง ไม่จำเป็นต้องมีรายงานกับภาครัฐ เพราะรัฐอุดหนุนไปแล้ว ทุกประเด็นที่ท่านสงสัยและผู้ปกครองยังคงติดใจอยู่ ทางกระทรวงจะได้กำชับให้สถานศึกษาหาคำตอบทุกอย่างให้ได้ครบถ้วน ให้ผู้ปกครองได้สบายใจ

ป้าอร : ตัวผู้ประกอบการ เจ้าของค่ายต่างๆ ที่อยู่ทั่วไป สังกัดหน่วยงานใดคะ

 สิริพงศ์ : ไม่ได้อยู่ใต้สังกัดใด เขาน่าจะเป็นผู้รับจ้างที่เป็นเอกชน จดทะเบียนพาณิชย์ปกติ ไม่ได้สังกัดกระทรวงศึกษาแน่นอน สถานที่ต้องดูว่าเขาขอใบอนุญาตของใคร  

ล่าสุดทีมงานเช็กมาเรียบร้อย จุดนั้นเป็นของกรมอุทยาน อยู่ในส่วนน้ำตกเจ็ดสาวน้อย ขึ้นตรงกับกรมอุทยาน อดีตอธิบดีกรมอุทยานบอกเองนะ ก็ต้องไปว่ากันอีกทีเพื่อความเป็นธรรม มีทวิตเตอร์นึงบอกว่ากรณีครูฝึกอ้างว่ารู้จักพื้นที่ดี แต่ไม่เตรียมรับมือเลย อันนี้ประมาทล้วนๆ?

ป้าอร :   ทั้งเจ้าของค่าย ทั้งโรงเรียน วิทยากร เขาก็บอกว่า 15 ปีเขาทำตรงนี้มาโดยตลอด ขนาดน้องเสีย เขาก็ยังทำตรงนี้อยู่

เขาต้องการรับผิดชอบ คำนี้ไม่ได้หมายถึงต้องเป็นเงิน แต่เขาต้องการคือ?

ป้าอร : การตายของม่อนต้องเกิดประโยชน์ ไม่อยากให้ใครเกิดแบบนี้อีก

 ได้ยินข่าวว่าครูไปกดดันเด็กที่อัดคลิปแล้วเอามาปล่อย อย่าไปกดดันเขานะ ไม่งั้นผมจะร้องสุดตัวเหมือนกัน คุณจะปกป้องตัวเอง ปกป้องตัวเอง โดยการบอกว่าอย่าพูดความจริงนะ เดี๋ยวโรงเรียนเสียหาย คุณก็ต้องมีใจที่เป็นธรรมเหมือนกัน โรงเรียนอย่ากดดันน้องที่ถ่ายคลิป หรือสองคนนี้ที่มาออกโหนกระแสนะครับ ถ้าเขากดดันให้น้องมาบอกพี่ พ่อแม่อยากพูดอะไร?

แม่ : รักลูกมากที่สุด (ร้องไห้) ไม่เคยคิดว่าจะเกิดกับครอบครัวตัวเอง

อานนท์ : กลับมาหาพ่อกับแม่ได้มั้ย (ร้องไห้)

แม่ : มาทวงความยุติธรรมให้หนูแล้วนะลูกนะ (ร้องไห้) เขาคงหนาวมาก คงทรมานมาก เวลานั้น (ร้องไห้) ขอให้หนูได้ความยุติธรรมเร็วที่สุด

อานนท์ : ขอให้เป็นกรณีสุดท้าย ที่เด็กไปเข้าค่ายแล้วจมน้ำแบบนี้ ขอให้ลูกผมเป็นคนสุดท้าย เป็นกรณีตัวอย่าง (ร้องไห้)

ป้าอร : อยากให้ดูท้ายใบอนุญาตที่เด็กเอามาให้ผู้ปกครองเซ็น อยากฝากผู้ปกครองที่มีลูก ไม่ว่าโรงเรียนหรือสถาบันการศึกษาจะมีกิจกรรมอะไรให้ไป อยากให้สถาบันการศึกษาหรือโรงเรียนแถลงให้ชัดเจน บอกด้วยว่าเสี่ยงหรือไม่เสี่ยง ควรไปหรือไม่ควรไป ผู้ปกครองจะได้มีทางเลือกมากกว่าอนุญาตหรือไม่อนุญาต และให้อ่านรายละเอียดกิจกรรมให้ชัดเจน