วันที่12ืต.ค.2566-นางสาวจินตนา ชาวอำเภอเสริมงาม จ.ลำปาง ได้เล่าให่ทางผู้สื่อข่าวว่าสามีของตนได้ไปทำงานคนงานฟาร์มไก่ ที่ประเทศอิสราเอล โดยสามีเล่าว่าขณะที่ได้ทำงานอยู่ฟาร์มไก่ เก็บไข่ไก่ ซึ่งห่างกันไม่กี่เมตร ก็มีระเบิดมาทิ้งลงใกล้ฟาร์มไก่ และสวนผลไม้ ทำให้เพื่อนๆคนงานต้องหลบระเบิดที่ทิ้งมาใกล้กันอย่างจ้าละหวั่น
โดยทราบชื่อสามีของตน คือนายอาทิตย์ (สงวนนามสกุล) ผู้เป็นสามี บอกว่าตลอดเวลา 24 ชั่วโมงนั้น ก็จะได้มีการยิงระเบิด เสียงปืน เสียงเครื่องบิน และในพื้นที่บริเวณใกล้ๆแคมป์คนงานที่พักนั้น ก็จะเห็นไฟลุกปลิวว่อน เต็มท้องฟ้าตลอด ซึ่งทุกวันนี้นอกจากจะได้พักแค่ช่วงวันหยุดแล้ว นายจ้างก็ยังบังคับให้ทำงานทุกวัน และนายจ้างก็บอกว่า อยากทำงานที่เดิมไหมหรือว่าจะทำงานที่ใหม่ โดยแต่ละวันนายจ้างนั้นก็จะเอาลูกน้องแรงงานไทย ไปขายแรงงานให้กับผู้ว่าจ้างแรงงาน ในและละพื้นที่ แล้วแต่จะมีการร้องขอมา
โดยนายอาทิตย์ ได้ Video Call แจ้งให้ผู้สื่อข่าวว่า ที่พักคนงานและที่ทำงาน มีเสียงระเบิดดัง ทั้งคืน โดยตนได้พักที่พักคนงานร่วมกับเพื่อนชาวจังหวัดตาก และชาวอีสานหลายคน ซึ่งที่พักของตนอยู่ห่างจากฉนวนกาซ่าประมาณ 40 กิโลเมตร ก็ถือว่าเป็นพื้นที่สีแดง และเป็นที่พื้นที่ที่เสี่ยงภัยมาก โดยทำให้แรงงานชาวชาวไทยกว่า 20 ราย เกิดความผวา โดยที่ผ่านมา ถ้ามีเสียงระเบิดหรือเสียงหวอ ก็ต้องรีบหลบตามห้องต่างๆ ที่เป็นปูนและหลบใต้ต้นไม้หลบตามพงหญ้าต่างๆ
โดยทุกวันนี้ก็ทำงานด้วยความหวาดระแวงและหวาดกลัว ชึ่งทุกคนกว่า 20 คน นั้นอยากกลับเมืองไทย อยากกลับบ้านมาก และขณะนี้ทุกคนรอความช่วยเหลือ ซึ่งขณะนี้ไม่มีหน่วยงานใดไหนติดต่อมาเลย เวลานอนพักก็ไม่ได้นอนทั้งคืน เพราะว่าหวาดกลัวเรื่องเสียงระเบิด และหวาดกลัวว่าจะถูกเข้ามาทำร้ายร่างกายหรือถูกฆ่า