ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อวันที่ 7 ก.ย. ที่วัดท่าไม้ หมู่ที่ 11 ต.ท่าไม้ อ.กระทุ่มแบน จ.สมุทรสาคร หลังจากที่พระญาณวิกรม (หรือพระอาจารย์อุเทน สิริสาโร) เจ้าอาวาสวัดท่าไม้ และคณะได้เดินทางไปรับช้างพลายบุญชู จากอำเภอแม่เมาะ จ.ลำปาง เพื่อเอามาอุปการะเลี้ยงดู ณ ที่วัดท่าไม้ โดยมีนาย ดิฐพงศ์ ท้าวคว้าง (หรือพี่ยศ) อายุ 45 ปี เจ้าของพลายบุญชู ที่ได้เดินทางมาด้วย ทั้งนี้โดยเบื้องต้น ทางเจ้าอาวาสวัดท่าไม้ ได้นำพลายบุญชู อยู่พักผ่อนอารมณ์ที่ลานธรรมเขาวงกต เพื่อให้ได้อยู่กับต้นไม้และใบหญ้า เพรามะมีความร่มรื่นและสภาพคล้ายคลึงกับป่า ที่เคยอาศัยอยู่โดยนายพี่ยศ นั่งดูแลอยู่ด้วยไม่ห่างมากนัก
ทั้งนี้โดยด้าน นายดิฐพงศ์ ท้าวคว้าง (หรือพี่ยศ) เป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านที่ปงแท่น หมู่ที่ 1 ต.จางเหนือ อ.แม่เมาะ จ.ลำปาง ได้ลงประกาศขายช้างพลายชื่อบุญชู อายุ 45 ปี ที่มีงาข้างเดียว ขายในราคา 1 ล้านบาท ซึ่งโฆษณาผ่านทางสื่อออนไลน์ ว่า พลายบุญชู เคยเป็นช้างชักลากทำไม้มาก่อน ซึ่งหลังจากเมื่อรัฐบาล (ประกาศปิดป่าก็หาเงินไม้ได้ จึงนำออกทัวร์รับบริการจ้างนักท่องเที่ยว ตามปางช้างในสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ทั้งในจังหวัดเชียงใหม่และเชียงราย
"ซึ่งต่อมาก็ไดเกิดภาวะพิษเศรษฐกิจตกต่ำ ตอนช่วงเริ่มโควิด-19 ระบาดหนักใหม่ๆ ส่งผลให้ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเลย จึงเป็นเหตุให้ขาดรายได้ไปอีก อย่างไรก็ตามจนต้องนำช้างกลับมาเลี้ยงดูที่บ้าน จ.ลำปาง และแล้วก็ไม่สามารถดูแลต่อได้ สุดท้ายก็ต้องประกาศขายในที่สุด แม้จะเสียดายเพราะผูกพันกันมานานกว่า 20 ปี อย่างไรก้ดีเมื่อหลังจากได้ประกาศขายช้าง ผ่านทางออนไลน์ดังกล่าว ทำให้เกิดเป็นประเด็นสำคัญที่ผู้คนให้ความสนใจมาก ทั้งมีผู้ใจบุญก็ติดต่อเพื่อขอรับซื้อพลายบุญชู จะนำไปอุปการะเลี้ยงดูต่อจากคุณยศ"
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ทั้งนี้ทั้งนั้นกระทั่งล่าสุดก็ได้มี พระญาณวิกรม หรืออาจารย์อุเทน สิริสาโร เจ้าอาวาสวัดท่าไม้ อ.กระทุ่มแบน ได้ติดต่อเดินทางจากสมุทรสาคร เพื่อไปรับพลายบุญชู มาอยู่ที่วัดด้วยตนเอง โดยมีพี่ยศ เจ้าของเดิมตามมาส่ง และต้องอยู่เป็นเพื่อนของพลายบุญชู ด้วยในระยะหนึ่งจนกว่าช้าง จะคุ้นถิ่นจึงจะย้อนกลับไปบ้านที่ลำปาง
นายดิฐพงศ์ ท้าวคว้าง (หรือยศ) เจ้าของเดิมของช้าง เปิดเผยว่า สำหรับสภาพของช้างบุญชูนี้หลังได้ถูกย้ายมาอยู่ที่แห่งใหม่คือวัดท่าไม้นั้น วันแรกก็ไม่ตื่นตกใจอะไรและอยู่ในอาการปกติและไม่มีตื่นตกใจแต่อย่างใด ทั้งไม่ตื่นคนและไม่หงุดหงิดด้วย กลับกินและหลับนอน และอยู่ได้ตามปกติ ทั้งอารมณ์ดี และเดินเล่นไปมา พอมีคนมาให้อาหารก็กินอย่างเอร็ดอร่อย ซึ่งสร้างความสบายใจให้ต่อท่านเจ้าอาวาสวัด ผู้ที่รับมาอุปการะซื้อมาเลี้ยงดูไว้
"และหลังจากที่เจ้าอาวาสวัดท่าไม้ ที่เป็นผู้ขอรับซื้อมาอุปการะเลี้ยงดูต่อจากตนนั้น ก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่ได้เจ้าของใหม่ ที่มีจิตใจเมตตาต่อสัตว์อย่างแท้จริง และก็จะได้กินอิ่มกินเต็มมีที่อยู่ที่ดีมากกว่าตอนที่อยู่กับตน พร้อมกันนี้เมื่อช้างมาถึงวัดท่าไม้แล้ว เห็นได้ว่าได้รับการเอาใจใส่ของเจ้าอาวาส และผู้ที่รับหน้าที่ดูแลค่อยหาอาหารให้พลายบุญชู ซึ่งตนก็ยิ่งมั่นใจเป็นอย่างมาก ว่าช้างบุญชูจะสามารถอาสัยอยู่อย่างมีความสุขอย่างแน่นอน ส่วนด้านอาหารที่ช้างบุญชู ชอบกินจะเป็นผลไม้ที่หลากหลายชนิด เช่น กล้วย อ้อย สับปะรด และแตงโม แต่อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้พลายบุญชู มักจะชอบความตกใจได้ง่าย ก็คือ เสียงดังจากรถยนต์
ขณะที่ด้านพระลูกวัดท่าไม้รายหนึ่ง เปิดเผยว่า สาเหตุที่เจ้าอาวาสวัดยินดีรับเอาพลายบุญชูมาเลี้ยงไว้นั้น เพราะมีความเมตตาและความสงสารเป็นที่ตั้ง และอีกส่วนหนึ่งคือท่านยังเห็นว่า ช้างบุญชู เป็นช้างที่มีลักษณะบางประการที่ดี ซึ่งมีเด่นตรงตามตำราอีกด้วย ทั้งนี้สำหรับขั้นตอนหลังได้ดำเนินการนำพาพลายบุญชู มาประจพอยู่ที่วัดท่าไม้แห่งนี้ ได้ทำทุกอย่างเป็ยไปตาม กม.แล้วด้วยเป็นที่เรียบร้อยแล้ว รวมทั้งทำเรื่องแจ้งกับทางอำเภอฯ และ สนง.ปศุสัตว์จังหวัดฯ ตลอดจนทำการเปลี่ยนแปลงชื่อผู้ครอบครองเจ้าของช้างด้วย