สันที่​ 5  ก.ย.2566​ -​อาจารย์ เดชา ศิริภัทร ผู้ก่อตั้งมูลนิธิข้าวขวัญ จังหวัดสุพรรณบุรี ได้โพสต์เฟสบุ๊ค"Deycha​ Siripatra" ว่า​ 

เห็น​ข่าว(เด็ก)​หยก​ ถูกเพื่อนๆอุ้มลงจากรถ​ แล้วยังนอนขวางรถเอาไว้​ มีคนวิจารณ์​กันมาก
ผมก็ยังไม่อยากแสดงความเห็นอะไร​ เพราะมีเรื่องที่น่าเขียนถึงและได้ประโยชน์​มากกว่า
แต่วันนี้ได้เห็นโพสต์​ ที่ยกมาด้านล่าง​ จึงตกลงใจว่าจะเขียนถึงเรื่อง(เด็ก)​หยก​ สักครั้ง
เนื่องจากเห็นคุณ ทิชา ณ​ นคร​ เป็นคนโพสต์​ และเคยโพสต์ถึง(เด็ก)​หยกมาหลายครั้งแล้ว

ผมรู้จัก​คุณ​ ทิชาฯ​ อยู่บ้าง​ เคยได้พบปะพูดคุยกันในงาน​ คนค้นคนอวอร์ด​ เมื่อหลายปีก่อน
เห็นว่าคุณ​ทิชาฯเป็นคนดี​ มีความสามารถ​ มีความรัก​ ความเมตตาเด็ก​ ดูแลเด็กมีปัญหา
จึงไม่แปลกใจที่เห็นโพสต์​ของคุณทิชาฯที่เกี่ยวกับ(เด็ก)​หยก​ จะเห็นใจและสนับสนุนเสมอ
จากโพสต์​ล่าสุดด้านล่างนี้​ แสดงจุดยืน​ของคุณทิชาฯ​ ที่มีต่อข่าว(เด็ก)​หยกได้เป็นอย่างดี

คุณ​ทิชาฯเริ่มด้วยความ​เชื่อว่า​ ทุกอย่างเกิดขึ้นจาก​ อคติ​ และความเกลียดชัง​ มาลงที่หยก
เห็นว่าหยกเป็น"เด็กธรรมดา" คนหนึ่ง​ ที่อยาก"เรียนหนังสือ" เป็นความเชื่อของคุณทิชาฯ
แต่คนอื่น(รวมทั้งผม)​เห็นว่า​ ทั้งครูและเพื่อนนักเรียน​ ไม่มีอคติ​ หรือเกลียดชังหยกเลย
หยกเลือกไปร่วมกิจกรรมกลุ่ม"ทะลุวัง" มากกว่าการเข้าเรียน​และไม่ทำตามกฏระเบียบใดๆ

หยกไม่ได้คิดเอง​ แสดงออกด้วยตัวเอง​ แต่มีคนคิดวางแผน​ กำกับและสั่งการเป็นระบบ
แม้แต่ครั้งหลังสุด​ที่ถูกเพื่อนๆอุ้มลงจากรถ​ หยกก็ไม่ได้เดินทางไปโรงรียนด้วยตัวคนเดียว
แต่มีทีมงานร่วมเดินทางไป"สังเกตการณ์" หรือ" กำกับการแสดง" ด้วย​ เหมือนกับทุกครั้ง
อย่างนี้พูดได้ใหมว่า​ หยกเป็นเพียง"ตัวแสดง" ไปตามบทที่มีผู้เขียน และชักใยอยู่เบื้องหลัง

ผมเห็นใจคุณ​ ทิชาฯ​ ที่มีความรู้สึกห่วงใยและหวังดีต่อ(เด็ก)​หยก​ ไม่อยากเห็นเหตุการณ์​นี้
คนดีย่อมมีเมตตา​จิตต่อผู้อื่น​ โดยเฉพาะเด็กผู้หญิง​ที่มีปัญหา​มาก​ เช่น​หยก​ ยิ่งน่าสงสาร
เพราะมีปัญหา​ตั้งแต่ครอบครัว​ ไม่ได้อยู่บ้านกับพ่อแม่​ ต้องออกมาอาศัยอยู่กับกลุ่มทะลุวัง
ยังมีคดีความ​ ค้างติดตัวอยู่อีก​ และต้องพึ่งพาผู้ที่มิใช่ญาติ​ ต้องทำตามที่กลุ่มจะพาไปทำ

เรื่องของ(เด็ก)​หยก​ ผมจะไม่เสียเวลาเขียนถึงมากไปกว่านี้​ เพราะคงไม่มีใครสนใจฟัง
จะขอเขียนถึงเฉพาะคุณ​ ทิชา​ ณ​ นคร​ เพราะเชื่อว่าเป็นคนดี​ มีความสามารถ​ และมีปัญญา

อยากฝากบอกว่า​ การรักเด็กเป็นเรื่องดี​ แต่การ"เข้าข้าง" หรือการ"ให้ท้าย" เด็กนั้นไม่ดี
ผมเคยเป็นเด็กที่ถูก"ให้ท้าย" มา จนเกือบจะ​ "เสียเด็ก"  เคราะห์​ดีที่ผม​ ถูกจัดการเสียใหม่

ท่าน​ สมเด็จพระพุทธ​โฆษาจารย์​ ​(ป.อ.ปยุตโต)​ เคยสอนไว้ว่า

" ใจมีเมตตา​ แต่ต้องปฏิบัติ​ จัดการด้วยปัญญา​ "

คุณ​ ทิชาฯ​ ใจดี​ มีเมตตา​ ต่อ(เด็ก)​หยก​ นั้นดีแล้ว

แต่ต้องยอม​ ให้ผู้มีหน้าที่เกี่ยวข้อง​ มาปฎิบัติ​ และจัดการ​ ด้วยปัญญา​ อย่างจริงจัง

จะใช้ความใจดี​ มีเมตตา​ มา​ "ให้ท้าย" (เด็ก)​ หยก​ ต่อไปอีกไม่ได้