วิมานเอกราช
                                                                                                   ๏...บองสะรัญโอนแม่คุณ...เอ่ย
ซัวสะเดยชื่นเชยเคยอบอุ่น
วิมานเมฆฟ้าแก้มแย้มละมุน
กลิ่นยังกรุ่นหวามไหวในทรงจำ
๏ดอกม่วงตะแบกบานทางผ่านข้าม
ดูเด่นงามแอบปลื้มแอบดื่มด่ำ
อดีตทิ้งร่องรอยเลือนถ้อยคำ
เหมือยรอยจำตราบบาปคราบมนุษย์
๏หางนกยูงสีแสดยังแผดใจ
แม้ผ่านไกลชิงอำนาจอนาถสุด
เหมือนเสียงครวญคำเพลงยังเร่งรุด
ล่องผ่านจตุมุขตะวันรอน
๏ไปสู่อิสระเสรีที่มีสิทธิ์
ไข่มุกบูรพาทิศแต่ครั้งก่อน
วันหมุนเวียนเปลี่ยนไปแห่งไฟฟอน
เคยรุ่มร้อนจะฉ่ำเย็นเช่นสายน้ำ
๏ วัดพนมเขายายเพ็ญเป็นหลักหมาย
เป็นต้นสายผูกขวัญอันย่างย่ำ
ผ่านอาทิตย์จันทร์จางอันพร่างดำ
จวบเช้าค่ำจักคำนึงซึ่งเนินนาน
๏รักเหมือนพี่น้องกันจนวันตาย
เป็นมิ่งสายขวัญรักสมัครสมาน
ฝากกวีธุลีจักรวาล
เอกราชวิมานพยานเทอญ๚

 มหา   สุรารินทร์                                                      

เช้าอรุณจัตุรัสวิมานเอกราช  กรุงพนมเปญ ราชอาณาจักรกัมพูชา

พฤ.6 เมษายน 2566


ปล.วิมานเอกราช เป็นอนุสาวรีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงการประกาศเอกราชการหลุดจากการปกครองของประเทศฝรั่งเศสที่มีต่อกัมพูชามายาวนาน เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ.2496  ออกแบบสถาปนิกชาวเขมรชื่อ Vann Molyvann เป็นผู้ออกแบบและก่อสร้างแล้วเสร็จในปี พ.ศ.2501 โดยในปัจจุบัน วิมานเอกราชยังเป็นหนึ่งในสถานที่พักผ่อนและเที่ยวชมยอดนิยมอีกแห่งของชาวเมืองพนมเปญ วรรคแรกจากบทเพลง กัมพูชาที่รัก คำร้อง - ทำนอง ฉลอง ภู่สว่างต้นฉบับเสียงร้อง ภูษิต ภู่สว่าง แปลว่าพี่รักน้องซัวสะเดย คำทักทาย สวัสดี ภาษากัมพูชา ชื่อ กรุงพนมเปญมาจากชื่อ วัดพนมและเขายายเพ็ญบันทึกการเดินทางมาเก็บข้อมูลสารคดีรายการ Spirit of Asia