ขันธปริตร พระพุทธองค์ทรงสอนให้พระภิกษุแผ่เมตตาไปใน บรรดาตระกูลงที่มีพิษร้ายทั้งหลาย โดยเชื่อว่าเพื่อเป็นการคุ้มครอง ป้องกันตนเองจากสัตว์ร้าย และยังมีความเชื่อว่าสามารถป้องกัน อันตรายจากยาพิษทั้งหลายได้ด้วย วิรูปักเขหิ เม เมตตัง เมตตัง เอราปะเถหิ เม ฉัพ์ยาปุตเตหิ เม เมตตัง เมตตัง กัณหาโคตะมะเกหิ จะ อะปาทะเกหิ เม เมตตัง เมตตัง ทิปาทะเกหิ เม จะตุปปะเทหิ เม เมตตัง เมตตัง พะหุปปะเทหิ เม มา มังอะปาทะโก หิงสิ มา มังหิงสิ ทิปาทะโก มา มัง จะตุปปะโท หิงสิ มา มังหิงสิ พะหุปปะโท สัพเพ สัตตา สัพเพ ปาณา สัพเพ ภูตา จะ เกวะลา สัพเพ ภัท์รานิ ปัสสันตุ มา กิญจิ ปาปะมาคะมา อัปปะมาโณ พุทโธ, อัปปะมาโณธัมโม, อัปปะมาโณสังโฆ, ปะมาณะวันตานิ สิริงสะปานิ, อะหิ วิจฉิกา สะตะปะที อุณณานาภี สะระพู มูสิกา, กะตา เม รักขา กะตา เม ปะริตตา, ปะฏิกกะมันตุ ภูตานิ, โสหัง นะโม ภะคะวะโต,นะโม สัตตันนัง สัมมาสัมพุทธานัง ฯ ที่มา :บทเจริญพระพุทธมนต์ เพื่อความเป็นสิริมงคล วันอังคารที่ 11 พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ สำนักงานมหาเถรสมาคม สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จัดพิมพ์