วันที่ 5 ก.ค.64 ผู้สื่อข่าวรายงาน นางเพ็ญวิชญา ประทุมโต พยาบาลวิชาขีพจาก รพ.บ้านแพ้ว (องค์การมหาชน) ได้กล่าวเปิดใจ หลังมีคลิปไปปรากฏในสื่อสังคมออนไลน์ ที่เป็นภาพรูปพยาบาล ซึ่งอยู่ในขณะสวมชุด PPE ตอนกำลังวูบเป็นลมหมดสติ กระทั่งฝืนใจพยายามคลานออกมาจากห้อง ดูแลผู้ป่วยโควิด-19 ก่อนที่จะมีเจ้าหน้าที่เข้ามาช่วยกันเอาตัวออกมาช่วยปฐมพยาบาลด้านภายนอก ซึ่งคลิปดังกล่าวได้มี นางสุวนันท์ วรรณสมพร ในฐานะพยาบาล (รุ่นพี่) เป็นผู้ถ่ายเก็บไว้ได้ทัน นางเพ็ญวิชญา ประทุมโต ฐานะผู้เป็นลมเล่าว่า ช่วงเวลาที่เกิดเหตุตามคลิปนั้นเป็นเวลาประมาณ 19.00 น.ของวันที่ 2 ก.ค.64 แล้ว โดยวันนั้นมีงานยุ่งมากซึ่งปกติจะออกเวรตั้งแต่ 16.00 น. แต่ต้องดูแลคนป่วยโควิด-19 อย่างต่อเนื่องจนกระทั่งพ้นเวรทำงานออกไปตอน 20.00 น. ซึ่งช่วงเกิดเหตุกำลังช่วยพี่ๆ เปลี่ยนผ้าปูเตียง หลังจากฉีดยา ทำการเจาะเลือด และปรับเครื่องช่วยหายใจ ให้แก่คนป่วยตามปกติแล้ว ซึ่งขณะกำลังเปลี่ยนผ้าปูเตียงก็หายใจไม่ออก และรู้สึกมีเหงื่อออกมาก จากนั้นก็ทรุดล้มลงเพราะใกล้จะหมดสติ และรีบบอกผู้ป่วยฯ ในห้องให้โทรแจ้ง จนท.ด้านนอกให้หน่อย ซึ่งปกติเจ้าหน้าที่พยาบาลขณะปฏิบัติงานจะอยู่ในชุด PPE ประมาณ 3 ชั่วโมง สลับกับต้องออกไปพัก เนื่องจากเมื่อสวมใส่ชุด PPE จะทำให้หายใจลำบากหายใจแทบไม่ทัน ทั้งร้อนอบอ้าว จนเหงื่อแตกชุ่มไปทั่วตัวทุกวัน “ซึ่งเมื่อหลังเป็นลมและถูกนำตัวออกมาได้ก็มีการช่วยปฐมพยาบาล ก่อนนำตัวเข้าห้อง ICU เพื่อตรวจเช็คร่างกาย ซึ่งพบว่า นางเพ็ญวิชญา เบื้องต้นมีอาการคล้ายคนจมน้ำ แต่หลังได้พักฟื้นอาการสภาพร่วมกายก็ค่อยๆดีขึ้นตามลำดับ” นางเพ็ญวิชญา กล่าวต่อว่า ก่อนหน้านี้ก็เคยวูบหน้ามืดในขณะที่ขึ่รถ จยย.กลับบ้านหลังจากออกเวร ส่วนสาเหตุก็เพราะการพักผ่อนคงไม่เพียงพอ ทั้งนี้ทั้งนั้นถือว่าโชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก ซึ่งขอยืนยันว่าโดยส่วนตัวไม่ได้ติดเชื้อโควิดแต่อย่างใดตามที่เป็นข่าวลือ” นางเพ็ญวิชญา และนางสุวนันท์ เปิดเผยในฐานะเป็นพยาบาล รพ.บ้านแพ้ว ผู้มีส่วนร่วมรับมือปัญหาต่อสู้กับพิษภัยแก้โควิด-19 มาต่อเนื่อง ว่า ขอฝากถึง ปชช.อย่าได้ปกปิดข้อมูลกับเจ้าหน้าที่เมื่อได้รับเชื้อ เพราะนอกจากมีแต่ทำให้แพทย์และพยาบาล ต้องทำงานด้วยความยากลำบากมากยิ่งขึ้น และต้องถูกกักตัวด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตามทุกวันนี้แม้ว่า ต้องทำงานเหนื่อยล้าแม้คิดท้อใจและถอดใจในบางครั้ง แต่เป็นเพราะฉุกคิดถึงครอบครัว และคิดถึงลูกไว้เพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเอง จึงสามารถแข็งใจทำหน้าที่กันอย่างเต็มกำลังในทุกวัน