จากกรณีการเสียชีวิตของ น้องชมพู่ เด็กหญิงวัย 3 ขวบ ชาวหมู่บ้านกกกอก ต.กกตูม อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร ที่หายตัวจากบ้านและพบร่างเสียชีวิตบนเขาภูเหล็กไฟ ห่างจากบ้านพักกว่า 2 กม. และยังคงอยู่ระหว่างการติดตามคดีนั้น
ล่าสุด มีรายงานจากชุดสืบสวนว่า อยู่ระหว่างรวบรวมพยานหลักฐานทั้งหมด ในคดีการเสียชีวิตของน้องชมพู่ หลังพบหลักฐานที่จุดพบศพกางเกง รองเท้า เส้นขน 3 เส้น ที่ตรวจดีเอ็นเอจนสามารถระบุได้แล้วว่าเป็นของใคร กับเส้นผมน้องชมพู่ที่ถูกหั่น 30 เส้น รวมทั้งคำให้การของพยานแวดล้อมทั้งหมด 8 ราย ที่ได้เข้าเครื่องจับเท็จคือ แม่ พ่อของน้องชมพู่ ลุงพล ป้าแต๋น พระครูบารัตน์ พระบุญมา เจ๊บุญมา และพ่อแบม ตามที่นำเสนอข่าวไปแล้วนั้น
ล่าสุดเมื่อวันที่ 31 พ.ค. มีรายงานว่า นางสาวิตรี วงศ์ศรีชา หรือ แม่น้องชมพู่ ได้เปิดบันทึกเขียนด้วยลายมือลงบนกระดาษ จำนวน 4 แผ่น ถึงน้องชมพู่ ระบุว่า เป็นข้อความที่เก็บไว้ในใจตลอดเวลาเกือบ 1 ปี โดยบันทึกนี้เริ่มบันทึกหลังน้องชมพู่เสียชีวิต 4 เดือน เหตุผลเพราะไม่อยากพิมพ์ระบายผ่านเฟซบุ๊ก เพราะช่วงนั้นมีดราม่าเข้ามาตลอด จึงเลือกที่จะเขียนมากกว่าพิมพ์
โดยบันทึกทั้ง 4 แผ่นนั้น มีข้อความดังนี้ แผ่นที่ 1 ระบุว่า... "ข้าพเจ้านางสาวิตรี วงศ์ศรีชา หรือแม่น้องชมพู่ บ้านเลขที่ 73 หมู่ 2 บ้านกกกอก ต.กกตูม อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งลูกสาวคนเล็กถูกพรากจากอกไป จากวันนั้นถึงวันนี้ เป็นเวลา 4 เดือนเต็ม ที่ไม่ได้ยินเสียงเล็ก ๆ ใส ๆ ของน้อง ที่ดังมาจากบนบ้าน แม่จ๋า ขึ้นเทิง ขึ้นเทิง (คำเรียก ลูกเรียกแม่ขึ้นบนบ้าน) มานอนนำน้อง ไม่ได้ยินเสียงมานานแล้ว ยังคิดถึงลูกเสมอ นาทีนี้ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกออกมาเป็นตัวหนังสือได้อีก เพราะม่านตาพร่ามัวมองไม่เห็นเส้นบรรทัดน้ำใส ๆ กำลังรวมตัวกันไหลออกมา"
แผ่นที่ 2 มีข้อความว่า "ไม่มีรักไหนยิ่งใหญ่เท่ารักจากพ่อแม่ ไม่มีรักใดมั่นคงเท่าสายเลือด ไม่มีรักใดไม่ใช้เวลา 3 ปีที่ร่วมทางกันมา มันมีค่าเกินกว่าจะบอกใคร"
แผ่นที่ 3 มีข้อความว่า "ฝากไปให้ แม่ไม่รู้ลูกได้รับหรือป่าว ฝากไปให้เพื่อผ่อนคลายความโศกเศร้า ฝากไปให้แทนความรักในใจเรา"
แผ่นที่ 4 มีข้อความว่า ลงวันที่ 10 ก.ย.63 ใกล้สิ้นสุดแล้วจริงหรือ ข้าพเจ้าขอภาวนาให้สิ่งที่ได้รับรู้ในวันนี้เป็นความจริงด้วยเถิด อยากพ้นจากความทุกข์นี้เสียที วิกฤติชีวิตครั้งหนึ่งหนักหนายิ่งหนัก มีเพียงคำสอนหลักพระพุทธศาสนา ที่พอพยุงสติข้าพเจ้าให้มีสมาธิ และความอดทน ข้าพเจ้าสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่าคนไหนที่ทำกับลูกก็ตามที่บังอาจทำให้ลูกสาวตัวน้อยของข้าพเจ้าที่มีแม้แต่รอยขีดข่วนข้าพเจ้าไม่มีวันให้อโหสิกรรมให้เด็ดขาด ซ้ำยังของสาปแช่งให้ได้รับเคราะห์กรรมถูกเจ้ากรรรมนายเวร ตามอาฆาตเอาทุกชีวิต ทุกชาติไป...