จากกรณีที่ .น.ส.ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล หรือรุ้ง และ นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือเพนกวิน ที่ก่อนหน้านี้ประกาศว่า หากไม่ได้รับความยุติธรรมในการประกันตัว จะอดอาหารประท้วง ตามที่นำเสนอข่าวไปแล้วนั้น
อัษฎางค์ ยมนาค นักประวัติศาสตร์ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ระบุว่า...กดดันศาล เพื่อช่วยคนที่ตั้งใจกระทำผิดซ้ำซาก ทำไม? ถ้าคนติดคุกสามารถประท้วงศาลได้สำเร็จ จะกลายเป็นบรรทัดฐานให้นักโทษทุกคนในเมืองไทยทำตาม แล้วกฎหมายจะเหลือความศักดิ์สิทธิ์อยู่ได้อย่างไร
นักโทษไม่ได้ถูกคุกคามโดยศาลหรือกระบวนการยุติธรรม แต่นักโทษคือผู้ที่คุกคามผู้อื่น นักโทษคือผู้ที่กระทำผิดกฎหมาย สิทธิในการขอประกันตัว เป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของผู้ที่ศาลยังไม่ได้ตัดสินความผิดแต่ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิด และศาลได้ให้โอกาสออกมาเพื่อหาหลักฐานไปต่อสู้คดีในศาล แค่กลับกลายว่า เมื่อศาลปล่อยตัวแล้ว ยังกลับไปทำผิดในคดีเดิมซ้ำซาก ติดต่อหลายครั้ง ก็
ย่อมแปลว่า ถ้าศาลยังคงปล่อยตัวออกไปซ้ำอีก เขาก็จะออกไปกระทำความผิดซ้ำเรื่องเดิมต่อไป
นี่คือเหตุผลที่เข้าใจได้ง่ายมากกว่าทำไม คนกลุ่มดังกล่าวถึงไม่ได้รับการอนุญาตให้ปล่อยตัว ทั้งคนและพระควรจะเข้าใจประเด็นนี้ใช่ชัดเจน ก่อนออกมาเคลื่อนไหว กดดันศาล
ที่สำคัญการกดดันศาล คือความผิดทางกฎหมายอีกด้วย