หลังจากพายุฤดูร้อนพัดผ่านไป ท้องทุ่งนาหลายพื้นที่เริ่มมีความชื้น เขียด จึงเป็นวัตถุดิบที่ให้โปรตีนสูง ออกตามฤดูกาล และมีราคาตามท้องตลาดไม่น้อยกว่ากิโลกรัมละ 150-200บาท
6 เม.ย.64 ผู้สื่อข่าวรายงานว่าในขณะที่ประเทศไทยยังคงมีการแพร่ระบาดจากเชื้อไวรัสโควิด19อย่างต่อเนื่อง รวมไปถึงที่จังหวัดชัยภูมิ ซึ่งพบว่าในปัจจุบันมีผู้ติดเชื้อรายใหม่เพิ่มขึ้นบ้างแล้ว ทำให้การใช้ชีวิตประจำวันต้องมีการปรับเปลี่ยนอย่างมาก แต่ที่ทางแทบชนบท ชาวบ้านบางส่วนกลับมีกิจกรรมยามค่ำคืนที่ต้องบอกเลยว่าไม่มีความเสี่ยงต่อการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสในทุกวันนี้
ด้าน นายสมศักดิ์ จิตรีธรรม อายุ45ปี ชาวบ้านบ้านห้วย ม.18 ต.ตลาดแร้ง อ.บ้านเขว้า จ.ชัยภูมิ พร้อมด้วยภรรยาและญาติพี่น้องอีก 2-3คน หลังเสร็จจากภาระกิจการงานประจำในช่วงวัน ตกค่ำเวลาประมาณ 19.00น.ก็ได้จัดเตรียมอุปกรณ์ เช่น ไฟฉายติดศีรษะ ถุงกระสอบ1ใบ และ น้ำดื่มอีกคนละ1ขวด จากนั้นออกเดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจ มุ่งหน้าเดินทางออกไปยังท้องทุ่งนา เมื่อไปถึงที่หมายก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ออกล่าเขียดในทุ่งนา ชนิดที่ว่าจับกันแบบมือเปล่าด้วยประสบการณ์ที่ช่ำชอง เพียงแค่ส่องไฟแสงสีเหลือออกไป ก็จะพบกับตาสีแดงที่สะท้อนกลับมาของเขียดที่นอนหมอบอยู่ทันที สายตาอันแหลมคมสามารถมองเห็นเขียดที่อยู่ห่างออกไปไม่น้อยกว่า10-15เมตรได้อย่างสบาย ต้องบอกเลยว่า คนที่ไม่เคยได้ลองใช้วิถีแบบชาวบ้านเช่นนี้ ก็อาจจะมองไม่เห็นเขียดเลยก็เป็นได้
หลังจากระยะเวลาในช่วงค่ำคืนผ่านไปประมาณ2ชั่วโมง นักล่าเขียดในท้องทุ่งนาก็ได้เวลากลับเข้าสู่บ้านเรือนของแต่ละคน โดยในแต่ละค่ำคืนที่ออกมาจับเขียดกัน ก็จะได้เขียดกลับบ้านไปไม่ต่ำกว่า 1-2กิโลกรัมต่อ1คน หรือบางคืนอาจหาได้ถึง 5-6 กิโลกรัมเลย ถ้าเทียบราคาที่จะต้องไปหาซื้อตามตลาดก็อาจจะต้องควักเงินซื้อกิโลกรัมละ150-200บาท หรือถ้ามีการแปลรูปแล้วเช่นเขียดตากแห้ง ราคาก็จะพุ่งขึ้นไปกิโลกรัมละ 400-500บาท และเมนูเด็ดที่ชาวบ้านส่วนใหญ่นิยมนำไปรับประทานกันก็คือ อ๋อมเขียด เขียดผัดกระเพรา เขียดย่าง และเขียดตากแห้งทอดกระเทียม จัดได้ว่าเป็นวิถีชีวิตที่เรียบง่าย ในแบบพอเพียงที่ยังคงอยู่ คู่ชาวอีสานขนานแท้ต่อไป
ด้าน นายสมศักดิ์ จิตรีธรรม อายุ45ปี ชาวบ้านบ้านห้วย ม.18 ต.ตลาดแร้ง อ.บ้านเขว้า จ.ชัยภูมิ พร้อมด้วยภรรยาและญาติพี่น้องอีก 2-3คน หลังเสร็จจากภาระกิจการงานประจำในช่วงวัน ตกค่ำเวลาประมาณ 19.00น.ก็ได้จัดเตรียมอุปกรณ์ เช่น ไฟฉายติดศีรษะ ถุงกระสอบ1ใบ และ น้ำดื่มอีกคนละ1ขวด จากนั้นออกเดินทางด้วยรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจ มุ่งหน้าเดินทางออกไปยังท้องทุ่งนา เมื่อไปถึงที่หมายก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ออกล่าเขียดในทุ่งนา ชนิดที่ว่าจับกันแบบมือเปล่าด้วยประสบการณ์ที่ช่ำชอง เพียงแค่ส่องไฟแสงสีเหลือออกไป ก็จะพบกับตาสีแดงที่สะท้อนกลับมาของเขียดที่นอนหมอบอยู่ทันที สายตาอันแหลมคมสามารถมองเห็นเขียดที่อยู่ห่างออกไปไม่น้อยกว่า10-15เมตรได้อย่างสบาย ต้องบอกเลยว่า คนที่ไม่เคยได้ลองใช้วิถีแบบชาวบ้านเช่นนี้ ก็อาจจะมองไม่เห็นเขียดเลยก็เป็นได้
หลังจากระยะเวลาในช่วงค่ำคืนผ่านไปประมาณ2ชั่วโมง นักล่าเขียดในท้องทุ่งนาก็ได้เวลากลับเข้าสู่บ้านเรือนของแต่ละคน โดยในแต่ละค่ำคืนที่ออกมาจับเขียดกัน ก็จะได้เขียดกลับบ้านไปไม่ต่ำกว่า 1-2กิโลกรัมต่อ1คน หรือบางคืนอาจหาได้ถึง 5-6 กิโลกรัมเลย ถ้าเทียบราคาที่จะต้องไปหาซื้อตามตลาดก็อาจจะต้องควักเงินซื้อกิโลกรัมละ150-200บาท หรือถ้ามีการแปลรูปแล้วเช่นเขียดตากแห้ง ราคาก็จะพุ่งขึ้นไปกิโลกรัมละ 400-500บาท และเมนูเด็ดที่ชาวบ้านส่วนใหญ่นิยมนำไปรับประทานกันก็คือ อ๋อมเขียด เขียดผัดกระเพรา เขียดย่าง และเขียดตากแห้งทอดกระเทียม จัดได้ว่าเป็นวิถีชีวิตที่เรียบง่าย ในแบบพอเพียงที่ยังคงอยู่ คู่ชาวอีสานขนานแท้ต่อไป