กลุ่มดำน้ำยิงปลาที่เดินทางมาจากหลายพื้นที่ มีอุปกรณ์แบบจัดเต็ม ทั้งปืนยิงปลา เว็ตสูตอย่างหนา ฟิน หน้ากาก แกลลอนน้ำมันสำหรับช่วยพยุงตัว ตะกั่ว สำหรับการดำน้ำยิงปลาที่กลุ่มคนเหล่านี้นิยมกันคือใต้กระชังปลา ปลาที่เหล่านักดำน้ำใต้น้ำแห่งลุ่มน้ำโขงต้องการ ก็คือ ปลากดคังตัวใหญ่ และปลาขนาดใหญ่ที่อาศัยในแม่น้ำโขง หากนักดำน้ำพบไม่มีทางรอด สำหรับชาวบ้านที่อาศัยตามลำแม่น้ำโขง เมื่อเห็นแม่น้ำโขงใส และกลุ่มนักดำน้ำยิงปลาเข้ามาในพื้นที่จำนวนมาก ต่างกังวลใจว่าปลาจะหายไปเนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงที่ปลาหลายชนิดรวมกลุ่มกันอยู่ และง่ายต่อการถูกล่า เนื่องจากน้ำโขงใส ทำให้เหล่านักดำน้ำยิงปลาออกล่าปลาในแม่น้ำโขงได้ง่าย ซึ่งพบว่าเหล่านักดำน้ำยิงปลาในแม่น้ำโขงได้ปลาในแต่ละครั้งที่เดินทางมารวมๆกัน 100 กว่ากิโลกรัมขึ้น ล้วนเป็นปลาขนาดใหญ่ ทั้งนี้จากการตรวจสอบของผู้สื่อข่าวพบว่า เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2564 ที่ผ่านมา นรข.เขตนครพนม โดย น.ท.พิเชษฐ์ เมืองโคตร หัวหน้าสถานีเรือธาตุพนม จัดกำลังพล จำนวน 5 นาย และ เรือ ร่วมกับชาวบ้านในพื้นที่ ช่วยกันนำร่างผู้เสียชีวิตจากการดำน้ำยิงปลาในแม่น้ำโขงขึ้นจากน้ำ บริเวณท้ายดอนหาดแห่ บ.นาคำ ต.น้ำก่ำ อ.ธาตุพนม จ.นครพนม ซึ่งกรณีนี้ถือเป็นกรณีแรกภายหลังจากที่แม่น้ำโขงเปลี่ยนสี และน้ำโขงใส เมื่อนักดำน้ำล่าปลาในแม่น้ำโขงเสียชีวิต.