ฝูงนกกระยางขาว นกปากห่าง และนกอีกหลากหลายชนิด นับพันตัว ลงหาอาหารในแม่น้ำโขง ต.สีกาย อ.เมืองหนองคาย จ.หนองคาย ซึ่งเป็นจุดที่น้ำโขงมีระดับต่ำและมีหาดทรายเกิดขึ้นเป็นบริเวณกว้าง
จากการที่ช่วงนี้ระดับน้ำโขงที่ไหลผ่านจังหวัดหนองคายมีระดับต่ำ และมีน้ำที่ใส โดยเฉพาะที่บริเวณบ้านสีกายเหนือ ต.สีกาย อ.เมืองหนองคาย จ.หนองคาย ที่ระดับน้ำโขงต่ำมากจนทำให้เกิดหาดทรายและน้ำโขงที่ตื้นเป็นบริเวณกว้าง ทำให้มีฝูงนกกระยางขาว และนกปากห่าง รวมไปถึงนกอีกหลากหลายชนิดมารวมตัวกันหาอาหาร ที่เป็นปลาขนาดเล็ก หอย และกุ้งมากกว่า 1พันตัวตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะในช่วงเช้าและช่วงเย็นจะมีมากกว่าช่วงอื่น ๆ ซึ่งชาวบ้านก็ช่วยกันอนุรักษ์ไม่ให้ใครมาล่าหรือก่อกวนนกฝูงนี้ เนื่องจากเป็นนกที่ช่วยในการกำจัดศัตรูในนาข้าวให้กับชาวบ้านได้เป็นอย่างดี
นายเฉลิม นิลเกตุ อายุ 70 ปี ชาวบ้านสีกายเหนือ บอกว่า ปกตินกเหล่านี้จะหากินทางทุ่งนา ช่วงหน้าหนาวที่น้ำโขงลดและเริ่มใสก็จะมาหากินในแม่น้ำโขง มาหากินแต่ละครั้งมากกว่าพันตัว นกที่มากที่สุดคือนกกระยางขาว นกปากห่าง นกเจ่า เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีนกอื่น ๆ อีกหลายชนิดแต่ไม่มากเหมือนนกกระยางขาวและนกปากห่าง ผู้ที่อยากจะดูฝูงนกหากินอาหารในแม่น้ำโขง ต้องมาในช่วงเย็นและช่วงเช้า ซึ่งเป็นช่วงที่ฝูงนกจะออกจากรังและจะเข้ารัง ที่อยู่ในสวนปาล์มริมฝั่งแม่น้ำโขงใกล้ ๆ กับหมู่บ้าน
นายเฉลิม เล่าต่อไปอีกว่า นกฝูงนี้ไม่ได้หากินเฉพาะในฝั่งไทย ยังบินข้ามไปหากินที่ฝั่ง สปป.ลาว ด้วย แต่ตอนเย็นต้องกลับมานอนที่ฝั่งไทย ซึ่งฝูงนกจะหากินปลาขนาดเล็กในแม่น้ำโขงที่ปลาขนาดเล็กจะมีการอยู่รวมกันเป็นฝูง ชาวบ้านก็ช่วยกันดูแลนกฝูงนี้ไม่ให้มีใครมาล่าหรือทำร้ายมัน เนื่องจากนกฝูงนี้โดยเฉพาะนกปากห่างจะช่วยปราบหอยเชอรี่ที่เป็นศัตรูของข้าวได้เป็นอย่างดี ชาวบ้านก็จะประหยัดค่ายาในการปราบหอยเชอรี่ เช่นนาของตนจ้างรถไถมาเตรียมพื้นที่เพื่อทำนา พบว่านกฝูงนี้นับพันตัวมากินหอยเชอรี่ ทำให้ตนไม่ต้องใช้ยาฆ่าหอยเลยและต้นข้าวก็เจริญเติบโตดีไม่เสียหายเลย นกฝูงนี้จะรู้ดีว่าพื้นที่จุดใดมีการไถเตรียมปลูกข้าวก็จะเรียกกันมากินหอยในพื้นที่ดังกล่าว
นกฝูงนี้มาอาศัยอยู่ในพื้นที่ตำบลสีกาย มากกว่า 10 ปีแล้ว และได้ลงหากินในแม่น้ำโขงทุกปีในช่วงที่น้ำโขงมีระดับต่ำและเริ่มมีสีใสเช่นกัน โดยเฉพาะในช่วงที่มีปลาขนาดเล็กขึ้นมาว่ายตามชายฝั่งที่น้ำตื้น ฝูงนกก็จะมารวมตัวกันมากเป็นพิเศษ ซึ่งปลาขนาดเล็กในแม่น้ำโขงจะอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ เวลาว่ายไปไหนก็ไปด้วยกัน ทำให้นกจับกินได้ง่าย.
นายเฉลิม เล่าต่อไปอีกว่า นกฝูงนี้ไม่ได้หากินเฉพาะในฝั่งไทย ยังบินข้ามไปหากินที่ฝั่ง สปป.ลาว ด้วย แต่ตอนเย็นต้องกลับมานอนที่ฝั่งไทย ซึ่งฝูงนกจะหากินปลาขนาดเล็กในแม่น้ำโขงที่ปลาขนาดเล็กจะมีการอยู่รวมกันเป็นฝูง ชาวบ้านก็ช่วยกันดูแลนกฝูงนี้ไม่ให้มีใครมาล่าหรือทำร้ายมัน เนื่องจากนกฝูงนี้โดยเฉพาะนกปากห่างจะช่วยปราบหอยเชอรี่ที่เป็นศัตรูของข้าวได้เป็นอย่างดี ชาวบ้านก็จะประหยัดค่ายาในการปราบหอยเชอรี่ เช่นนาของตนจ้างรถไถมาเตรียมพื้นที่เพื่อทำนา พบว่านกฝูงนี้นับพันตัวมากินหอยเชอรี่ ทำให้ตนไม่ต้องใช้ยาฆ่าหอยเลยและต้นข้าวก็เจริญเติบโตดีไม่เสียหายเลย นกฝูงนี้จะรู้ดีว่าพื้นที่จุดใดมีการไถเตรียมปลูกข้าวก็จะเรียกกันมากินหอยในพื้นที่ดังกล่าว
นกฝูงนี้มาอาศัยอยู่ในพื้นที่ตำบลสีกาย มากกว่า 10 ปีแล้ว และได้ลงหากินในแม่น้ำโขงทุกปีในช่วงที่น้ำโขงมีระดับต่ำและเริ่มมีสีใสเช่นกัน โดยเฉพาะในช่วงที่มีปลาขนาดเล็กขึ้นมาว่ายตามชายฝั่งที่น้ำตื้น ฝูงนกก็จะมารวมตัวกันมากเป็นพิเศษ ซึ่งปลาขนาดเล็กในแม่น้ำโขงจะอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ เวลาว่ายไปไหนก็ไปด้วยกัน ทำให้นกจับกินได้ง่าย.