มองสองมุม
วัฒนรักษ์ [email protected]
เทวีพร [email protected]
“รู้..?”
(โคลงตั้ง)
o เมื่อเล็กเคยว่ารู้ มหาศาล
รู้สึกเบื่อโบราณ ว่าล้า
ยิ่งโตยิ่งเห็นการ มายมาก
ที่ยากจักเอ่ยอ้า ว่ารู้กว่าโบราณ ฯ
(กาพย์ต่อไม่ห่อโคลง)
o แรกรู้มักผยอง ทั้งจองหองอหังการ
ยิ่งแปลกแหวกชาวบ้าน ยิ่งว่ารู้กว่าผู้ใด
เมื่อบ้ามาเจอบ้า ก็ยิ่งพากันบรรลัย
รู้จริงต้องนิ่งไว้ เพราะเขาไม่ฟังทั้งนั้น ฯ