จากกรณี นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ เพนกวิน แกนนำม็อบปลดแอก ยก จอมพลป. พิบูลสงคราม เป็นนักเปลี่ยนแปลง
ล่าสุด นายเทพมนตรี ลิมปพยอม นักประวัติศาสตร์ โพสต์ข้อความระบุว่า...
ประวัติศาสตร์ขำๆจากหมุดสู่อนุสาวรีย์
.
หมุดคณะราษฎรทองเหลืองหายไปแล้ว หาในชาตินี้ถึงชาติหน้าไม่เจอหรอก แต่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยในระบอบเผด็จการจอมพลป.พิบูลสงครามนี้ จงรักษาไว้ให้มั่น ช่วยนอนเฝ้าทั้งเช้าเย็นพลัดเปลี่ยนเวรกันมาเฝ้าที่ร้านแมคโดนัลสตรีวิทย์ก็ได้ เดียวจะหายไป มานั่งงอแงกันอีก
.
เมื่อท่านจอมพลป.มีอำนาจพวกลิเบอรัลก็ก่นด่าและไปกีดกันไม่ให้ท่านเป็นแกนนำคณะราษฎร ไปแบ่งแยกหาว่าท่านสนับสนุนรัฐประหาร 2490 ทำร้ายระบอบประชาธิปไตยแบบแย่งอำนาจกันเองในรัฎฐาธิปัตย์คณะราษฎร
.
รัฐประหาร 2490 ทำให้ท่านจอมพลเถลิงอำนาจกกลับมาได้อีกครั้ง พวกนี้เกลียดรัฐประหาร แต่พออาจารย์ปรีดีลงเรือมาจากจีนได้อาวุธมาเพรียบยึดวังหลวง แพ้สฤษดิ์-ถนอมทหารชั้นสัญญาบัตรคนพวกนี้ก็ไม่ยอมให้เรียกกบฎวังหลวง 2492 แต่จะให้เรียก “ขบวนการประชาธิปไตย 26 กุมภาพันธ์" แทน
.
ไปนั่น!
.
โกธรเกลียดสฤษดิ์-ถนอมตามแบบเรียนความทรงจำคู่มือชังชาติฉบับราษฎร คัมภีร์เหล่านี้เสมือนยาพิษสอดใส่เข้าไปในมโนสำนึกเด็กเยาวชน จนกลายเป็นทรชนกันหลายตัวอย่างทุกวันนี้
.
ชัยชนะของอนาคตจอมพลทั้งสองเหนืออาจารย์ปรีดี ทำให้พวกเขาโกธรเกลียด จนต้องบิดเบือน กบฎวังหลวง ทั้งๆที่คนของคณะราษฎรมีปนอยู่กันทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ
.
ประวัติศาสตร์สมัยใหม่อย่างเช่นเรื่องเหล่านี้มันไม่น่าอภิรมย์นักหรอก ถ้ามีใจยุติธรรม ทุกคนในคณะราษฎรมีดีมีเลวกันทั้งนั้น เวลาเปลี่ยนคนเปลี่ยน ตอนแรกอาจดีตอนหลังอาจเลวก็ได้
พอพูดถึงจอมพลป.มากๆก็มีคนมาหลงประเด็นจะยกเอาจอมพลป.ขึ้นมาเป็นฮีโร่ ขีดเขียนคำถามแบบเด็กอมมือตัวตลกชัดๆ
.
จำอวดจำบ๊ะจะออกโรง 19 กันยายนนี้ ปีกลองเชิด.....
.
อันที่จริงควรไปตกลงกันก่อนว่าจะให้จอมพลป.พิบูลสงครามหรือท่านอาจารย์ปรีดี พนมยงค์เป็นพระเอกหรือผู้ร้าย เพราะทั้งสองเป็นขั้วตรงกันข้ามกันมา แต่ตอนสุดท้ายดันไปเขียนว่า การรัฐประหารจอมพลสฤษดิ์นั่นเป็นเพราะจอมพลป.จะรื้อฟื้นคดีกรณีสวรรคต ร.8 ฟอกอาจารย์ปรีดีกับ ชิต บุศย์ เฉลียว วังเลยกลัวจึงให้สฤษดิ์ทำรัฐประหารตัดตอน
.
ผมละขำกลิ้งจริงๆ หลักฐานประวัติศาสตร์ที่ใช้ก็อ่อนปวกเปียก ยิ่งไปจดขำขี้ปากเจียมปวินมาอ้างก็ออกรกออกทะเลดำดิ่ง
.
เสียดายที่รัฐไทยทหารไทยไม่อยากชำระประวัติศาสตร์ เลยปล่อยให้เละเทะกลายเป็นฟังความข้างเดียวมาตลอด 30 -40 ปี
.
อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยคือมรดกความทรงจำที่มีความหมายแบบประชาธิปไตยเผด็จการที่มีเดื่อยไก่อันเป็นสัญลักษณ์นักษัตรเกิดท่านจอมพลป.กางกั้น 4 เสา ล้อมรอบพานรัฐธรรมนูญที่มีตราครุฑมิให้เบ่งบานบนแผ่นดินนี้
.
รัฎฐาธิปัตย์อันเป็นองค์คณะจึงจำเริญยืนยาวมาถึงปัจจุบัน