ดนตรี / วรรณากร ทองเสริม ไนออล ฮอแรน อาจไม่ใช่สมาชิกที่ดังที่สุดหรือมีผู้คนจดจำได้มากที่สุดจากวง วัน ไดเร็คชัน เหมือน แฮร์รี่ สไตล์ส แต่เขาก็มีแฟนเพลงติดตามอยู่เป็นจำนวนไม่น้อย หลังจากออกผลงานเดี่ยวชุดแรก – Flicker เมื่อสามปีก่อนและประสบความสำเร็จอย่างน่าพอใจ ไนออล ก็มีผลงานเดี่ยวชุดใหม่ในชื่อว่า Heartbreak Weather ที่ได้ข่าวว่าซุ่มทำอยู่เป็นเวลานานถึงปีเศษ ความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดก็คือแนวดนตรีของอัลบั้ม จาก Flicker ที่เขาเลือกเดินทางสายคันทรี-ป๊อปเป็นหลัก ไนออล ผันตัวเองมาทำเพลงอย่างเต็มตัวในผลงานชุดที่ 2 นี้ เมื่อมองเห็นชื่อผู้ทำงานร่วมกับเขาในระดับที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นระดับเอ-ลิสต์แล้ว การเลือกแนวป๊อปอย่างเต็มตัวก็นับว่าเหมาะสมที่สุด เพื่อจะได้พื้นที่ให้ขยับขยายและทดลองไอเดียได้หลากหลายโดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีเพลงไหนแตกแถวหรือไม่เข้าพวก อันที่จริง ก่อนหน้าที่จะได้ฟังผลงานชุดใหม่ของเขาแบบเต็มๆ ก็ได้ยินเพลงโปรโมตจากอัลบั้มนี้อย่างสม่ำเสมอ ไม่ว่าจะเป็น “Heartbreak Weather”, “No Judgement”, “Nice to Meet Ya”, “Put A Little Love On Me” แต่ละเพลงเรียกว่าแรงดึงดูดประมาณหนึ่ง แม้ไม่ถึงกับโดดเด่นเกินหน้าเพลงอื่นจากศิลปินรายอื่น แต่ได้ข่าวว่าทำยอดได้ดีในตลาดสตรีมมิ่งเพลง “Heartbreak Weather” เพลงเปิดอัลบั้มและเพลงโปรโมทซึ่งชื่อเพลงถูกนำมาใช้เป็นชื่ออัลบั้มด้วย มาในแนวเอทตี้ส์ จัดว่าเด่นกว่าเพื่อน สมกับที่ถูกใช้เพื่อโปรโมต เรียกคนฟัง ขณะที่ “Put A Little Love On Me” เป็นเพลงบัลลาดนุ่มนวล เสียงร้องของ ไนออล นั้นโดดเด่น เสียงเปียโนและเครื่องสายที่ประสานกันอยู่เบื้องหลังทำให้กลายเป็นเพลงแสนหวานที่น่าจะโดนใจคนฟังได้อย่างง่ายดาย ในบรรดาซิงเกิลโปรโมททั้งหมด เพลง “Nice To Meet Ya” นับว่าน่าสนใจที่สุด ด้วยท่วงทำนองและดนตรีที่ให้อารมณ์เท่ๆ เก๋าๆ น่าเสียดายที่เพลงอื่นๆ ในอัลบั้มกลับดึงเสน่ห์ของ ไนออล ออกมาไม่ได้มากเท่านี้ แม้แต่เพลงช้าๆ ที่ทำให้คิดถึงเพลงบัลลาดยุคเอทตี้ส์ สติงและวง เดอะ โปลิซ อย่าง “Bend The Rules” เพลงนี้ในตอนแรกดูท่าว่าน่าสนใจ แต่ฟังๆ ไปก็แทบไม่มีอะไรใหม่ กลายเป็นแพตเทิร์นเพลงรักที่พบเห็นได้ทั่วไป โดยรวมแล้ว Heartbreak Weather เป็นอัลบั้มเพลงป๊อปที่น่าฟัง เต็มไปด้วยแง่มุมของความรักหลายด้าน มีทั้งความสดใสและหม่นเศร้า (ซึ่งดูเหมือนอย่างหลังนี้ เจ้าของงานจะตั้งใจกดไว้ไม่ให้มืดหม่นจนเกินไปนัก) ผลงานการสร้างอยู่ในระดับมาตรฐาน แต่ ไนออล กลับทำเสน่ห์ตัวเองหล่นหายไปกลางทาง ก็เลยกลายเป็นงานที่ดูอ้ำๆ อึ้งๆ ไปไม่ถึงที่สุดอย่างน่าเสียดาย