ยกให้เป็น สารพัดที่สุด ในฐานะ ผู้นำประเทศแห่งยุค กันเลยทีเดียว
สำหรับ จาซินดา อาร์เดิร์น นายกรัฐมนตรีหญิงแห่งประเทศนิวซีแลนด์ แดนกีวี
โดยความเป็นสารพัดที่สุด ก็เริ่มจากที่เธอได้รับการกล่าวขวัญให้เป็น นายกรัฐมนตรีหญิงที่มีอายุน้อยที่สุด ซึ่งในวันที่เธอก้าวขึ้นมาดำรงตำแหน่ง ก็มีอายุเพียง 37 ปี เท่านั้น ในฐานะ หัวหน้าพรรคแรงงาน (Labour Party) ผู้มีแนวคิดทางการเมืองแบบผสมผสานระหว่าง ประชาธิปไตยสังคมนิยม (Social Democracy) และความเป็นพวก หัวก้าวหน้า หรือถ้าเรียกกันให้หรูๆ ตามเชิงวิชาการก็คือ พิพัฒนนิยม (Progressivism) จึงทำให้เธอก้าวขึ้นมาเป็นหัวหน้าพรรคแรงงาน และดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตีของนิวซีแลนด์ อย่างเต็มภาคภูมิ
ก่อนสร้างสีสันกันแบบบังเอิ๊ญ บังเอิญ เพราะบังคับกันไม่ได้ นั่นคือ การมีลูก ที่ปรากฏว่า เธอได้ให้กำเนิดบุตรเมื่อปีที่แล้ว จนได้รับการกล่าวขวัญเป็น นายกรัฐมนตรีคนที่สองของแดนกีวี ที่ได้ให้กำเนิดบุตรในขณะที่ดำรงตำแหน่งอยู่
อย่างไรก็ตาม เมื่อว่าถึง การตั้งครรภ์ ก็ต้องบอกว่า อาร์เดิร์น คือ ผู้นำหญิงคนแรกของนิวซีแลนด์ ที่เริ่มตั้งครรภ์ในระหว่างที่นั่งเก้าอี้นายกรัฐมนตรีของประเทศอยู่
เป็นการตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตร หลังจากที่ อาร์เดิร์น ใช้ชีวิตคู่กับหุ้นส่วนของเธอ คลาร์ก เกย์ฟอร์ด
โดยมีรายงานว่า อาร์เดิร์น นำลูกน้อยของเธอไปไหนไปกัน ไม่ว่าจะเป็นการประชุมสภา หรือแม้กระทั่งไปประชุมบนเวทีสหประชาชาติ
ล่าสุด นายกรัฐมนตรีหญิงอาร์เดิร์น ก็ได้สร้างสีสันจนเป็นที่ฮือฮาบนโลกโซเชียล นั่นคือ การแถลงผลงานการบริหารประเทศมาเป็นเวลา 2 ปี ด้วยการใช้เวลาแถลงฯ เพียง 2.56 นาที เท่านั้น แต่ได้ใจความเกือบครบถ้วน ไม่ว่าจะเป็นผลงานการสร้างงาน ลดปัญหาการว่างงาน ปรับปรุงระบบสวัสดิการด้านที่อยู่อาศัยและการรักษาพยาบาล การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ส่งเสริมการศึกษา หรือแม้กระทั่งผลักดันให้พวกนักเก็งกำไรต่างชาติ ต้องจรลีหนีไปจากแดนกีวี เป็นต้น
ทางด้านประวัติส่วนตัวโดยสังเขป ก็ต้องถือว่า อาร์เดิร์น ซึ่งปัจจุบันอายุเพียง 39 ปี ก็ต้องบอกว่า ไม่ธรรมดา เพราะหลังจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยไวกาโต เมื่อปี 2544 ก็เข้าทำงานเป็นนักวิจัยให้กับสำนักงานของนายกรัฐมนตรีเฮเลน คลาร์ก ก่อนมาเป็นทีมที่ปรึกษาของนายกรัฐมนตรีโทนี แบลร์ ของอังกฤษ เมื่อทำงานให้กับสหภาพยุวชนชาวสก็อตระหว่างประเทศ ก็ได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งประธาน และเมื่อเข้าสู่ถนนการเมือง ก็ได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้าพรรคแรงงาน และดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของนิวซีแลนด์ในที่สุด
