ทำสงครามกับยาเสพติดไม่กลัวเป็นแบบทักษิณหรือ?

แสงไทย เค้าภูไทย

โศกนาฏกรรมสังหารหมู่ที่หนองบัวลำภู มีการเรียกร้องให้รัฐบาลปราบปรามและแก้ปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง แต่ตัวนายกฯยังแบ่งรับแบ่งสู้ จนมีคำถามว่า กลัวจะเป็นแบบทักษิณหรือ?

มีการเบี่ยงเบนแรงจูงใจในการก่อเหตุครั้งนี้ว่าเกิดจากปัญหาทางจิต เพราะมีการตรวจเลือดอดีตตำรวจผู้ก่อเหตุและสังหารตนเองกับภรรยาและบุตรแล้วไม่พบสารเสพติด

แต่ถ้าตรวจสอบถึงสาเหตุเชื่อมโยงแล้ว ก็มาจากการเสพยาเสพติดหรือยาบ้านั่นเอง

 ผู้ที่เสพมานานอาการที่เกิดจากสารเสพติดจะยังตกค้างอยู่ เหตุจากเซลล์ประสาทสมองถูกทำลาย จิตใจไม่ปกติ ยิ่งถูกสังคมมองเหยียด ก็ยิ่งคิดครุ่น เคียดแค้น จนระเบิดอารมณ์ด้วยการก่อเหตุโศกนาฏกรรม

ด้วยเหตุนี้ สิ่งแรกที่คนที่จะรับการรักษา และเลิกยาเสพติดจะต้องปฏิบัติก็คือ ตั้งสัจจะเลิกเสพเลิกยุ่งเกี่ยวยาเสพติด จากนั้นเป็นการ “ล้างยา” อย่างที่วัดถ้ำกระบอกทำ

ล้างยาแล้ว  ให้ปฏิบัติธรรมฟื้นฟูสุขภาพจิต “บวชใจ” ให้มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ คืนสู่สภาพปกติ ปรับตัวให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี ก่อนคืนสู่สังคม

ทางด้านการทำสงครามกับยาเสพติดนั้น ต้องทำสองด้าน

ด้านหนึ่งคือสกัดกั้น  ป้องกันมิให้มีผู้เสพรายใหม่เพิ่มขึ้น โดยพิจารณาเหตุจูงใจที่ทำให้เสพยาเสพติด เช่น  ค่านิยม สภาพแวดล้อมในชุมชน ในสังคม ความหลงผิดคิดว่าเป็นยารักษาอาการทางจิตประสาท หลงผิดว่าการเสพยาเสพติดเป็นเรื่องเท่ เก๋า  หรือ การเอาเยี่ยงอย่าง การถูกชักจูงจากผู้ค้าและผู้เสพอยู่แล้ว ฯลฯ

ทางด้านการปราบปรามนั้นต้องทำทั้งต้นน้ำและปลายน้ำ

 ต้นน้ำคือผู้ผลิต ซึ่งทำได้ยากมาก เพราะอยู่นอกประเทศ มีรายงานว่า มีอยู่ถึง กว่า 250 โรงงานในเมียนมา

ต้นน้ำในไทยจึงเป็นผู้นำเข้ารายใหญ่ๆระดับมาเฟีย  จากนั้นเป็นปลายน้ำ ผู้ค้าส่ง ผู้ค้าปลีกกระจายยาออกไปทั่วประเทศ

โดยเฉพาะผู้ค้ารายย่อยนั้น  มีสาเหตุที่ต้องแก้ที่ต้นตอ คือการว่างงาน ไม่มีงานทำก็หันมาค้ายาบ้า มีเงินร้อยสองร้อยก็เป็นพ่อค้าแม่ค้ายาบ้าได้แล้ว

เพราะต้นทุนซื้อยาจากเอเย่นต์เม็ดละ  5-10 บาท ขายเม็ดละ 15-20 บาท ขายได้วันละ 50 เม็ด ก็พอจะมีข้าวสารกรอกหม้อแล้ว

ถ้าสามารถจัดการได้ทั้งสองทาง ปัญหายาเสพติดและพิษภัยที่มันก่อเกิด ก็จะน้อยลง

ในยุคทักษิณ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรีนั้น มีการปราบปรามอย่างจริงจังรุนแรง เด็ดขาด จนยาบ้าขาดตลาด จำนวนผู้เสพผู้ค้าลดฮวบ

ทั้งนี้เพราะมีการฆ่าตัดตอนในกระบวนการค้ายาเสพติดด้วยกันเองบ้าง  ถูกเจ้าหน้าที่วิสามัญฆาตกรรมบ้าง

ตายกันกว่า 2,000  ศพ ที่หลงเหลือ พากันหนีตายไปยังประเทศเพื่อนบ้านกว่าพันคน

นอกจากจะเป็นคนปราบแล้ว  ตัวทักษิณเองก็โดนเล่นงานด้วย

มีการลอบสังหารทักษิณถึง 4 ครั้ง ครั้งหนึ่งนั้นถึงขั้นจะระเบิดเครื่องบินส่วนตัวที่ทักษิณและคณะนั่งมาหลังกลับจากปฏิบัติภารกิจในต่างจังหวัด

แสดงถึงว่า ฝ่ายลอบสังหารทักษิณนั้น ไม่ใช่ระดับธรรมดา แต่เป็นอภิมหามาเฟียเลยทีเดียว

แต่แม้จะลอบสังหารทักษิณไม่สำเร็จ ทว่าทักษิณก็อยู่เมืองไทยไม่ได้ ด้วยถูกรัฐประหารโดย พลเอกสนธิ บุญยรัตกลิน ผู้บัญชาการทหารบก ในตอนนั้น

ทักษิณเองรู้ระแคะระคายมาแล้วว่านายทหารสายวงศ์เทวัญหรือบูรพาพยัคฆ์ หรือทหารเสือราชินีผู้นี้จะกระทำการ จึงเตรียมปลดจากตำแหน่ง 

แต่ไม่ทันกาล ถูกชิงตัดหน้ายึดอำนาจเสียก่อน

เมื่อมีนักข่าวไปถามพลเอกสนธิหรือบิ๊กบังหลังพ้นอำนาจหน้าที่แล้ว ว่าใครเป็นคนบงการยึดอำนาจทักษิณ

คำตอบก็คือ  “ต่อให้ตายก็บอกไม่ได้”