ดูเหมือนว่าคดีที่ดาราสาวนิดา พัชรวีรพงษ์ หรือแตงโม ดาราสาวที่ตกน้ำเสียชีวิตจากเรือสปีทโบ๊ทกลางแม่น้ำเจ้าพระยาเข้าสู่ไคลแม็กซ์และใกล้บทสรุปแล้ว หลังจากใช้เวลาเดือนเศษๆ มีการออกหมายจับผู้ต้องหาเพิ่มเติม
อย่างไรก็ตาม การคลี่คลายคดีสำคัญท่ามกลางสถานการณ์ปัจจุบัน มีบทเรียนที่ต้องขบคิดและหาทางออกร่วมกันเพื่อผดุงความยุติธรรม ทั้งคนเป็นและคนตาย
จึงอยากย้อนไปที่ข้อคิดเห็นของ พล.ต.ท.อำนวย นิ่มมะโน กรรมการปฏิรูปประเทศ ด้านกระบวนการยุติธรรม ที่ได้โพสต์ข้อความผ่านทางเฟซบุ๊กส่วนตัว พลตำรวจโท อำนวย นิ่มมะโน ไว้ก่อนหน้านี้โดยตัดความในบางช่วงบางตอนมานำเสนอดังนี้
"ไปกันใหญ่แล้ว ..สนุกสนานประดุจละครโทรทัศน์ ก็ไม่ปาน คดีการเสียชีวิตของ แตงโม นิดา เจ้าหน้าที่ตำรวจชุดสืบสวน/สอบสวน กำลังหมุนติ้วเป็นลูกข่างไปตามกระแสจากนักสืบโซเชียลบ้าง ผู้รู้บ้าง ไม่รู้บ้าง อวดรู้บ้าง คาดเดาเต้าเรื่องบ้าง สร้างประเด็น ข้อสงสัย ข้อกังขา ข้อเรียกร้องความสนใจให้เกิดขึ้นในสังคม ต่างๆ นานา บางประเด็นถึงขนาดหมิ่นประมาทผู้เสียชีวิตก็มีมีผู้ใหญ่รออยู่ที่โรงแรมริมน้ำ รับงานเอ็นฯ บ้างล่ะ1 ใน 5 บนเรือรับสารภาพแล้ว( แอบได้ยินในห้องน้ำ) บ้างล่ะมีการเสพยาบนเรือบ้างล่ะ พล.ต.ต. น แอบให้ข่าว แอบขายข่าวบ้างล่ะ ผลการตรวจพิสูจน์ศพ จะทำให้ตำรวจอึ้งบ้างล่ะ นำให้เอาคนบนเรือ ทั้ง 5 คนเข้าเครื่องจับเท็จบ้างล่ะ…
…ในอดีตไม่ช้าไม่นาน ตัวท่านก็ยังอยู่ เอาแค่สมัยที่พลตำรวจเอกวรรณรัตน์ คชรัตน์ เป็นผู้บังคับการกองปราบปราม คดีการเสียชีวิตของสองแม่ลูกตระกูลศรีธนะขัณฑ์ (นางดาราวดี และเด็กชายเสรี ศรีธนะขัณฑ์) ซึ่งเป็นคดี ที่ประชาชนทั้งประเทศให้ความสนใจ พนักงานสืบสวนสอบสวนมีอิสระในการปฏิบัติหน้าที่ ใช้ความรู้ความสามารถ ทั้งทางด้านกฎหมาย หลักวิชาการ ประสบการณ์ทำงานที่สร้างสมมา ต่างๆ นานา บรรดามีได้อย่างเต็มที่ ไม่มีผู้มาชี้นำ ไม่มีผู้มาชักจูง อวดอ้าง สร้างประเด็น อวดรู้ ชูประเด็น ไม่ต้องหลงทาง สร้างปัญหาให้กับการสืบสวนสอบสวน ทั้งๆ ที่ผู้ต้องหาเป็นถึงนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่( พลตำรวจโท ชลอ เกิดเทศ) กับพวก ซึ่งเป็นข้าราชการตำรวจอีกกว่า 10 นาย เสร็จสิ้นไปได้ด้วยดี กระผมทำสำนวนคดีนี้ตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งไปเบิกความต่อศาล และศาลพิพากษาลงโทษประหารชีวิตและจำคุกตลอดชีวิตจำเลยทั้งหมด ไม่มีนักสืบโซเชียล ผู้รู้จริงบ้างไม่จริงบ้าง มาชี้นำกำหนดประเด็นทำให้ต้องหลงป่า จนแทบจะหาทางออกไม่เจอ ก่อนหน้านี้ก็เพิ่งผ่านไปหยก ๆ คดีการเสียชีวิตของน้องชมพู่บนภูหินเหล็กไฟ แห่งบ้านกกกอก ยุ่งเหยิงกันไปใหญ่ กองทัพนักข่าว ไปปักหลักทำข่าวอยู่เป็นปี สองปี ส่วนลุงพลก็กลายเป็น superstar ลำดับต้นๆของประเทศ ดีที่ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติท่านนี้ ซึ่งรับผิดชอบคดีนั้นพาออกจากป่ามาได้แบบหวุดหวิด ชี้นำกันจนถึงขนาดบางครั้ง มีการทรงเจ้าเข้าผีถามกุมารทอง .... ต่อไปพนักงานสอบสวนคงต้องไปสอบปากคำกุมารทองไว้ประกอบสำนวนแล้วละมั้ง!!! ไม่เช่นนั้นสังคมจะกล่าวหาว่าพนักงานสอบสวนไม่จริงจังในการรวบรวมพยานหลักฐานหรืออย่างไร? แต่ก่อนแต่ไร
พนักงานสืบสวนสอบสวนจะมีอิสระในการทำงาน โดยเฉพาะการสอบสวนต้องกระทำโดยลับ การให้ข่าวกับสื่อมวลชนในคดีที่ประชาชนให้ความสนใจเท่าที่จำเป็น สื่อก็นำเสนอต่อสาธารณะเท่าที่ไม่เสียความยุติธรรม ไม่ละเมิดสิทธิ์ส่วนบุคคล ไม่มีการโต้กันไปโต้กันมา กล่าวหากันไปมา จึงเป็นกระบวนการยุติธรรมที่เป็นไปตามทำนองคลองธรรม ชอบด้วยกฎหมายภายใต้หลักการที่ถูกต้อง…”