ชัยวัฒน์ สุรวิชัย
“ เธอ “ สตรี ผู้แบกฟ้าไว้ครึ่งฟ้า ได้รับการต้อนรับมากจากมิตรสหาย โดยเฉพาะสตรี เรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตที่ผ่านมา โดย : ชัยวัฒน์ สุรวิชัย ส.สุข ชมจันทร์ และ ปู่จิ๊บ ระดมคิดเขียนออกมา
ได้เขียนถึง ผู้หญิงปัญญาชน ผู้อยู่เคียงข้างผู้นำในยุคเดือนตุลา และสหายหญิงของผู้นำที่มีบทบาทในอดีตวันนี้ ต้องเขียนถึง “สหายมวลชนพื้นฐานของพคท.ที่เป็นผู้ดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของแนวร่วมฯที่ไปร่วมกับพคท. เพราะ หากไม่มีพวกเธอ ชีวิตและงานของแนวร่วมและผู้นำของพคท. ที่มีแต่งานการเมืองการสู้รบ คงไปไม่ได้ “ การปฏิวัติจะสำเร็จ ต้องท้องอิ่ม นอนอุ่น สุขภาพแข็งแรง ฯลฯ “ ซึ่งเป็นผลงานของพวกเธอ : สหายพี่เลี้ยง “นักศึกษาปัญญาชนและแนวร่วมฯ ที่เข้าไปร่วมกับพคท.ในฐานที่มั่นและเขตจรยุทธ์ภาคต่างๆทั่วประเทศ คงได้รู้จัก ได้กินได้อยู่ได้ร่วมสู้รบ กับพวกเธอ มากันแล้วทั้งนั้น ล้วนมีภาพแห่งความประทับใจที่มิรู้ลืมเลือน ส.สุข ชมจันทร์ ขอเล่าให้ ท่านที่ไม่ได้มีโอกาสเข้าไปร่วมทำการปฏิวัติในเขตชนบทหลัง 6 ตุลา 19 ได้เห็นภาพ
ที่สำนักแนวร่วม A30 นอกจากมีผู้นำสำนัก ผู้รับผิดชอบ จัดตั้ง ซึ่งเป็นชาวพรรคแล้ว ยังมีทหารทปท. แล้ว ยังมีสหายหญิงชาย ที่เป็นพี่เลี้ยง ที่คอยดูแล และทำทุกอย่างให้กับพวกเรา เอาชื่อของพวกเธอก่อน : สหายกู๊ด ส.โต้ลม ส.นิ่ม ส.แสด ส.สมปอง ส.สาคร ส.เฟือง ฯลฯ ส่วนสหายชาย มี สหายประกิจ ส.เกรียง ส.แวว ส.สุธรรม ส.สนาน ส.เนื่อง ส.ยี่ ส .กอง ฯลฯ เรามาดูงาน ซึ่งคือบทบาทและหน้าที่ของพวกเธอ ( และเขา ) หน้าที่หลัก คือ การดูแลชีวิตความเป็นอยู่ ทั้งหมดของแนวร่วม ให้สามารถปฏิบัติงานการเมืองได้สมบูรณ์
1. ที่อยู่ อาจจะเป็นสำนักงาน ที่มีลักษณะถาวร หรือ ที่พักชั่วคราว กรณีการไปทำงานช่วงสั้นๆที่พัก สร้างขึ้นง่ายๆ จากไม้ไผ่ มุงจากหรือสังกะสี ( กรณีเป็นฐานที่มั่นในประเทศหรือแนวหลังของมิตรประเทศ) โรงอาหาร ห้องเรียน ห้องครัว ห้องหมอ ห้องพักนั่งเล่น สนามเล่นกีฬาออกกำลังกาย ฯลฯ สหายแนวร่วมและสหายนำ จะมีที่พักแบบเป็นกิจลักษณะเป็นสัดส่วนของตนเอง ทั้งโสดและมาเป็นคู่ มีเตียงหรือแคร่ไม้ไผ่ ขนาดกะทัดรัด สร้างบนพื้นดิน ที่ถูกทุบให้แป้นพื้นรียบ ไม่มีตู้เสื้อผ้า ไม่มีห้องน้ำเฉพาะ เราต้องมาอาบน้ำที่สระ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นธรรมชาติ เป็นสถานที่ร่วม มาคุยมาเล่นกันอย่างสนุกในเวลาอาบน้ำ แต่การแปรงฟัน ล้างหน้า ก็มีอ่างหรือกะมามังเล็กๆ อยู่ภายใน เสื้อผ้า ก็เป็นชุดทหาร มีคนไม่กี่ชุด บรรจุในเป้ เพื่อเป็นการเตรียมพร้อม สามารถโยกย้ายเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว หากมีศัตรูหรือสปายสายลับบุกเข้ามา ผ้าห่มก็คนละผืน เวลาหน้าหนาว อุณหภูมิจะต่ำใกล้ติดลบ ทางพรรคจะมีเสื้อโค้ชใหญ่และหมวกคลุมหูที่เราเคยเห็นในจีนหรือรัสเซียเขาสวมใส่กันในฤดูหนาว มันทำให้เราตัวใหญ่ขึ้นกว่าปกติมากพอควร เรื่องหนึ่ง ที่สหายสุข ชมจันทร์ ไม่สามารถบอกได้ คือ “ สหายแนวร่วมที่ไปกันเป็นคู่ เขานอนกันอย่างไร “แต่รู้ว่า “ เขาคงอุ่นกว่าเรา ที่เป็นชายโสด ในช่วงตลอด 6 ปี ที่อยู่ในป่าและแนวหลัง แต่เราก็มีวิธีช่วยเพิ่มความอุ่นในยามหนาวจัด คือ มีถาดเหล็กหรือสังกะสี ที่ใส่ถ่านร้อน แล้วเอาขี้เถ้ากลบ ให้ความอุ่นได้อย่างดี และมีส่วนทำให้เรารอดตายจากความหนาวเหน็บ อยู่มาได้ทุกวันนี้
2. อาหารการกิน ที่มีพี่เลี้ยงสลับกันทำหน้าที่แม่ครัว จัดหาอาหาร การนำมาปรุง อาหารที่สำนักแนวร่วม ส่วนหนึ่งมาจากมิตรประเทศ หมูกระป๋อง ผักดอง ฯลฯ และไก่เป็ดหมู ที่เลี้ยงเองฯ อาหารสด ผักจากการปลูกหรือหาแถวราวป่า ต้นไม้พืชผลต่างๆ และการล่าสัตว์ เก้งกวาง หมูป่า สัตว์ป่า ฯ
ช่วงที่ว่าง สหายแนวร่วมบางคนสนใจไปล่าสัตว์ เช่น ส.ชัยชนะ ( ธีรยุทธ บุญมี ) สมัคร ชาลีกุล ฯลฯ และเป็นกรณีพิเศษ เมื่อสหายไกรสีห์ไปติดต่องานการเมืองกับมิตรคนไทยตามเขตชายแดนไทยลาว ขากลับมาจะมีอาหารพิเศษ ที่เราเคยกินกันเมื่อครั้งอยู่เมือง นำมาให้พวกเราได้ชิมรสชาติ อย่างอร่อยปาก มีเรื่องขำที่เล่าได้ตลอด คือ ปกติ ในตอนค่ำ บางมื้อจะมีการต้มมันสำปะหลังกับน้ำตาล ซึ่งเรากินกันจนเบื่อ จนทำให้มิตรสหายแนวร่วมหลายคน ขอบาย โดยใช้ภาษาว่า “ แปรงฟันแล้ว สหาย “คืนนั้น สหายไกรสีห์กลับมาถึงสำนักแนวร่วมตอนดึก โดยมีของหวานพิเศษจากห้างดังในเมืองติดมาด้วยสหายเริง ( อ.ผสม เพชรจำรัส ) เมื่อถูกชวนมาร่วมฯ ก็ใช้ประโยคนี้ “ แปรงฟันแล้ว สหาย “ แต่เมื่อมีคนไปบอกว่า “ มิใช่มันฯต้มอย่างเคย “ จึงมีศัพท์ใหม่ว่า “ ไม่เป็นไร แปรงใหม่ก็ได้ “ 555
3. การดูแลรักษาพยาบาลพวกเรา โดยพวกเธอส่วนหนึ่ง ได้ไปเรียนฝึกเป็น “พยาบาลแดง “ เป็นผู้ช่วยหมอและการเฝ้าดูแลสอบถาม ชีวิตและสุขภาพของแนวร่วม “ สหาย สบายดีไหม เป็นอะไรหรือเปล่า “ มิตรสหายที่เข้าป่า หากอยู่แนวหน้า คือในประเทศ “ มักจะเป็นไข้มาเลเรีย “ แต่อยู่แนวหลัง จะเป็นกันน้อย อาจจะเป็นเพราะ ไม่มีเชื้อ และส่วนใหญ่ยังหนุ่มแน่นแข็งแรง และมีเวลาออกกำลังกาย เพราะเน้นงานการเมือง มีเรื่องขำสนุกๆบางเรื่อง คือ สหายแนวร่วมในช่วงหน้าหนาว จะเดินผ่านหน้าห้องยา ซึ่งหมอไพร ดูแลอยู่ มิใช่ขอยาแก้ไข้ แต่เป็นยาแก้หนาวคือ “ เหล้าดีกรีแรงคนละเป็ก “ เพื่อให้อุ่น นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่รู้กันดี ที่เป็นหนักกว่าใคร ก็คือ สหายไกรสีห์ (ไขแสง สุกใส ) ที่มีเรื่องสายตาและสุขภาพ ต้องไปรักษาที่คุนหมิง และต้องไปรักษาที่โรงพยาบาลเซียงไฮ้ อยู่หลายเดือน และก็ได้สหายสุข ชมจันทร์ ตามไปดูแล ( เพราะโสด) เรื่องนี้ ก็มีประเด็นการเมืองอยู่หน่อย คือ ทางจัดตั้งพคท. ต้องมาขอร้องให้สหายสุข ไปทำหน้าที่นี้เพราะส่วนใหญ่ พวกกเราอยากออกแนวหน้าไปสู้รบมากกว่าไปแนวหลัง แต่สหายสุข รับด้วยความยินดี เพราะเป็นโอกาสสำคัญ ที่จะได้ไปดูชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนจีน และชาวพคจ. ( พรรคคอมฯจีน ) ว่า “ หลังการปลดปล่อยแล้ว ประชาชนและประเทศของเขา เป็นอย่างไรบ้าง เพื่อนำมาใช้กับประเทศไทย
4. งานลำเลียง อันเป็นงานสำคัญอย่างหนึ่ง คือ การเดินทางไปรับส่
5. สัมภาระอาหาร เครื่องใช้ไม้ซอย อุปกรณ์ที่จำเป็น หรือการไปรับส่งสหายฯ ( ช่วงสหายแนวร่วมเดินทางมาถึง และไปส่งสหายออกแนวหน้า)ซึ่งระยะทางมืใช่ใกล้ๆ ( เพราะ จุดที่รับของกับพี่พัก จะอยู่ห่างกันหลายสิบกิโลเมตร เพื่อรักษาความปลอดภัย)เส้นทาง ก็มิใช่ทางราบเรียบ แต่เป็นป่าเขา เนินไพร่ ลุยน้ำ ฯลฯ และต้องแบกหรือลำเลียงของและคน ฯลฯ
ความยากลำบาก และการทำหน้าที่ในทุกเรื่อง แม้การลำเลียงก็มีความสำคัญ ซึ่งต้องปฏิบัติให้บรรลุ เพลงทหารลำเลียง
ยอดเขาภูพานสูงตระหง่านยอดยืนทะนง เขตแคว้นแดนดงสูงสลับซับซ้อนลำไพร ห้วยน้ำลำธารไหลผ่านหนทางแสนไกล ยากเย็นไม่เคยหวั่นไหว ปักใจสู้ทนลำเลียง เหงื่อไหลโทรมกายเช้ายันบ่ายทั้งคืนและวัน แดดฝนทนทานสู้ไม่หวั่นชายหญิงพร้อมเพรียง พรรคและประชาให้เรามาขนส่งเสบียง แนวรบด้านการลำเลียง จะหยัดยืนไม่มีท้อใจ6. งานการศึกษา : สหายพี่เลี้ยง ที่จะเข้ามาทำงานที่สำนักแนวร่วม ต้องมีการเมืองที่ดี โดยผ่านการเข้าโรงเรียนการเมืองและการทหาร จนจบหลักสูตรขั้นต้น และมาศึกษาในเรื่องอื่นๆต่ออีกเพราะพรรคฯ ถือว่า การศึกษาคือการเรียนรู้ตลอดชีวิต รวมทั้งการรับรู้สถานการณ์การเมืองในปัจจุบันและเป็นการสร้างความสำนึกและการตื่นตัวตลอดเวลา อีกด้านหนึ่งทางจัดตั้ง ก็จะได้ใช้การศึกษายกจิตสำนึกและปรับทัศนะคติของสหายพื้นฐานให้เข้มข้นอยู่ตลอดเวลา 7. งานการเมือง เป็นเรื่องที่สำคัญและเป็นหัวใจสำคัญอย่างหนึ่งของสหาย ถึงมีคำขวัญองพรรคว่า :“งานการเมืองเป็นหัวใจ เป็นเครื่องชี้ขาดการแพ้ชนะ “ หากการเมืองดีเหนือกว่าศัตรู เราก็จะกุมเป็นฝ่ายได้เปรียบตรงกันข้าม หากงานการเมืองแย่หรือไม่ดี สหายก็จะเสียขวัญ จิตตก อาจจะออกไปยอมจำนนแก่ศัตรูและพ่ายแพ้เพราะ “ ทางการฯ มีการปฏิบัติการจิตวิทยามวลชนตลอด , และเรียกร้องให้ “ผู้หลงผิด” กลับบ้าน “ นี่คือ การต่อสู้ทางการเมืองหรือปฏิบัติการจิตวิทยามวลชน 8. งานการทหาร เป็นหัวใจสำคัญของพรรค แต่ต้องมีงานการเมืองนำ “ การเมืองนำการทหาร “ ทหารของพคท. คือ กองทัพปลดแอกประชาชนแห่งประเทศไทย ( ทปท.) เป็นหนึ่งใน แก้ว 3 ประการ คือ 1. พรรค 2. กองทัพ ( ทปท.) และ 3. แนวร่วม งานของพรรคฯ เติบโตขึ้นมาก หลังเหตุการณ์ 6 ตุลา 2519 โดยเฉพาะงานแนวร่วมฯ ที่นอกจากแสดงออกโดยการที่นักศึกษาปัญญาชนนายทุนน้อยนายทุนชาติเข้ามาร่วมต่อสู้ในป่าแล้ว การหนุนช่วยจากคนในเมืองและคนไทยในต่างประเทศ มีอย่างมากมาย ในเรื่องเสบียงอาหารยา ทุน หนังสือ ฯลฯ ที่สำคัญคืองานการเมือง ที่ทำให้ขวัญกำลังใจของประชาชนและพคท. คึกคักเร่าร้อนขึ้นอย่างมาก ขณะเดียวกัน ก็ทำให้ทางการฯ หวั่นวิตกอย่างมากรวมทั้งความสะส่ำละสายของคนในเมือง ที่ไม่แน่ใจในอนาคตของตนเองและรัฐบาล ทำให้มีคนออกไปต่างประเทศ ในช่วงนั้นสูงมาก ผสมกับความเชื่อเรื่องทฤษฎีโดมิโน “ เมื่อเวียดนามเขมรลาว ปลดปล่อยแล้ว “ ต่อไปคือไทย การทหารของพรรค นอกจากจะมี ทปท.แล้ว ยังมีทหารบ้าน ( แทรกซึมแฟงตัวอยู่ในหมู่บ้าน) คอยหาข่าวฯ และการนำพาคนเมืองแนวร่วม ที่จะเข้าป่ามาสู่ฐานที่มั่น และนำพาสหายแนวร่วมไปปฏิบัติงานในเขตงานอื่นฯ 9. ทัศนะชนชั้น ชนชั้นกรรมาชีพ ของพรรคคอมมิวนิสต์ และพรรคลัทธิมาร์ซเลนินความคิดเหมาเจ๋อตงเรื่องนี้ ที่ได้ยกขึ้นมาพูดถึง เพราะพคท. เน้นมากในเรื่องทัศนะทางชนชั้น โดยถือว่า “ ชนชั้นกรรมาชีพ เป็นชนล่างสุดถูกกดขี่มากที่สุด จึงต่อสู้มากที่สุด รองมาคือ ชนชั้นชาวนา ส่วนนักศึกษาปัญญาชน มีลักษณะโลเลแบบนายทุนน้อยสหายพี่เลี้ยงที่มาอยู่สำนักแนวร่วมฯ ต้องมีทัศนะชนชั้นแจ่มชัด มีจิตใจรับใช้ประชาชนขึ้นต่อพรรคจัดตั้งฯและเท่าที่สังเกต ส่วนใหญ่จะเป็นลูกหลายของสหายนักปฏิวัติในชนบท ที่จะมีความซื่อสัตย์ภักดีต่อพรรค ทั้งหมดนี้ เป็นการประมวลอย่างคร่าวๆ จากการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับสหายพี่เลี้ยงที่สำนักแนวร่วมและฐานที่มั่นภูพานที่มีสหายบรรจง สหายมุกดา ฯลฯ ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นชนชาติส่วนน้อย โซ่และภูไท ซึ่งทางพคท.ได้ไปจัดตั้งไว้ ในแง่ของความรู้สึกของชาวแนวร่วมอย่างพวกเรา จะประทับใจและชื่นชมยกย่องสหายพี่เลี้ยงหญิงอย่างมาก พวกเธอ ทำงานรับใช้บริการพวกเราอย่างดี อย่างเต็มใจ ทั้งจากทำตามพรรคและจัดตั้ง และจากพวกเราที่เคารพเธอ “ งานหนักเอาเบาสู้ ดูแลพวกเราอย่างดี ไม่มีบ่นหรือไม่พอใจ เพราะพรรคสอนไว้ ว่านี่คือ งานและหน้าทีสำคัญ “สหายสุข จะเป็นคนหนึ่ง ที่มีความเป็นกันเองและเคารพพวกเธอ อย่างจริงใจ และก็ได้รับความรู้สึกที่ดีตอบกลับ ในยามที่ป่วยเป็นไข้มาเลเรีย ก็ได้พยาบาลหญิงดูแล ฉีดยาเข้าเส้น มีผิดมีถูกบ้าง จนมีรูพุนเต็มแขนซ้ายชวาฯ และน้ำหนักตัวจะลดไปอย่างมาก ตัวผอมคอยาว มือไม้อ่อน ไม่มีแรง มีแต่ใจที่พยายามกินยารักษาตัวให้หายโดยเร็ว ชีวิตนี้ ได้เห็นสิ่งที่งดงามมามาก โดยเฉพาะในชนบทกับสหายหญิงมวลชนพื้นฐานเหล่านี้ จักไม่มีวันลืมงานการเมือง ความเข้าใจโลกเข้าใจสถานการณ์การต่อสู้ เธอไม่เก่งเท่า แต่หัวใจของเธอใหญ่เต็มหัวใจไปตลอดกาล