สถาพร ศรีสัจจัง พร้อมๆกับข่าวการหนีศาลของอดีตนายกรัฐมนตรี นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ก็มีข่าวอื่นแทรกขึ้นมาขวางพอให้เป็นน้ำกระสายยา นอกจากเรื่องคดีข้าวจีทูจี.ของคุณบุญทรง เตริยาภิรมย์ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพานิชย์ กับคุณภูมิ สาระผล อดีตรัฐมนตรีช่วยฯยุคเดียวกัน กระทรวงเดียวกัน ที่ศาลฎีกาฯฝ่ายนักการเมืองสั่งให้มาฟังคำตัดสินในวันเดียวกันกับคดีจำนำข้าวของอดีตนายกฯยิ่งลักษณ์ (และศาลพิพากษาให้จำคุกกันไปคนละหลายปีเป็นที่เรียบร้อย) หลังจากนั้นไม่กี่วันก็มีคดีกรณีที่ดิน “อัลไพน์” (ที่ดินวัดซึ่งแปรสภาพกลายเป็นสนามกอล์ฟและหมู่บ้านจัดสรรขนาดใหญ่ จนทำให้หลายใครในขบวนการเขมือบที่ดินวัดดังกล่าว กลายจาก “เศรษฐี” เป็น “มหาเศรษฐี” หรือ “อภิเศรษฐี” ไปเรียบร้อยกันหลายคนแล้ว) ซึ่งเรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับพรรคเพื่อไทยเช่นกัน เพราะคนที่ถูกศาลตัดสินลงโทษให้ติดคุก 2 ปี คือคุณยงยุทธ วิชัยดิษฐ อดีตหัวหน้าพรรคเพื่อไทย ที่ใช้อำนาจเมื่อครั้งยังเป็นรองปลัดกระทรวงทหาดไทย(บังเอิญวันที่ใช้อำนาจได้รักษาการเป็นปลัดกระทรวง) เปลี่ยนคำสั่งของอธิบดีกรมที่ดินขณะนั้นในเรื่องที่ดินบริจาคให้วัดของนางเนื่อม(รายละเอียดเรื่องนี้หาอ่านกันเองนะ) นอกจากเรื่องพวกนี้แล้วก็เป็นเรื่องของ “บอส กระทิงแดง” หนีคดีครบห้าปี ทำให้ 4 คดีที่ถูกสั่งฟ้องหมดเวลาลง เหลืออยู่อีกเพียงคดีเดียว เร่ร่อนครื้นเครงกินเหล้ายาปลาปิ้ง อยู่ตามแถบเมืองนอกเมืองนาทั่วโลก ให้สำนักข่าวระดับโลกอย่าง เอ.พี. มีงานทำอีกสัก 10 ปี ก็พ้นคดี แป๊บเดียวเอง!สำหรับลูกหลานอภิมหาเศรษฐีที่มีเงินใช้เท่าไหร่ก็ไม่หมด ยังไงตำรวจไทยก็คงหาตัวไม่เจอหรอก! ต่เรื่องที่ไม่มีใครคิดว่าจะ “ฮอตฮือ” ขึ้นแทรกก็เกิดแทรกขึ้นจนได้ เรียกว่าร้อนจนวงการวรรณกรรมเมืองไทยอันแสนจะแคบ และไม่ค่อยมีใครสนใจมาก่อนกลายเป็น “ฮอตอิสชิ้ว” ไปได้ นั่นคือเกิดเรื่อง “กลอนคำผวน” ที่เกี่ยวกับอาการป่วยเรื่องหูๆของคุณยิ่งลักษณ์ ชินวัตร อดีตนายกฯคนสวยที่เป็นหนักเสียจนถึงขั้นเธอมาฟังคำตัดสินของศาลไม่ได้นั่นแหละ คนที่ทำให้เกิดเรื่องนี้คือ รองศาสตราจารย์ ดร. ธัญญา สังขพันธานนท์ หรือที่วงการนักเขียนนักกวีรู้จักกันในนาม “ไพฑูรย์ ธัญญา” นักเขียนซีไรต์และศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์หมาดๆนั่นไง หลังทราบข่าวเกี่ยวกับเหตุผลการณ์หนีศาลคดีจำนำข้าวของท่านอดีตนายกฯ อาจารย์ในฐานะนักกลอนเก่าก็คง “คันกึ๋น” หรือเกิด “มือลั่น” หรือเปล่า?เลยโพสต์ความเห็นเกี่ยวกับโรคของท่านอดีตนายกฯออกมาเป็นกลอนคำผวน(คงติดนิสัยนายหนังตะลุงปักษ์ใต้ทั่วไป?) ลงเฟซบุ้คตามยุคสมัย! ผลคือพลาด! กลายเป็น “เหยื่อแห่งความเกลียดชัง” ไปในวินาทีนั้นนั่นเอง! ผลก็คือเจอข้อหาฉกาจฉกรรจ์ทั้งเรื่องกดขี่ทางเพศ ทั้งเรื่องเหยียดหยามเพศแม่แบบหยาบช้าลามกจกเปรตอะไรไปโน่น เรื่องนี้หลังอาจารย์ธัญญาตกเป็นจำเลยทางความคิดคนกลุ่มหนึ่งแล้ว มีหลายคนออกมาแสดงความเห็น ที่น่าสนใจและควรให้เครดิตที่สุด เพราะมีสติ คือบทความของคุณจำลอง ฝั่งชลจิตร สมาชิกวงวรรณกรรมร่วมสมัยของไทยคนสำคัญอีกคนหนึ่ง ดูเหมือนจะลงในหนังสือพิมพ์ “คม ชัด ลึก” สักวันที่ 1 กันยายน ประมาณนั้นหละมั้ง? ผมเองได้อ่านแล้วก็ทำให้พอรู้ขึ้นว่า ทำไมพระพุทธองค์จึงทรงเทศนาเรื่อง “อปริหายธรรม” และทำไมจึงทรงชี้ว่า “อคติ 4” นั่นแหละคือที่มาของความแตกแยก และความทุกข์ของมนุษย์ ทั้งยังพอเห็นขึ้นบ้างว่า “ธรรมโลกบาล” หรือพรหมวิหาร4” ในพระพุทธศาสนาของแท้นั้นสำคัญกับคนยุคนี้แค่ไหนอย่างไร !!! ขอบคุณ จำลอง ฝั่งชลจิตร ที่ช่วยชี้ทางแห่งปัญญาในครานี้ !