เลือกเบอร์ ?

การเลือกตั้งผู้แทนราษฎรไทยนั้น จะเลือกคนหรือเลือกเบอร์ที่จับฉลากได้ ? ถ้าจะเลือกคน ก็ไปอ่านหน้าคูหาเลือกตั้งว่า คน ๆ นั้น ติดเบอร์อะไร แล้วจำไว้ เดินเข้าไปกาเบอร์นั้นในคูหา มีข้อแย้งว่า เป็นเรื่องยุ่งยากสำหรับประชาชน แต่คนเราไม่ใช่กบ จะเลือก “นาย” ไปปกครองตนเองสักที จะไม่ยอมยุ่งยากคิด และจดจำบ้างเลยหรือ ? ก็มีเสียงแย้งว่า คนไทยอ่านหนังสือไม่ออกมากมาย จะไปอ่านชื่อผู้สมัครเป็น สส. ได้อย่างไร..... กับเสียงบอกว่า สังคมไทยเป็นสังคมคนแก่ คนแก่อ่านชื่อจำเบอร์ลำบาก.... อ้างกันอย่างนี้ก็ทำนองเดียวกับเมื่อร้อยปีก่อนอ้างว่า คนไทยยังด้อยการศึกษา ยังไม่พร้อมจะมีการเลือกตั้ง คนไทยก็ผ่านเลือกตั้งกันมาไม่น้อย นับตั้งแต่เลือกตั้งหัวหน้านักเรียนในโรงเรียน เลือกตั้งผู้บริหารตำบล ไปจนถึงเลือกตั้งทั่วไปเลือกผู้ปกครองมากดขี่ขูดรีดตัวเอง.......... ทำมาแล้วหลายแบบ แต่จุดที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงคือ “เลือกเบอร์” ไม่มีเบอร์บอก คนไทยจะเลือกตั้งไม่เป็นเช่นนั้นหรือ ? ถ้าคนตั้งคำถามนี้ หันไปเห็นสายตาคาดคั้นของคนรอบข้างแล้ว ก็คงจำยอมรับว่า “ไม่มีเบอร์ไม่ได้” การเมืองมันเรื่องของเงิน... สมัยนี้คนที่ไม่ได้เป็นเศรษฐีมีเงินหลายล้านนั้นเกือบจะเรียกได้ว่าไม่มีหวังจะมาเป็น ส.ส. เลยทีเดียว เพราะเหตุว่าจะไม่มีทุนรอนพอที่จะมาใช้ในการเลือกตั้ง สภาผู้แทนราษฎร วุฒิสภา เหมือนเป็นแค่ “สโมสรเศรษฐี” เท่านั้นเอง การเมืองไทยเราเคยเดินเส้นทางอุดหนุนให้ “พรรคการเมือง” แข็งแรง แล้วจะทำให้การเมืองดีได้เอง คนไทยส่วนไม่น้อย ก็ปักใจเชื่อไปแล้วว่า การเสริมความเข้มแข็งให้กับพรรคการเมือง เสริมความเข้มแข็งให้เกิดการเมืองแบบสองขั้วพรรคใหญ่ จะทำให้ระบอบประชาธิปไตยไทยเจริญรุ่งเรือง แต่ก็มีคนไม่น้อยไม่ชอบ ที่จะมีตัวเลือกเพียงสองทางเลือกแบบคนอเมริกัน คือจะเลือกผู้นำจากพรรคเดโมแครตหรือพรรคริพับลิกันเท่านั้น ส่วนเมืองไทยก็อาจจะมีทางเลือกเพียงสามพรรคเท่านั้น ! คิดเลือกตามชื่อคน มันคงไม่ลำบากกว่ารู้จักแค่ “เบอร์” มากนักหรอก