เพื่อนบ้านบ้านเรือนเคียงกันใกล้ชิดกัน ถ้าความสัมพันธ์ดี วยเหลือเกื้อกูลกัน ทุกฝ่ายก็สันติสุข แต่ตามธรรมชาติมนุษย์ มันก็ต้องมีจุดอ่อนเรื่องเล็กเรื่องน้อยที่อาจก่อเป็นเหตุให้ผิดใจบาดมางกันได้บ้างพยายามอย่าให้มันเกิดขึ้นเลย เพราะพื่อนบ้านกันนั้น ยกบ้านหลีกย้ายไปที่อื่นไม่ได้ ต้องอยู่ด้วยกันไปจนกว่าโลกจะแตก !
ยิ่งเป็นระดับประเทศเพื่อนบ้าน ปัญหายิ่งสำคัญ เพราะถ้ากระทบกระทั่งแล้ว ผลสะเทือนด้านลบมันมีมาก ทั้งในส่วนปัญหาภายในแต่ละประเทศ ปัญหาระหว่างประเทศคู่พิพาท ปัญหาระหว่างประเทศใหญ่ที่เป็นพี่เลี้ยงอยู่เบื้องหลัง ปัญหาพรมแดนระหว่างลาวกับกัมพูชาที่จังหวัดสตรึงเตรงหรือเชียงแตงจบลงได้ด้วยการเจรจาแล้ว เป็นเรื่องีที่ต้องยินดี ละขอสนับสนุนให้ใช้วิธีแก้ปัญหาด้วยสันติวิธี บางท่านอาจจะแปลกใจว่า กัมพชาฮึ่มฮ่ำจะรบกับลาวได้อย่างไร ? เรื่องนี้ก็ต้องโทษฝรั่งเศสเจ้าอาณานิคม ที่สร้างปัญหาทิ้งไว้ย้อนประวัติศาสตร์สักเล็กน้อยก่อน ยุคต้นของการก่อตั้งอาณาจักรเจนละนั้น พื้นที่ฐานอำนาจของเจนละคือ “ลุ่มแม่น้ำมูล-แม่น้ำโขง” พูดง่าย ๆ ก็คือแถบอุบลราชธานีนั่นเอง จากแถบนั้น “เจ้าชายจิตรเสน” วีรบุรษผู้มีส่วนสำคัญที่สุดในการก่อตั้งอาณาจีกรเจนละ ได้ขยายอำนาจไปหลาบทาง ทางหนึ่งลงไปตามแม่นำโขง ชัยภูมิสำคัญชัยภูมิแรกที่ตั้งเมืองคือเชียงแตงหรือสตรึงเตรง บริเวณที่แม่น้ำเซกองสบกับแม่น้ำโขง โบราณสถานสำคัญคือ “ธาราบริวัตร” (น้ำวน) ต่อไปโอรสของ “จิตรเสน” ชื่อ “อีศานวรมัน” ขยายอำนาจลงใต้ต่อไป ปราบได้อาณาจักรฟูนั้นทั้งหมด ตั้งราชธานีชื่อ “อีศานปุระ” ที่ “สมโบร์ไพรกุก” ปัจจุบันคือจังหวัดกำปงธม แล้วอีกห้าร้อยปีต่อมาจึงเกิด “นครวัด”
ต่อมาเมื่อเกิดอาณาจักรล้านช้างแล้ว เมืองเชียงแตง เป็นเมืองสำคัญในแคว้นจำปาศักดิ์ แต่เมื่อฝรั่งเศสใช้กำลังบุกยึดครองเวียดนาม , กัมพูชา และบีบบังคับยึดลาวด้วย เชียงแตงตกอยู่ในปกครองของฝรั่งเศส และในที่สุดฝรั่งเสศ - เจ้านายอาณานิคม ตัดพื้นที่เชียงแตงไปขึ้นกับกัมพูชา ปัญหาจึงเริ่มตรงนี้
มาถึงวันนี้ ลาวกับกัมพูชายังตกลงเรื่องพรมแดนบริเวณนั้นกันไม่ได้ เมื่อเดือนเมษายน ทางกัมพูชาอ้างว่า มีทหารลาวข้ามพรมแดนเข้าไปในเขตประเทสกัมพูชาประมาณ 30 คน แล้วไม่ยอมออกไป มาวันที่ 10 สิงหาคมนี้ จู่ ๆ สมเด็จฮุนเซน ก็สั่งเคลื่อนกองทัพห้าพันนายขึ้นไปชายแดนสตรึงเตรง-ลาว ประกาศว่าจะขับไล่ทหารลาว นั่นเป้นคืนที่ชาวอาเซียนห่วงกังวลกันมาก แต่แล้วผู้นำของกัมพูชากับลาวก็เจรจาตกลงกันได้สำเร็จ คือทหารลาวถอนตัวและทางฝ่ายกัมพูชาหยุดการก่อสร้างถนนไว้ก่อน
ประเด็นนี้ทำให้เราพอจะเข้าใจได้ว่า ประเด็นของปัญหาน่าจะอยู่ที่ “ท่าที” ในการพัฒนาพื้นที่ กล่าวคือทางกัมพูชาคงจะเร่งรุดเดินหน้าพัฒนาพื้นที่ จุดหมายแรกเพื่อขยายการท่องเที่ยวทางสากล เพราะมีปราสาทธาราบริวัตรเป็นหมุดมายสำคัญพอ ๆ กับที่สมโบร์ไพรกุกซึ่งได้เป็นมรดกโลกไปแล้ว นอกจากนั้นยังเป็นแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติแม่น้ำโขงที่ดีเด่นอีกด้วย จุดหมายที่สองคงจะมีเรื่องบ่อนคาสิโนเป็นตัวดึงดุดนักท่องเที่ยวไทยด้วย การเร่งพัฒนาชายแดนของกัมพูชานี้ คงจะยังไม่ได้ตกลงร่วมมือกับทางลาว จึงเกิดกรณีทหารลาวเข้าไปขัดขวางการสร้างถนน
อย่างไรก็ตาม เราขอให้ทั้งสองประเทศจงยึดมั่นหนทางแก้ไขปัญหาอย่างสันติ เพราะเรื่องพรมแดนนั้นมันยาวหลายพันกิโลเมตร ดรื่องราวมันหยุมหยิม ควรรีบปักปันพรมแดนกันให้สมบูรณ์ก่อน