มีเสียงบ่นว่าคนต่างด้าวกลายเป็นพ่อค้าแม่ค้าตามแผงกันมากขึ้น บางรายยกระดับเป็นเจ้าของกิจการ เป็นช่างฝีมือ นี่ก็เป็นการพัฒนายกระดับชีวิตความเป็นอยู่ของมนุษย์ทุกคน ถ้ามีโอกาสทุกคนก็คงไม่อยากเป็นกรรมกรขายแรงงานไปจนแก่ตายแน่นอน แต่ทำไมหลายๆ คนก็ยังลำบาก มีแต่แรงงานแลกข้าวเท่านั้นนี่เป็นทั้งปัญหา "โอกาสในสังคม" ซึ่งมีรากฐานจากปัญหาโครงสร้างทางสังคม และปัญหา "ปัจเจกด้วย"สำหรับปัญหาโครงสร้างทางสังคมนั้น ก็มีความพยายามจะพัฒนาแก้ไขกันมาตลอดโดยภาคเอกชนเป็นตัวผลักดันหลัก แต่การแก้ไขโครงสร้างทางสังคม ลดความเหลื่อมล้ำนั้นมันยาก ต้องใช้เวลาเป็นชั่วชีวิตคน เราก็เรียกร้องให้ภาครัฐใส่ใจกับปัญหาเหล่านี้มากขึ้น เรียกร้องธุรกิจภาคเอกชนให้คำนึงถึงความเข้มแข็งของสังคมองค์รวมกันมากขึ้น เปลี่ยนความคิดที่มองว่า "แรงงาน" เป็นเพียงทุน มามองว่าแรงงานคือผู้ร่วมหุ้น และถ้ายกระดับฐานะผู้ใช้แรงงานได้ ตลาดภายในประเทศจะเติบโตขึ้นอีกมากความมั่งคั่งอย่างทั่วถึงก็จะเกิดขึ้น สำหรับปัญหาทางปัจเจกนั้น อันที่จริงเมืองไทยได้สร้างเงื่อนไขให้คนมีโอกาสเข้าถึงการศึกษาเรียนรู้ได้ค่อนข้างดีทีเดียวแต่เรารู้สึกว่า ความใฝ่รู้ของเด็กไทยโดยภาพรวมยังอ่อนอยู่ทุกวันนี้การแข่งขันทำมาหากินในสังคมสูงขึ้นทุกที ไม่ว่าจะอาชีพอะไร ทุกคนจำเป็นต้องพัฒนาความสามารถของตนเอง นั่นคือต้อง "เรียนรู้" ตลอดชีวิตแหล่งเรียนรู้ก็มีมากขึ้น โอกาสที่จะเข้าถึงก็มีมากขึ้น ตัวอย่างเศรษฐีที่เกิดจากการอ่านหนังสือเล่มเดียวแล้วเปลี่ยนแนวคิดพัฒนาตนเองจนสำเร็จได้ ก็มีไม่น้อย ดูจากแรงงานต่างด้าวที่เขาพัฒนาจนเป็นเจ้าของกิจการในเมืองไทย ก็มีไม่น้อย ดังนั้นเราจึงขอเรียกร้องคนไทยให้เห็นความสำคัญของการเรียนรู้ สร้างสังคมไทยให้เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ให้สำเร็จ แล้วสังคมแห่งการเรียนรู้คืออะไร? สังคมแห่งการเรียนรู้เป็นสังคมแห่งภูมิปัญญาตระหนักถึงความสำคัญความจำเป็นของการเรียนรู้ที่ทุกคนและทุกส่วนในสังคมมีความใฝ่รู้และพร้อมที่จะเรียนรู้อยู่เสมอการเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นและมีความต่อเนื่องเป็นปกติวิสัยในชีวิตประจำวันของคนทุกคนไปจนตลอดการสิ้นอายุขัยเป็นการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นได้ในทุกเวลาทุกสถานที่ของคนทุกคนในทุกสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม" การสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้หมายถึง การจัดกระบวนการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมให้บุคคลหรือสมาชิกในชุมชน สังคม เกิดการเรียนรู้ โดยผ่านสื่อ เทคโนโลยี สารสนเทศ แหล่งเรียนรู้องค์ความรู้ต่างๆ จนสามารถสร้างความรู้ ทักษะ มีระบบการจัดการความรู้ ระบบการเรียนรู้ที่ดี มีการถ่ายทอดความรู้และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันทุกภาคส่วนในชุมชน สังคม ทำให้เกิดพลังสร้างสรรค์ และใช้ความรู้เป็นเครื่องมือในการเลือก และตัดสินใจเพื่อแก้ปัญหา หรือพัฒนาได้อย่างเหมาะสม