ดูเหมือนว่า ประเทศไทยยังต้องใช้ “ยาแรง” กันต่อไป บนพื้นฐานของความไม่ประมาท การ์ดอย่าตก เพราะรัฐบาลไม่เสี่ยง ให้เกิดการแพร่ระบาดระลอกสอง ที่อาจเกิดการระบาดหนักและทำลายระบบสาธารณสุข
แต่แน่นอนว่า ภายใต้ “ยาแรง” ต้องมีคนเจ็บปวด และที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ ประชาชน
ดังนั้น หากจะให้คะแนนผลความสำเร็จในการควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 ที่กดตัวเลขผู้ติดเชื้อรายใหม่ให้ลดลงมาจนต่ำสิบนั้น ผู้ที่สมควรได้คะแนนมากที่สุด คือประชาชน
ประชาชนอดทนและทนอด
ประชาชนที่ทนอดอยากหิวโหย ไม่มีข้าวสารกรอกหม้อ หรือเศษสตางค์พอจะซื้อน้ำดื่มสักขวดเพราะตกงานกระทันหัน หรือขาดรายได้สะสม ทุนรอน สายป่านไม่พอประคับประคองให้ใช้ชีวิตได้ตามปกติ
ประชาชนที่ทนอดเพราะขายผลผลิตทางการเกษตรไม่ได้
ประชาชนที่ทนอดอยากจากภาระหนี้สินที่ดาหน้าเข้ามา หลังระบบการเงินล้มเหลว
ประชาชนที่ทนอดกลับบ้านไปหาพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ในช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา
ประชาชนที่ทนอดพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูงเพื่อผ่อนคลายจากภาระหน้าที่
ประชาชนที่ทนอดไปท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ และต้องเสียเงินไปกับการจองทริปท่องเที่ยวต่างประเทศที่วางแผนข้ามปี
ประชาชนที่ทนอดออกกำลังกาย สูดลมหายใจในสวนสาธารณะใหญ่ๆ
ประชาชนที่อดทนอยู่บ้านและออกจากบ้านเท่าที่จำเป็น
ประชาชนที่อดทนใส่หน้ากากอนามัย หน้ากากทางเลือก
ประชาชนที่อดทนพกเจลแอลกอฮอล์
ประชาชนที่อดทนล้างมือบ่อยๆ
ประชาชนที่อดทน เว้นระยะห่างจากผู้อื่น เข้าคิวรอต่างๆ โดยไม่แทรกคิว หรือปาดหน้ากัน
ประชาชนที่อดทนวางแผนการเดินทาง และเหลื่อมเวลาเพื่อหลีกเลี่ยงช่วงเวลาที่แออัดยัดเยียดกับผู้คน
ประชาชนที่อดทนพกถึงผ้าติดตัวเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสถุงพลาสติกร่วมกับผู้อื่น
ประชาชนที่อดทน แยกพาชนะส่วนตัวไม่ใช่ร่วมกับผู้อื่น ฯลฯ
สถานการณ์สร้างวีระบุรุษ ประชาชนทุกคนคือ “วีรบุรุษ”ในสงครามโควิดตัวจริง ที่ต่อสู้ด้วย “วินัย”ที่ถูกสร้างขึ้นอย่างกระทันหัน พิสูจน์แล้วว่า “ไทยทำได้”
ความ “ซื่อสัตย์” สะท้อนจากการเปิดเผยว่าตนเองติดเชื้อโควิด-19 ไม่ปกปิดข้อมูลของคนในวงการบันเทิง นำไปสู่การสอบสวนโรค การกักกันโรค และการเข้าถึงการรักษาอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่ “น้ำใจ” ของคนที่มีเหลือ ก็เผื่อแผ่ไปยังคนที่มีน้อยกว่า และขาดแคลน เกิดภาพผู้ใจบุญแจกอาหารและเงินให้กับผู้ยากไร้จำนวนมาก
ด้วย “วินัย” “ซื่อสัตย์” และ“น้ำใจ” เป็นอาวุธสำคัญสำหรับคนไทยในการฝ่าวิกฤติโควิด-19
เราขอคารวะจากใจ และเราหวังว่ารัฐบาลจะไม่ปล่อยให้วีรบุรุษต้องต่อสู้อย่างเดียวดาย เร่งเยียวยาและชดเชยให้เข้าถึง และทั่วถึงในเร็ววันด้วยเถิด