วันที่ 28 ธ.ค.68 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หลังจาก จ.สุรินทร์ ได้ประกาศแจ้ง ให้พี่น้องประชาชนเดินทางกลับภูมิลำเนาได้ ตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 28 ธันวาคม 2568 เวลา 12.00 น. เป็นต้นไป โดยมีข้อปฏิบัติและคำแนะนำสำคัญ 1. เดินทางด้วยความระมัดระวัง ขอให้ทยอยเดินทาง ไม่ต้องรีบเร่ง เพื่อลดการจราจรติดขัดและอุบัติเหตุ 2. กลับตามความสมัครใจ ท่านที่ยังไม่มั่นใจ หรือยังไม่ประสงค์จะกลับ สามารถพักที่ศูนย์พักพิงชั่วคราวต่อได้
3. เตรียมรับการเยียวยา ภาครัฐกำลังเร่งสำรวจความเสียหายในพื้นที่ เพื่อดำเนินการเยียวยาตามระเบียบราชการโดยเร็วที่สุด 4.ความปลอดภัยต้องมาก่อน หากพบเห็นวัตถุต้องสงสัยหรือระเบิดตกค้าง ห้ามแตะต้องเด็ดขาดให้รีบแจ้งฝ่ายปกครองหรือเจ้าหน้าที่เข้าเก็บกู้ทันที 5. ติดตามข่าวสารต่อเนื่อง หากมีเหตุฉุกเฉินเพิ่มเติม จะมีระบบแจ้งเตือนภัยทันที เพื่อให้อพยพกลับสู่พื้นที่ปลอดภัยได้ทันเวลา
พบว่าประชาชนตามศูนย์พักพิงชั่วคราวต่างๆ เริ่มเก็บสิ่งของขึ้นรถยนต์ส่วนตัวเพื่อเดินทางกลับบ้านเป็นจำนวนมาก แม้ต่างยังไม่มั่นใจและไม่เชื่อใจกัมพูชาอยู่ แต่ต่างเป็นห่วงบ้านและสัตว์เลี้ยง จึงรีบเดินทางกลับทันที หลังจาก จ.สุรินทร์ออกประกาศดังกล่าว โดยเฉพาะที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตสุรินทร์ อ.เมือง จ.สุรินทร์ ที่พบว่าประชาชนต่างเก็บสัมภาระสิ่งของใส่รถยนต์ส่วนตัวเตรียมเดินทางกลับเป็นจำนวนมาก เหลือเพียงบางส่วนเท่านั้นที่ยังไม่มั่นใจในสถานการณ์ และรอให้ครบ 72 ช.ม.ของการหยุดยิงก่อน
นางสำรวม อายุ 57 ปี ชาวบ้าน ม.17 บ้านไทยนิยมพัฒนา ต.บักได อ.พนมดงรัก จ.สุรินทร์ กล่าวว่า ตนเองอยากกลับบ้าน แต่ยังไม่มั่นใจและไม่เชื่อใจกัมพูชา ประกอบกับในหมู่บ้านซึ่งอยู่ใกล้กับปราสาทตาควาย พบจรวด BM-21 ตกใส่กว่าสิบลูก ไม่รวมพื้นที่ไรน่า สวนยางพาราและป่าอ้อย จึงรอให้เจ้าหน้าที่เจ้าตรวจสอบและเก็บกู้ในพื้นที่หมู่บ้านก่อน อีกทั้ง ต้องรอเผาศพเพื่อนบ้าน ที่เสียชีวิตด้วยโรคประจำตัวใน รพ.สุรินทร์ เมื่อคืนที่ผ่านมา เราอพยพมาด้วยกันก็ต้องรอส่งเพื่อนข้านขึ้นสวรรค์กันก่อน ใจจริงก็อยากกลับบ้านไปฉลองปีใหม่ แต่รอดูให้ครบ 72.ช.ม.ก่อน ขอเป็นกำลังใจให้กับทหารไทย เอาแผ่นดินไทยกลับมาให้หมด อย่ายอมเขมร เชื่อไม่ได้ ขอให้ปลอดภัยทุกราย ขอบคุณที่รักษาแผ้่นดินไทยไว้ให้คนไทยทุกคน
ไม่ต่างจากนางประยูร อายุ 62 ปี ชาวบ้าน ม.17 บ้านไทยนิยมพัฒนา ต.บักได อ.พนมดงรัก ที่รอกลับพร้อมกันและไม่เชื่อใจเขมร เช่นเดียวกับนายเมา ที่ยังไม่เชื่อใจกัมพูชา แต่จำเป็นต้องกลับเพราะเป็นห่วงสัตว์เลี้ยง ที่อดข้าวตายไปหลายตัว ถ้ามีเหตุการณ์อีกค่อยอพยพกลับมา และให้กำลังใจทหารไทยที่ปกป้องและสละชีพเพื่อแผ่นดินไทย
ภูมิภาค-62