วันที่ 10 ธ.ค.68 นายอัษฎางค์ ยมนาค หรือ “เอ็ดดี้” นักวิชาการอิสระ โพสต์เฟซบุ๊กระบุว่า จัดงานซีเกมส์เพื่อทำลายชื่อเสียงของชาติและผู้เกี่ยวข้อง ... จะจัดไปทำไม?
วี วิโอเลต แจงปมร้องเพี้ยน ถูกบรีฟให้ลิปซิ้ง แต่กลับเปิดไมค์สด
เหตุการณ์นี้ยิ่งตอกย้ำกระแสวิพากษ์วิจารณ์ที่มีต่อการจัดการแข่งขันซีเกมส์ 2025 ครั้งนี้ ว่ามีความบกพร่องในหลายจุด ตั้งแต่ความพร้อมของสนาม การจัดการ จนมาถึงพิธีปิดที่ควรจะเป็นหน้าเป็นตาของประเทศ แต่กลับทำลายชื่อเสียงของศิลปินมืออาชีพอย่างน่าเสียดาย
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าความผิดพลาดเหล่านี้ส่งผลกระทบโดยตรงต่อ "ภาพลักษณ์" และ "ความเชื่อมั่น" ของประเทศ ในฐานะเจ้าภาพ
1. สะท้อนประสิทธิภาพของรัฐบาล
การเป็นเจ้าภาพมหกรรมกีฬาระดับนานาชาติคือการประกาศศักยภาพว่ารัฐบาลมีความพร้อมในการบริหารจัดการ ทั้งด้านงบประมาณ โครงสร้างพื้นฐาน และบุคลากร เมื่อเกิดความผิดพลาดขั้นพื้นฐานซ้ำๆ (เช่น เปิดเพลงชาติผิด, ระบบเสียงมีปัญหา, การประสานงานถ่ายทอดสดล้มเหลว) ย่อมทำให้ชาติสมาชิกอาเซียนตั้งคำถามถึง "ความเป็นมืออาชีพ" ของฝ่ายบริหารจัดการ ซึ่งในที่นี้คือกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา และ กกท. โดยตรง
2. ลดทอน Soft Power ของไทย:
ไทยพยายามผลักดันเรื่อง Soft Power ผ่านวัฒนธรรมและบันเทิง กรณีของ คุณวี วิโอเลต ซึ่งเป็นศิลปินแถวหน้าที่มีศักยภาพระดับสากล แทนที่จะได้โชว์ความสามารถเพื่อดึงดูดสายตาชาวต่างชาติ กลับกลายเป็นว่าระบบจัดการที่ล้มเหลวทำให้ "สินค้าส่งออกทางวัฒนธรรม" (ศิลปิน) ของเราดูด้อยคุณภาพในสายตาคนดูที่ไม่รู้ความจริงทางเทคนิค นี่คือการเสียโอกาส มหาศาล
3. เกิดอะไรขึ้นในเคสของวี
วี วิโอเลตอธิบายว่าได้รับบรีฟให้ “ลิปซิงก์ 100%” เพราะข้อจำกัดหลายอย่าง สนามจริงที่เธอได้ยินในหูฟังไม่มีเสียงร้องสดของตัวเองเลย จึงร้องตามแบบลิปซิงก์ตามระบบที่ตกลงกันไว้
แต่ในไลฟ์/สัญญาณออกอากาศ มีการ “เปิดไมค์สดของวี” ทับไปบนแทร็กลิปซิงก์ ทำให้คนดูได้ยินเสียงเพี้ยน ๆ จนเหมือนร้องสดแล้วเพี้ยน ทั้งเธอและกอล์ฟ ฟักกลิ้งฮีโร่ยืนยันว่าตรงนี้เป็น “ความผิดพลาดของระบบ/การสื่อสารกับทีม OB” ไม่ใช่สิ่งที่ทีมศิลปินควบคุมได้
4. ความรับผิดของผู้จัดงาน
ในภาพรวม การจัดซีเกมส์ครั้งนี้มีปัญหาหลายจุด เช่น สนามฟุตบอลวันแรกเปิดเพลงชาติบางชาติไม่ได้, ระบบเสียงและการจัดการต่าง ๆ จนผู้ว่าการ กกท. ต้องออกมาชี้แจงและยอมรับว่ามีปัญหาเรื่องการจัดการจริง
ฝั่งการเมือง ระดับรองนายกฯ ธรรมนัส ระบุว่ารับทราบดราม่าการเป็นเจ้าภาพและสั่งเร่งแก้ไขปัญหา ย้ำว่าหลังวันที่ 9 ธ.ค. ทุกอย่างจะเรียบร้อย แปลว่าฝ่ายการเมืองเองก็ยอมรับโดยนัยว่ามีข้อบกพร่องในการจัดงานช่วงต้นๆ แต่ยังไม่มีรายงานว่ามีใครรับผิดชอบเป็นรายบุคคลในกรณีเสียงวีเพี้ยนนี้
5. ใครต้องรับผิดชอบ?
ถ้าถามในเชิง “ระบบ” ว่าใช่ความผิดพลาดของฝั่งผู้จัดงานอีกเคสไหม คำตอบคือ “ใช่” เป็นอีกตัวอย่างของการบริหารจัดการและการสื่อสารด้านเทคนิคที่ผิดพลาดของฝั่งผู้จัด/ผู้ดูแลการถ่ายทอด ไม่ใช่ความผิดของศิลปิน
แต่ถ้าจะชี้ตัวเจาะจงว่า “เป็นความผิดของกระทรวงกีฬา/ธรรมนัส” เลย ตอนนี้ข้อมูลสาธารณะยังลงรายละเอียดไม่ถึงขั้นนั้น มีแค่การยอมรับทั่วไปว่าฝ่ายเจ้าภาพมีปัญหาและอยู่ระหว่างการแก้ไข ดังนั้นพูดได้เพียงว่าเป็นความรับผิดชอบในภาพรวมของโครงสร้างเจ้าภาพ (กระทรวง‐กกท.-ผู้รับเหมางาน) มากกว่าจะระบุจงใจที่ตัวบุคคลเดียว
อย่างไรก็ตาม ตามหลักการบริหารจัดการ การสรุปความรับผิดชอบใน "ภาพรวม" เป็นของเจ้าภาพ (กระทรวงฯ/กกท.) เพราะแม้ฝ่ายการเมือง (เช่น รมว. หรือ ผู้รับผิดชอบ) จะไม่ได้คุมเครื่องเสียงเอง แต่ความบกพร่องที่เกิดขึ้นซ้ำซ้อน สะท้อนถึง ประสิทธิภาพในการกำกับดูแลของฝ่ายบริหาร