วันที่ 20 พ.ย.68 นายชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์ อดีตนัการเมือง โพสต์เฟซบุ๊ก เรื่อง ประเทศแห่งการร้องเรียน ระบุว่า การตรวจสอบร้องเรียน จะเอากันไปหมดทุกเรื่องไม่ว่าเล็กๆ น้อยๆ
เช่น ร้อง ไอซ์ รักชนก บริจาคเงิน 200,000 บาท เข้าพรรค หรือแม้กระทั่งเรื่องรถจักรยานที่ใช้ปั่นหาเสียง
ผมว่าเรื่องไม่เป็นเรื่องเสียเท่าไหร่!
ไม่ได้เข้าข้างใคร
แต่อย่างไอซ์ เป็น ส.ส. ได้เงินเดือนแสนกว่าบาท การที่จะบริจาคเงินเข้าพรรคตัวเองสัก 200,000 บาท ถือเป็นเรื่องปกติ
ไม่ใช่เงินมากมายถึงขนาดน่าแปลกใจ
ยิ่งเรื่องจักรยาน ผมเคยไปพบตอนหาเสียง ราคาจักรยานแบบบ้านๆ ไม่ใช่คันละเป็นหมื่นเป็นแสนที่เศรษฐีใช้กัน
ประเมินด้วยตาในฐานะผู้ชอบขี่จักรยานราคาสี่ซ้าห้าพัน ไม่มาก
ที่สำคัญมีอยู่คันเดียว
การตรวจสอบร้องเรียน ไม่ใช่เอาเรื่องเล็กเรื่องน้อยมาร้อง หาช่องทางกลั่นแกล้งกันให้ปวดหัวเสียเวลา
ไม่มีประโยชน์อันใดต่อประเทศชาติ
นี่หากไม่ใช่ “ดาวฤกษ์“ อย่างไอซ์ คงไม่มีใครสนใจจะร้อง
แต่เพราะทำงานมีผลงาน เริ่มมีตัวตน จึงโดนจ้องแม้แต่เรื่องไม่เป็นเรื่อง
ป.ป.ช. หรือหน่วยงานต่างๆ ก็อย่าได้บ้าจี้มาก ต้องมีคุณธรรม
กฎหมายเขาดูกันที่เจตนา ไม่ใช่เอามาไว้หาเรื่อง
ไม่งั้นต่อไปร้องกระทั่งกางเกงใน ไม่ต้องทำมาหากินอะไรกัน
ประเทศไทยหากจะเป็น “นักร้องเรียน” ก็ขอให้มี “จรรยาบรรณการร้องเรียน” กันเสียหน่อย
อย่าสะเปะสะปะ มันเลอะเทอะเข้าไปทุกที
เอาเรื่องใหญ่ๆ ประเทศไทยยังมีอีกแยะ