ปัจจุบันชนชั้นนำฝากความหวังด้านเศรษฐกิจไว้กับการท่องเที่ยวและภาคบริการ พากันพูดตรงกันว่า ประเทศไทยต้อพึ่งพารายได้จากด้านนี้ แต่ธุรกิจการท่องเที่ยวนั้น จะมองแค่เพียงเฉพาะหน้าไม่ได้ เพราะต้นทุนด้านแหล่งท่องเที่ยวของไทยโดยเฉพาะด้านธรรมชาติสิ่งแวดล้อมนั้น ใช้เวลาบ่มสร้างมานับหมื่นนับแสนปี และก็เป็นสิ่งที่โลกธรรมชาติประทานให้ มนุษย์ไม่รังสรรค์มีแต่จะทำลายล้าง ธุรกิจการท่องเที่ยวควรมองเป็นเรื่องระดับศตวรรษ แหล่งท่องเที่ยวที่เป็นเพชรของประเทศ เราจะต้องรักษาให้คงอยู่ได้ตลอดไป ยกตัวอย่างเกี่ยวกับการท่องเที่ยวในแถบทะเลอันดามันภายในประเทศไทย เรามีภูเก็ตเป็นเพชรน้ำเอกของไทย จุดแข็งของภูเก็ตคือ ตำแหนงพื้นที่สะดวกในการเดินทางมาของนักท่องเที่ยวจากทั่วโลก ภูเก็ตไม่ห่างจากฝั่งแผ่นดินใหญ่ มีสาธารณูปโภคพื้นฐานดี การคมนาคมขนส่งดี วัฒนธรรมไทยในด้านที่ดีก็มีส่วนช่วยในการท่องเที่ยวมาก ภูเก็ตเป็นศูนย์กลางมีแหล่งท่องเที่ยวรายล้อมเป็นจำนวนมาก ฯลฯ แต่การท่องเที่ยวแถบนี้ก็มีปัญหาข้ออ่อนด้วยเช่นกัน ที่สำคัญที่สุดคือ ยุทธศาสตร์ของรัฐ รัฐหวังหาประโยชน์ทั้งจากสภาพแวดล้อมธรรมชาติ และจากการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งเป็นท่าเรือและนิคมอุตสาหกรรม การทำประมงอย่างไม่ยั่งยืน ฯลฯ ปัญหาการทำลายสภาพแวดล้อมธรรมชาตินั้น มีปัญหาที่เกิดทั้งจากรัฐและจากประชาชนส่วนหนึ่งด้วย ถ้าปล่อยให้สภาพแวดล้อมธรรมชาติที่เป็นเพชรดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เสื่อมโทรมลงเร็ว นักท่องเที่ยวก็จะย้ายแหล่งเที่ยวอย่างแน่นอน และอย่าคิดว่า จะไม่มีแหล่งท่องเที่ยวอื่นมาแทนที่อันดามันแถบภูเก็ตได้ ถ้ามองไปถึงทศวรรษหน้า ประเทศเมียนมารืภาคใต้จะพัฒนาสาธารณูปโภคพื้นฐานได้อย่างมาก การท่องเที่ยวในหมู่เกาะอันดามันจะกลายเป็นสวรรค์แหล่งใหม่ นักท่องเที่ยวจากตะวันตกจะอาศัยระนองเป็นจุดผ่านเข้าไปท่อเที่ยวในหมู่เกาะอันดามันนับเป็นสัปดาห์ การคมนาคมทางเรือจากระนองไปหมู่เกาะอันดามัน - มะริด - ทวาย จะเจริญสะดวกสบาย นกท่งเที่ยวจีนจะนั่งรถไฟความเร็วสูงฃลงมาทวาย แล้วไปเที่ยวสวรรค์ในทะเลที่หมู่เกาะอันดามัน - มะริด แล้วกลับเข้าไทยทางระนอง จากนั้นเดินทางกลับจีนอย่างสะดวกมาก ภูเก็ตอาจจะกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวรองรับนักท่องเที่ยวชั้นกลางและต่ำ เป็นสลัมการท่องเที่ยว หากคนไทยยังไม่รักษาสภาพแวดล้อมกันอย่างจริงจัง รวมทั้งควบคุมการประกอบธุรกิจในภูเก็ตให้โปร่งใส ปราศจากอิทธิพลมืดแบบมาเฟีย ฯลฯ คนไทยอย่าหลงว่า แหล่งท่องเที่ยวไทยจะดึงดูดนักท่องเที่ยวท่วโลกไปได้ตลอดกาลนาน ถ้าไม่ตื่นตัวเรื่องการรักษาสภาพแวดล้อมธรรมชาติ และการประกอบธุรกิจในแหล่งท่องเที่ยวอย่างสุริตโปร่งใส